Reh-Medica Centrum Rehabilitacji (Fieldorfa "Nila")

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

Placówka na wysokim poziomie pokoje czysciutkie sprzątanie codziennie , wymiana ręczników ,pościeli w razie potrzeby w pokoju czajnik elektryczny szklanki, super zabiegi i masarze.

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

KRZYSZTOF SZULC REH-MEDICA – OCENA PLACÓWKI W okresie 02.11.24 – 25.11.24. byłem pacjentem Szpitala Rehabilitacyjnego REH-MEDICA w Warszawie ul. Gen. Fieldorfa-Nila 18, skierowanym przez ZUS po wypadku przy pracy (złamanie wieloodłamowe kości łokciowej i przebytych dwóch zabiegach operacyjnych). Oto kilka moich spostrzeżeń dotyczących zarówno placówki, jak i obsługi pacjentów: 1) Obsługa rehabilitacyjna pacjenta: Kontakt z lekarzem, pielęgniarkami, fizjoterapeutami oraz pozostałym personelem uważam za bardzo dobry. Nigdy nie odczułem jakiejkolwiek opryskliwości w stosunku do mnie ze strony w/w osób, o jakiej wspominają inni piszący. Zabiegi w większości trafione, oczywiście wszystko zależy od schorzenia. Jest jednak coś, co wg. mnie zupełnie pozbawione jest sensu. Mam tu na myśli zajęcia ruchowe indywidualne i grupowe. Pierwsze z nich są dostosowane do schorzenia pacjenta i dedykowane tylko jemu, to jest jak najbardziej ok, ale zajęcia grupowe, gdzie nie ma w zasadzie dwóch pacjentów z jednakowym schorzeniem są jakimś totalnym nieporozumieniem. Cała grupa (8 – 10 osób) wykonuje takie same ćwiczenia ruchowe, więc jeden da radę coś zrobić, inny nie, a wykonując jakieś ćwiczenie tylko sobie szkodzi: np. osoba ze schorzeniem bioder nie powinna stawać na jednej nodze, a drugą kręcić kółka czy ósemki i w rezultacie obciążać całym swoim ciężarem chorego stawu, bo wcześniejsze wysiłki fizjoterapeutów – ich masaże idą po prostu na marne, a ból zamiast się zmniejszać zaczyna się zwiększać. To pierwsza rzecz do przemyślenia, jeśli chodzi o organizację wykonywanych zabiegów. Kolejne zupełne nieporozumienie, coś co mija się ze zdrowym rozsądkiem, to zajęcia relaksacyjne z psychologiem, podobno wymagane przez ZUS, co mimo wszystko wiele wyjaśnia. Polegają one na czymś w rodzaju hipnozy: leżysz sobie na materacu, słuchasz muzyczki, w którą wpleciony jest głos wciskający ci do głowy ciemnotę np.: leżysz na plaży, czujesz się zajebiście, nic ci nie dolega, więc w zasadzie zabieraj swoje graty i wyp… do chaty. No cóż, jeśli ZUS płaci za te błazeństwa to tym, którzy to zalecają potrzebny jest nie psycholog, a bardziej psychiatra. Zamiast tej beznadziei warto zwiększyć ilość godzin ćwiczeń indywidualnych dostosowanych do potrzeb pacjenta, bo to będzie prowadzić do polepszenia stanu zdrowia, a po to chyba jesteśmy kierowani do placówki rehabilitacyjnej. 2) Fizjoterapeuci: Wydaje mi się, że wszystko zależy od tego na kogo się trafi. Opinie są różne. Jeśli chodzi o mnie trafiłem bardzo dobrze. Znalazłem się pod opieką dwóch pań: Pani Sylwii Roszkowskiej oraz Pani Gabrieli Zawiślak. Dziewczyny wykazują się nie tylko swoimi umiejętnościami, ale każdy zabieg (masaże), przez Nie wykonywane, to maksymalne zaangażowanie w swoją pracę. To nie jest tak: pracuję bo muszę, robię coś, bo nie mam innego wyjścia, tutaj naprawdę widać i czuć tę ogromną determinację, aby pomóc pacjentowi. To jest SUPER! W moim przekonaniu szczególną determinacją, aby mi pomóc wykazała się Pani Gabriela Zawiślak. Chociaż w ofercie szpitala nie ma zabiegów igłoterapii (akupunktury), bo za takie ZUS nie płaci Pani Gabrysia zaproponowała mi ich wykonanie (oczywiście za moją pisemną zgodą). Z tego co jest mi wiadomo Pani Gabrysia igłoterapią zajmuje się od kilku lat, a igły do zabiegów kupuje sama, nikt jej za igły nie zwraca i nikt za zabiegi nie płaci. Coś niebywałego! Właśnie ta Jej wielka determinacja, chęć pomocy, a może zrobimy to, a może pomocne będzie tamto, + wspomniane już masaże Pań Gabrysi i Sylwii, + zastosowanie zabiegów przy pomocy lampy SOLUX (rozgrzewające), + ćwiczenia ruchowe indywidualne przyniosły pożądany efekt. Ruchomość zastanego przez prawie dwa lata stawu łokciowego znacząco wzrosła. Ręka jest dużo sprawniejsza, nie jest jeszcze sprawna w 100%, tak jak druga zdrowa, ale jest olbrzymi postęp. Jestem za to dziewczynom bardzo wdzięczny, za ich niespotykaną determinację, za ich pracę, za ich serce na dłoni w stosunku do drugiego człowieka. Panie Gabriela Zawiślak i Sylwia Roszkowska to diamenty jakie REH-MEDICA ma w swoim zespole. To są oczywiście prawdziwe imiona i nazwiska obu Pań, na ich opublikowanie obie wyraziły zgodę. Nawiasem mówiąc za swoją fantastyczną pracę i postawę zasługują nie tylko na wielkie uznanie, ale na jakąś super nagrodę ze strony Zarządu REH-MEDICA 3) Teraz pozostałe sprawy, o których warto wspomnieć: Budynek ładny, nowy, czysty, schludny, ale….. a) W pokojach są nowe łóżka o bardzo wygodnych materacach, ale masakrycznie skrzypiące przy najmniejszym poruszeniu się, co budzi w nocy albo jednego, albo drugiego. b) W budynku nie ma wydzielonego miejsca na palarnię. Pacjenci zjeżdżają windą i wychodzą na zewnątrz. Po godz. 22 wypuszcza ich ochroniarz, o ile zechce, czasami mówi, że zamyka drzwi i idzie spać (ciekawe za co mu płacą?). Klucz w zamku w drzwiach obok pokoju ochrony rozwiązałby sprawę, wychodzisz otwierasz, wracasz zamykasz to chyba niezbyt skomplikowane, a wielu ułatwiłoby życie. Co prawda ja nie mam już problemów z fajkami, ale mój współlokator się wkurzał. c) Wyżywienie: No cóż, jeden mówi tak, drugi mówi tak. Moje wrażenie: żarcie bardzo wydzielone, śniadania i kolacje w zasadzie na jedno kopyto. Częściej przydałoby się coś ciepłego na śniadania i kolację – jajecznica, parówki, fasolka, oraz szwedzki stół. Każdy w domu ma inne godziny swoich posiłków, więc przy szwedzkim stole jakby sobie wziął coś na późniejszą kolację nie byłoby źle. d) Telewizor w pokoju za dodatkową opłatą? Wydaje mi się, że mamy XXI w. i takie urządzenie powinno być standardem, a nie luksusem. Skoro nie ma na śniadania i kolacje szwedzkiego stołu, w pokoju powinna się znaleźć jakaś tania mikrofala. W stołówce, czy w pobliskim sklepie można kupić słoiki z gołąbkami, flakami, fasolką, ale nie sądzę, aby ktoś lubił te dania na zimno. To samo dotyczy jakiejś małej chłodziarki. Większość ośrodków rehabilitacyjnych, do których jako kierowca autokaru woziłem grupy osób niepełnosprawnych na wyposażeniu pokoju miała właśnie takie sprzęty: lodóweczka, mikrofala, czajnik i telewizor oczywiście bez dodatkowych opłat. e) Coś czego nie rozumiem: W nocy w całym budynku zamykane są na klucz drzwi klatek schodowych (ciągi komunikacyjne), działają windy, jednak nie umiem określić czy są czynne całą noc. W razie jakiegokolwiek pożaru, windy przestaną działać, a zamknięte ciągi komunikacyjne uniemożliwią szybką ewakuację. Czy taki stan odpowiada przepisom p/poż. i BHP? Nie wiem, czym jest to spowodowane, obawą, że pacjenci wyjdą z oddziału, aby poszukać wrażeń na obszarze nocnej Warszawy? Na oddział szpitala rehabilitacyjnego zostali skierowani ludzie dorośli, więc nie rozumiem powodu traktowania ich jak smarkaczy lub więźniów. Zdaję sobie sprawę, że placówka po przyjęciu ludzi na oddział za nich odpowiada, ale bez przesady. Pacjenci rozlokowani są na dwóch piętrach, a w budynku nie ma takiego pomieszczenia, gdzie można by było usiąść, pogadać, wypić kawę itp. Rozwiązaniem jest pójście do pokoju jednego, czy drugiego pacjenta, jednak ok. godz. 21 jest tzw. „obchód”, polegający jedynie na sprawdzeniu obecności delikwentów w pokoju. Godz 22 to tzw. cisza nocna, a personel najchętniej widziałby wszystkich w swoich wyznaczonych łóżeczkach. Placówka ta, to szpital rehabilitacyjny, ale nie ma tam ludzi obłożnie chorych, są sami ludzie dorośli, pracujący, którzy znaleźli się tutaj w wyniku takich, czy innych zdarzeń losowych i oprócz wyznaczonych zabiegów, które są im niezbędne, potrzebują jakiegoś integracyjnego kontaktu z drugim człowiekiem, co raczej nie powinno nikomu przeszkadzać, ani nikogo dziwić. f) Podziemny garaż dla samochodu pacjenta, to bardzo fajna sprawa, jednak mimo wszystko powinien być trochę tańszy. g) Zarząd REH-MEDICA powinien pomyśleć, o zatrudnieniu na jakąś część etatu, sprawnego animatora czasu wolnego pacjentów (sobota po obiedzie, niedziela). W Warszawie jest wiele miejsc do zwiedzania, bilety grupowe byłyby sporo tańsze, firm przewozowych do wyboru i koloru, dlatego organizacja jakichś wypadów po muzeach, czy innych miejscach godnych zobaczenia za niewielkie pieniądze skusiłaby wielu i nie sprawiłaby większych problemów. Piszę o tym oczywiście z perspektywy kierowcy autokaru, gdyż niejednokrotnie po zawiezieniu grupy do ośrodka rehabilitacyjnego byłem wynajmowany przez kierownictwo placówki do takich celów. Pomogłoby to w integracji pacjentów, gdyż czas jaki razem spędzamy nie jest taki krótki, oraz znacząco wpłynęłoby na prestiż ośrodka. Uważam, że warto o tym pomyśleć. 4) Ogólna moja ocena ośrodka REH-MEDICA to 4,5 gwiazdki na 5. Ze względu na wspaniałe rehabilitantki, ich zaangażowanie oraz wielki profesjonalizm polecam wszystkim ten ośrodek. Mam cichą nadzieję, że uda mi się załapać na jeszcze jeden turnus. Pozostałe sprawy, o których pisałem zawsze można skorygować, wystarczy tylko chcieć.

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

Wszystkie osoby, z którymi się zetknęłam po doznaniu porażenia nerwu twarzowego, zasługują na najszczersze podziękowania. Począwszy od Pani w recepcji na parterze po osoby rehabilitujące - wszyscy zasługują na najwyższe noty . Szczególne podziękowania kieruję do Pana Łukasza, który przeprowadzał terapię manualną i który w mojej ocenie jest świetnym fachowcem - zna się na swojej pracy. Dziękuję też Panu Andrzejowi i Panu Robertowi, którzy bardzo starali mi się pomóc ,,w usuwaniu skutków" elektrostymulacją i jeszcze cierpliwie odpowiadali na moje czasem naiwne pytania. Jeszcze raz bardzo dziękuję i życzę dużo satysfakcji. Wdzięczna pacjentka

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

Byłam na turnusie rehabilitacyjnym w czerwcu tego roku z ZUS. Zabiegi na najwyższym poziomie, rehabilitanci bardzo dobrzy, profesjonalni, mili i pomocni. Rehabilitacje bardzo mi pomogły. Bardzo polecam. Ocena na 6

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

Profesjonalizm, miła atmosfera, a przede wszystkim skuteczność zabiegów. Fizjoterapeuci, z którymi miałam terapię indywidualne i masaże, to Mistrzowie w swojej profesji. Bardzo dziękuję całemu Zespołowi, a w szczególności (wg alfabetu 🙂) Pani/Panu Asi, Bartkowi, Edwinowi, Karolinie, Konradowi. Polecam!

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

Pierwszy kontakt z Poradnią to jest Recepcja a tam w dniu 16 kwietnia o godz.19 urzędowała niegrzeczna, niekulturalna pani - brunetka. O mało nie zrezygnowalam z wizyty. Ra osoba nie nadaje się do pracy z ludźmi.

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

Dodzwonić się do tej placówki graniczy z cudem 3 dni na telefonie . W trzecim dniu batali ktoś odebrał , pani która odebrała twierdziła ze nie rozumie o jakie badania mi chodzi po czym w trakcie tłumaczenia kontakt się urwał , śmiem twierdzić ze mnie poprostu olała . Po ponownej godzinie dzwonienia pani zapisuje mnie na wizytę , łał sukces . Wspomnę ze tak nie uprzejmej , nie profesjonalnej rozmowy chyba nigdy nie doświadczyłam . Jeśli nie nadaje się pani do tej pracy to niech ja zmieni to ona jest tam dla nas a nie my dla niej , za to dostaje pieniądze . Obsługa poniżej krytyki , dno totalne .

REH-MEDICA Centrum Rehabilitacji, Warszawa

Profesjonalny, uprzejmy lekarz, z podejściem do małych dzieci