prof. dr hab. n. med.Zofia Dudkiewicz

O specjaliście

Prof. dr hab. n. med. Zofia Dudkiewicz jest absolwentką Akademii Medycznej w Warszawie na której ukończyła Wydział Stomatologiczny oraz Wydział Lekarski. Posiada specjalizację medyczną drugiego stopnia w dziedzinie chirurgii szczękowej oraz chirurgii dziecięcej. Jest nie tylko cenionym lekarzem, ale również uznanym naukowcem. Profesor Dudkiewicz doświadczenie zawodowe zdobywała w Klinice Chirurgii Szczękowej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Warszawie, później związała się z Instytutem Matki i Dziecka, w którym w latach 1999-2011 pełniła funkcję kierownika Kliniki Chirurgii Dzieci i Młodzieży. W 2011 roku rozpoczęła współpracę z Centrum Leczenia Wad i Zaburzeń Rozwoju Formmed, gdzie objęła stanowisko kierownika medycznego. Profesor Dudkiewicz jest jednym z inicjatorów i współtwórców Centrum. Profesor sukcesywnie, od kilkudziesięciu lat poszerza swoją wiedzę i podnosi kwalifikacje. W 1983 roku otrzymała tytuł doktora nauk medycznych, natomiast w roku 1990 uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego za obronę pracy pt. "Wielokierunkowa ocena zastosowanej własnej jednoetapowej metody w leczeniu chirurgicznym jednostronnych całkowitych rozszczepów podniebienia pierwotnego i wtórnego". Od 2000 roku jest profesorem zwyczajnym nauk medycznych. Odbyła liczna staże, między innymi w Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii oraz Meksyku. Podpatrywała przy pracy najlepszych specjalistów, takich jak profesor Rhebain, Kriens czy Monasterio. Profesor Dudkiewicz jest autorką ponad 250 doniesień i publikacji naukowych. Jej prace ukazują się w specjalistycznych czasopismach krajowych oraz zagranicznych, dotyczą kwestii związanych z chirurgią wad i zaburzeń rozwojowych twarzy oraz czaszki, wad narządów moczowo-płciowych i z postępowaniem leczniczym w zagadnieniach obciążonych balastem rozwojowym. Ponadto profesor opublikowała prace na temat chirurgii noworodka, niewydolności oddechowej i odpływu żołądkowo-przełykowego. Artykuły autorstwa profesor Dudkiewicz ukazują się w takich tytułach jak Medical Science, Standardy Medyczne, Journal of Pediatric Surgery. Jest również współautorką trzech podręczników dla studentów i lekarzy praktyków oraz trzech monografii. Profesor należy do Polskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych. W latach 1992-2000 piastowała stanowisko Przewodniczącej Sekcji Chirurgii Plastycznej tego stowarzyszenia. Ponadto jest członkiem Towarzystwa Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej oraz Eurocleft (europejskie stowarzyszenie zajmujące się leczeniem dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia). Profesor Dudkiewicz jest twórcą metody jednoetapowych operacji usuwania wad wrodzonych u dzieci. W latach 80-tych jako pierwsza zaczęła przeprowadzać operacje jednoetapowe rozszczepu warg i podniebienia oraz opracowała cały system leczenia.

Zabiegi, w których specjalizuje się prof. dr hab. n. med. Z. Dudkiewicz

Prof. dr hab. n. med. Zofia Dudkiewicz specjalizuje się w operacyjnym leczeniu wad wrodzonych. Przeprowadza leczenie rozszczepu warg i podniebienia. Dzięki wprowadzonej przez nią metodzie znacznemu skróceniu ulega okres leczenia oraz liczba niezbędnych operacji. Szybka realizacja zabiegów korekcyjnych skutkuje całkowitym wyleczeniem małego pacjenta już w wieku przedszkolnym. Ponadto profesor opracowała i realizuje jednoetapowe leczenie operacyjne spodziectwa prąciowego, mosznowego i kroczowego. Wprowadziła nowe metody leczenia sekwencji Pierre’a Robina. Zainteresowania zawodowe profesor Dudkiewicz obejmują również zabiegi operacyjne w zakresie deformacji czaszki. Zajmuje się leczeniem guzów naczyniowych twarzy oraz zaburzeń rozwojowych, pourazowych oraz pozapalnych części twarzowej czaszki. Usuwa rozległe znamiona, w tym tzw. znamiona kąpielowe, zajmuje się również wadami palców dłoni i stóp (syndaktylia i polidaktylia).W swojej pracy profesor kieruje się przede wszystkim dobrem małego pacjenta i aspektami psychologicznymi. Udowadnia, iż leczenie wad rozwojowych można przeprowadzić w wieku tzw. "niepamięci", czyli przed ukończeniem 3. roku życia, aby dziecko nie było świadome swojej odmienności.