Laryngolog dziecięcy - znajdź specjalistę

Laryngologia dziecięca to dziedzina medycyny zajmująca się problemami zdrowotnymi w obrębie ucha, nosa, krtani, gardła oraz narządów głowy i szyi. Do laryngologa czy inaczej otolaryngologa dziecięcego należy więc zgłosić się m.in. w przypadku nieustającego bólu gardła, uszu lub zatok, szumów usznych, utraty głosu, a także urazów oraz narośli w okolicach głowy i szyi. Do kompetencji takiego specjalisty należy rozpoznawanie i leczenie chorób jamy ustnej, gardła, krtani, nosa i zatok przynosowych oraz uszu, a w tym infekcji, urazów, chorób onkologicznych oraz zaburzeń głosu, mowy, słuchu i równowagi.

Czym zajmuje się laryngolog dziecięcy?

Laryngolog dziecięcy zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób uszu, gardła, krtani, nosa oraz narządów równowagi u dzieci, które nie ukończyły 18. roku życia. Bardzo często nazywany jest lekarzem od nosa, lekarzem od gardła oraz lekarzem od ucha – podobnie jak laryngolog opiekujący się dorosłymi pacjentami. Do najczęstszych dolegliwości, które są przez niego leczone, zalicza się w szczególności zapalenie ucha, chrapanie i przerost małżowin nosowych, szumy uszne, a także zapalenie i przerost migdałków podniebiennych.

Pamiętaj: „Laryngolog” to skrót od formy medycznej „lekarz otolaryngolog” oraz „otolaryngolog”. Oznacza to, że otolaryngolog dziecięcy jest dokładnie tą samą osobą, co laryngolog dla dzieci.

Otolaryngologiczne choroby wieku dziecięcego:

przerost migdałków,
przewlekłe zapalenie migdałków podniebiennych,
urazy nosa i ciała obce w nosie,
nawracające krwawienie z nosa,
zapalenie gardła i angina,
podgłośniowe zapalenie krtani (krup wirusowy),
urazy i ciała obce gardła i migdałków,
naczyniakowłókniak młodzieńczy,
wysiękowe i ostre zapalenie ucha środkowego,
ciała obce w uchu,
ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowe nosa i zatok przynosowych.

Czy wiesz, że: Jednym z najczęściej diagnozowanych u dzieci w wieku przedszkolnym problemów zdrowotnych jest przerost migdałka gardłowego (tzw. trzeci migdał).

Podspecjalizacje laryngologii

Foniatria – zajmująca się chorobami narządu głosu
Audiologia – zajmująca się chorobami narządu słuchu
Rynologia – zajmująca się chorobami nosa oraz zatok przynosowych
Otoneurologia – zajmująca się chorobami narządu równowagi

Otorynolaryngologia dziecięca – zajmująca się chorobami laryngologicznymi u dzieci

Kiedy pójść z dzieckiem do laryngologa?

Do laryngologa dziecięcego należy się zgłosić w przypadku zaburzeń narządów zmysłu słuchu i węchu oraz mowy.

Objawy wymagające konsultacji z laryngologiem:

wyciek z ucha,
ból podczas kaszlu,
podejrzenie przerostu migdałków,
opuchlizna ślinianek lub węzłów chłonnych,
utrzymująca się chrypka,
problemy z oddychaniem, np. oddychanie przez usta,
trudności w przełykaniu,
przedłużające się katary,
nawracające zapalenie dróg oddechowych,
nawracające choroby gardła i krtani,
choroby uszu.

Warto wiedzieć: Część ze wskazanych powyżej dolegliwości może być leczona w ramach POZ przez lekarza rodzinnego lub pediatrę, natomiast wybrane z nich wymagają konsultacji z otolaryngologiem dziecięcym.

Jak wygląda wizyta z dzieckiem w gabinecie laryngologicznym?

W trakcie wizyty laryngolog dziecięcy zbiera szczegółowy wywiad medyczny. Pyta pacjenta (bądź jego opiekuna) o niepokojące objawy, ich charakter, okoliczności ich nasilenia oraz czas trwania. Przedmiotem rozmowy są także leczone przewlekle choroby, przyjmowane leki oraz ewentualne urazy w obrębie twarzoczaszki. Po zebraniu wywiadu lekarz przystępuje do badania przedmiotowego, na które składa się np. badanie palpacyjne węzłów chłonnych i ślinianek, badanie nosa, np. z wykorzystaniem endoskopu czy badanie uszu za pomocą wziernika.

Badania wykonywane lub zlecane przez laryngologa:

badanie palpacyjne (dotykowe) węzłów chłonnych i ślinianek;
badanie nosa: wzrokowe i palpacyjne, rynoskopia przednia i tylna nosa, badanie endoskopowe;
badanie uszu za pomocą wziernika (otoskopia);
badanie wzrokowe jamy ustnej, gardła, migdałków i ujść ślinianek;
badanie krtani i nosogardła za pomocą lusterka;
badanie górnych dróg oddechowych za pomocą fiberoskopu;
badania obrazowe: RTG, TK, RM;
badanie snu: polisomnografia, poligrafia oraz badanie kapnografem;
badanie histopatologiczne;
obiektywne badanie słuchu: audiometria impedancyjna, otoemisja akustyczna, słuchowe potencjały wywołane;
subiektywne badanie słuchu: próby stroikowe, audiometria tonalna, audiometria mowy.

Podczas wizyty specjalista może przeprowadzić badanie endoskopowe przy użyciu fiberoskopu (endoskopu z kamerką). Wykonywane jest ono m.in. w celu potwierdzenia podejrzenia przerostu trzeciego migdałka. Zastosowany być może wówczas np. endoskop giętki (nasofaryngoskop), który pozwala na dokładną diagnostykę powiększonego trzeciego migdałka. Wykorzystany sprzęt obrazuje niewidoczny, umiejscowiony w części nosowej gardła, powyżej podniebienia miękkiego migdałek.

Uwaga: Po ustaleniu wstępnej diagnozy lekarz może skierować dziecko na konsultację z innym specjalistą – foniatrą, logopedą czy audiologiem.

Czy do laryngologa trzeba mieć skierowanie?

Jeżeli chcesz skorzystać z opieki laryngologa dziecięcego w ramach NFZ, musisz mieć skierowanie. W przypadku wizyty prywatnej skierowanie nie jest już wymagane.