Korekcja odstających uszu

Jak zbudowana jest małżowina uszna?

Małżowina to część ucha zewnętrznego. Odpowiada za pobieranie dźwięków z zewnątrz do przewodu słuchowego oraz za ochronę ucha. 

Małżowina uszna występuje u ssaków: i tych wodnych, i lądowych. U człowieka zbudowana jest z chrząstki sprężystej pokrytej skórą. Małżowinę tworzą:

• obrąbek (łac. helix) – zewnętrzne ograniczenie małżowiny,
• płatek (łac. lobulus auriculae) – dolna część małżowiny, jedyna część bez szkieletu chrzęstnego,
• muszla (łac. concha auriculae) – wgłębienie w centralnej części małżowiny, wokół wejścia do przewodu słuchowego. Dzieli się na większą część dolną –  jamę muszli (łac. cavitas conchae) i położoną powyżej –  łódkę muszli (łac. cymba conchae),
• odnoga obrąbka – zawinięcie obrąbka w okolicach otworu słuchowego zewnętrznego, na jej powierzchni przedniej znajduje się kolec obrąbka,
• guzek obrąbka (łac. tuberculum auriculae) zwany guzkiem Darwina – ulokowany na brzegu obrąbka w górnej części.
• grobelka (łac. antihelix) – ograniczająca muszlę od tyłu, 
• dół trójkątny (łac. fossa triangularis) znajdujący się pomiędzy odnogami grobelki, 
• czółenko (łac. scapha) – równoległe do obrąbka zagłębienie,
• skrawek (łac. tragus) – przednie ograniczenie muszli,
• przeciwskrawek (łac. antitragus) – graniczącym z grobelką, 
• bruzda tylna małżowiny usznej (łac. sulcus auriculae posterior).

Do czaszki chrząstka małżowiny usznej przytwierdzona jest więzadłami usznymi: przednim (od kolca obrąbka do nasady wyrostka jarzmowego kości skroniowej), tylnym (od wyniosłości muszli do wyrostka sutkowatego) oraz górnym (od wyniosłości muszli do powięzi skroniowej).

Dlaczego uszy odstają?

Za połowę przypadków odstawania uszu odpowiada grobelka. Jeśli jest źle wykształcona lub jej nie ma, uszy odstają.

Uszy odstają też, jeśli rosną szybciej niż głowa, dziecko było źle ułożone w brzuchu (po porodzie mogą wrócić do prawidłowego położenia), muszla małżowiny jest zbyt duża, obrąbek ucha jest źle wykształcony, małżowina jest nieprawidłowo zbudowana.

Odstające uszy u dziecka 

Jak sądzisz, jakie problemy mają uczniowie o zniekształconej twarzy tudzież z odstającymi uszami? – zapytała w czasie badań Magdalena Mułyk z Akademii Pomorskiej w Słupsku. – Czują się izolowani – odpowiadali uczniowie.

Jeżeli dziecko zgłasza, że – z powodu odstających uszu – jest obiektem kpin, szyderstwa, agresji ze strony rówieśników, warto rozważyć korektę. Traumatyczne przeżycia z dzieciństwa mogą wpływać na całe jego życie.

Zabiegi korekcji uszu u dzieci są traktowane jako lecznicze, często niezbędne, by dziecko mogło normalnie funkcjonować. Korekta uszu jest najczęściej wykonywanym zabiegiem medycyny estetycznej u dzieci. 

Już w 5. roku życia małżowiny uszne mają kształt oraz wielkość zbliżone do ostatecznych. Najlepszy czas na korekcję odstających uszu u dziecka to 6-7 lat, nie później jednak niż do 14 lat (wtedy małżowiny intensywnie rosną).

Metody korekcji odstających uszu

Na forach sporo jest „sposobów na odstające uszy”. Zakładanie opasek, leżenie na boku, stosowanie plastrów. Każda z tych metod  nie przynosi trwałych efektów. Prócz tych metod są jeszcze:

• „przybliżanie” uszu do głowy za pomocą nici Aptos. Nici wprowadza się zwykle poprzez 3 punkty wkłucia i prowadzi tak, aby „przyciągnąć” małżowinę uszną do głowy. Sam moment nakłucia bywa porównywany do przekłucia ucha i włożenia kolczyka.
• korekta odstających uszu metodą Auri. Stosowana jest u dzieci, kiedy jeszcze chrząstka małżowiny jest dostatecznie sprężysta i elastyczna. W nocy do modelowania uszu używa się klipsów (wyginają się i rozciągają w tym samym czasie co chrząstka małżowiny), w ciągu dnia stripów (służą do utrzymywania małżowin usznych w jednej pozycji). Folia ochronna zakładana jest na skórę przed stripem i klipsem.

Trwałe efekty przynosi jedynie operacja odstających uszu.

Operacja odstających uszu

Przed zabiegiem lekarz pyta o stan zdrowia pacjenta, sprawdza dokładnie jego małżowiny uszne (m.in. głębokość miski muszli, jakość i sprężystość chrząstki ucha), zleca badania (morfologii krwi, grupy krwi, podstawowych parametrów układu krzepnięcia, poziomu glukozy i elektrolitów w surowicy krwi).

Dwa tygodnie przed zabiegiem nie wolno zażywać preparatów zawierających kwas acetylosalicylowy (aspiryny) i palić papierosów.

Operowani w znieczuleniu ogólnym powinni być na czczo przynajmniej 6 godzin przed zabiegiem. Zabieg wykonany jest w znieczuleniu miejscowym lub pełnej narkozie (u najmłodszych dzieci). Trwa 1-2 godziny. 

Operacja polega na przecięciu skóry za uchem i odsłonięciu chrząstki. Następnie:

• przy niewielkim odchyleniu małżowiny – zakłada się szwy, które mają wymusić prawidłowe ułożenie małżowiny i przebudowę chrząstki; formowanie chrząstki trwa ok. 6 miesięcy; efekt korekcji jest trwały;
• przy odchyleniu znacznym – przez nacięcie za uchem lekarz wycina fragment chrząstki małżowiny; zakłada szwy, które mają uformować małżowinę i ułożyć ją we właściwej pozycji. Alternatywnie małżowinę doszywa się do okostnej za uchem, aby przybliżyć ją do głowy.

Do zabiegu, który polega na całkowitym przecięciu chrząstki kwalifikują się osoby z widocznie odstającymi uszami, u których istnieje duże ryzyko nawrotu problemu. U dorosłych osób taki zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, natomiast u małych pacjentów – w ogólnym znieczuleniu. Inną popularną metodą jest abrazja chrząstki na wysokości grobelki. Chrząstka jest wówczas nacinana w wielu miejscach, a następnie odginana, aby wytworzyć prawidłową krzywiznę. Ewentualny nadmiar tkanki chrzęstnej jest wycinany. Linijna blizna po zabiegu nie jest widoczna, gdyż pozostaje ukryta pod stworzonym nowym fałdem. W trakcie operacji małżowinie usznej nadaje się całkowicie nowy kształt. Z tego względu nie jest możliwe, by ucho powróciło do stanu sprzed operacji. Po zszyciu rany używa się szwów niewchłanialnych, które stale przytrzymują małżowinę uszną w ustalonej pozycji.

Ostateczny wybór techniki otoplastyki, która umożliwi skuteczną korekcję odstających uszu w przypadku danego pacjenta, należy do specjalisty chirurgii plastycznej. W wyborze bierze się pod uwagę cechy anatomiczne małżowiny usznej, które sprawiają, że odstaje ona od głowy pod zbyt dużym kątem. Często występuje klika przyczyn, jak niecałkowity rozwój grobelki oraz nieprawidłowe połączenie z wyrostkiem sutkowatym. Nie ma techniki, która byłaby odpowiednia dla wszystkich, dlatego metod otoplastyki jest tak wiele. Prawidłowo przeprowadzony zabieg wiąże się z wysokim zadowoleniem pacjentów – sięgającym nawet 94,8%, wedle doświadczenia autorów publikacji w Plastic and Reconstructive Surgery.

Zalecenia po zabiegu

Na ranę zakłada się opatrunek, a na głowę specjalną opaskę. Podtrzymuje ona opatrunek i chroni uszy przed urazem. Opaskę trzeba nosić nieprzerwanie przez 14-30 dni, w zależności od zastosowanej techniki. Potem jeszcze przez 2-3 tygodnie zakłada się ją na noc. Dzieci powinny ją nosić także w trakcie zabawy. 

Jeśli zabieg odbywał się w znieczuleniu ogólnym, hospitalizacja trwa jeden dzień. Przy znieczuleniu miejscowy, po kilku godzinach pacjent może pójść do domu.  

Po zabiegu uszy mogą być lekko obrzęknięte i zasinione. Dolegliwości powinny ustąpić po 10-14 dniach. Przez pierwsze dni należy powstrzymać się od zamoczenia opatrunku. Po około trzech dniach możliwe jest umycie głowy. Po zabiegu przez 4 tygodnie należy unikać sauny, słońca i solarium oraz chronić uszy przed wszelkimi urazami. Pacjentom zaleca się unikanie sportów kontaktowych i grupowych, takich jak koszykówka, siatkówka, przez okres 6 do 8, a czasem nawet 12 tygodni. Podobne ograniczenie dotyczy pływania i innych form aktywności, których trenowanie stanowiłoby ryzyko wystąpienia urazu uszu.

Część osób może nie być usatysfakcjonowana z ostatecznego efektu plastyki odstających uszu – zdarza się to szczególnie wtedy, jeśli wyobrażenia na temat efektu nie do końca pokrywają się z rzeczywistym rezultatem. Po upływie 7-8 miesięcy od pierwszego zabiegu, w razie takiej woli pacjenta, procedurę można wykonać ponownie.

Powikłania po korekcji odstających uszu

Ryzyko wystąpienia powikłań po zabiegu korekcji odstających uszu jest niewielkie. Zdarzają się jednak:

• zaraz po zabiegu: krwiaki, zakażenie rany (leczy się antybiotykami), ból pooperacyjny (środki przeciwbólowe), krwawienie, odczyny alergiczne czy martwica chrząstki,
• po dłuższym czasie: widoczna blizna, możliwość powstania bliznowca, mrowienie, drętwienie operowanej okolicy, nawrót odstających uszu. 

Otoplastyka uznawana jest za procedurę bezpieczną, charakteryzującą się znikomym ryzykiem powikłań, nie mającą wpływu na ogólny stan zdrowia pacjenta. Cięcia z reguły prowadzone są z tyłu małżowiny, dzięki czemu szwy i blizny pozabiegowe są niewidoczne dla osób postronnych. Przez pewien czas po operacji małżowiny uszne są jednak bolesne, co bywa największym problemem pacjentów decydujących się na tego rodzaju zabieg.

Korekta uszu - kiedy efekty są widoczne?

Czas oczekiwania na ocenę końcowego efektu korekcji odstających uszu wymaga odrobiny cierpliwości. Ważne jest również, aby rozumieć, że korekcja defektu nie ma na celu uzyskania perfekcyjnego wyglądu uszu. Nie jest również możliwe, aby uszy poddane zabiegowi były całkowicie symetryczne. Oczekiwania pacjenta co do efektów zabiegu powinny być dokładnie omówione w trakcie konsultacji lekarskiej przed zabiegiem chirurgicznym tak, aby pacjent miał pełną świadomość podjętej przez siebie decyzji oraz aby po zabiegu odczuwał satysfakcję ze swojego nowego wyglądu.

Chrząstka małżowiny usznej będzie poddana procesowi gojenia i związanej z nim przebudowie przez okres kolejnych 2-6 miesięcy. Dopiero po ustaniu procesów regeneracyjnych małżowiny usznej można ocenić ostateczny efekt korekcji odstających uszu.

FAQ, czyli najczęściej zadawane pytania o korekcję odstających uszu

• Ile kosztuje korekta uszu?

  Zabieg korekcji odstających uszu – na podstawie danych z 129 klinik oraz od 78 lekarzy – kosztuje od 1 900 zł. Najwyższa cena wynosi 8 000 zł.

• Jak ukryć odstające uszy?

  Odstające uszy można ukrywać pod włosami, czapką, opaską, kapeluszem.

• Co zrobić, żeby uszy nie odstawały?

  Można próbować chować włosy pod fantazyjnymi fryzurami, nakryciami głowy, opaskami. Można skorzystać z doraźnych rozwiązań (plastrów). Znana jest też metoda „przybliżania” uszu do głowy za pomocą nici Aptos. Nici wprowadza się zwykle poprzez 3 punkty wkłucia i prowadzi tak, aby „przyciągnąć” małżowinę uszną do głowy. Istnieje również korekta odstających uszu metodą Auri. W nocy do modelowania uszu używa się wówczas klipsów, a w ciągu dnia stripów. Trwały efekt przynosi jednak jedynie operacja odstających uszu.

• Korekta uszu – gdzie najlepiej?

  Jak przy każdym zabiegu chirurgicznym, ważne jest, by przeprowadzany był w gabinecie specjalizującym się w tego typu zabiegach oraz przez chirurgów plastycznych z odpowiednim doświadczeniem. Sprawdź oferty naszych partnerów!

Korekcja odstających uszu przed i po - zdjęcia

Chcesz zobaczyć jak wyglądają uszy po korekcji? Zdjęcia znajdujące się w poniższej galerii zostały wykonane u tych samych pacjentów przed i po procedurze.

Korekcja odstających uszu - opinie pacjentów

Poniżej przeczytasz opinie pacjentów, którzy zdecydowali się na korekcję odstających uszu. Wszystkie zamieszczone komentarze pochodzą od osób, które zapisały się na zabieg za pośrednictwem naszego portalu, dzięki czemu są one w 100% rzetelne i zweryfikowane.

Umów wizytę!

Jeśli Ty także borykasz się z problemem odstających uszu, nie wahaj się dłużej - skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę leczenia spośród 83 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny termin.

Zadzwoń do nas: (telefon czynny pon - pt, w godz. 8:00 - 18:00)