Przewlekłe zapalenie zatok jest schorzeniem, którego trudno się pozbyć. Gdy leki nie wystarczają, z pomocą przychodzą różnego rodzaju zabiegi, które pomagają udrożnić zatoki. Jednym z nich jest tak zwane balonikowanie. Na czym dokładnie ono polega? Poniżej opisujemy przebieg procedury.
Wskazania i przeciwwskazania do balonikowania zatok
Używanie balonów w chirurgii upowszechniło się m.in. dzięki kardiologii i angiologii. Za pomocą rozszerzalnego balona można poszerzyć naczynie krwionośne, zwężone przez proces miażdżycowy, i w ten sposób uniknąć poważnej operacji, takiej jak wszczepienie by-passów, a w skrajnej sytuacji – umożliwić pacjentowi przeżycie do jej czasu. Podstawowym wskazaniem do balonikowania jest przewlekłe i ostre zapalenie zatok. Na zabieg kierowani są także pacjenci z polipami, guzami oraz po urazach i operacjach zatok. W ten sposób mogą być leczone stany zapalne o różnej etiologii, w tym bakteryjne i grzybicze. Jak zauważają autorzy publikacji "Current indications for balloon sinuplasty", wskazania do balonikowania są podobne do tych, dotyczących endoskopowej operacji zatok.
Balonikowanie zatok - przebieg procedury
Przyczyną powstawania i utrzymywania się stanu zapalnego zatok jest zmniejszenie się otworów łączących zatoki z jamą nosową, co utrudnia odpływ zalegającej wydzieliny. Balonikowanie pomaga te otwory poszerzyć. Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja laryngologiczna, połączona niekiedy z badaniem endoskopowym nosa. Balonoplastykę przeprowadza lekarz otolaryngolog. Ten prosty zabieg wykonuje się z wykorzystaniem endoskopu. Najpierw następuje wprowadzenie cewnika do zatoki przez zwężone ujście. Następnie cewnik pompuje się do ciśnienia około 12 atmosfer i w ten sposób mechanicznie poszerza się ujście zatok. Kolejny krok to płukanie zatok, które pomaga usunąć chorobową wydzielinę. Cały zabieg trwa od 60 do 90 minut i jest wykonywany w znieczuleniu.
Zalety zabiegu balonikowania
Balonikowanie zatok jest bezkrwawe i mało inwazyjne, a udrożnienie ujść zatok przywraca prawidłowe oddychanie przez nos i znacznie poprawia komfort pacjenta natychmiast po zabiegu. Procedura charakteryzuje się także niewielkim ryzykiem powikłań, szczególnie w porównaniu z tradycyjnymi zabiegami chirurgicznymi. Nie zakłada się po niej opatrunków i już po trzech godzinach pacjent może udać się do domu. Lekarze zalecają unikanie wysiłku fizycznego, alkoholu i uprawiania sportu przez następny tydzień.
Bibliografia: Ramadan, Hassan H. "Safety and feasibility of balloon sinuplasty for treatment of chronic rhinosinusitis in children." Annals of Otology, Rhinology & Laryngology 118.3 (2009): 161-165.Levine, Howard, and David Rabago. "Balloon sinuplasty: a minimally invasive option for patients with chronic rhinosinusitis." Postgraduate medicine 123.2 (2011): 112-118.emedicine.medscape.com
Źródła:
- Mikiya Asako et al., "Balloon sinuplasty" (www.researchgate.net), Journal of otolaryngology of Japan, 2011
- Nuray Bayar Muluk et al., "Current indications for balloon sinuplasty" (www.researchgate.net), Current Opinion in Otolaryngology & Head and Neck Surgery, 2018