Co określa badanie pierwiastkowe włosa?
Jedną z największych zalet opisywanego badania jest jego bezinwazyjność i to, że można je przeprowadzać nawet u dzieci mających 4 lub więcej lat. Zaleca się jej przeprowadzenie w przypadkach takich jak:
- uczucie ciągłego zmęczenia
- problemy trawienne
- choroby dermatologiczne
- schorzenia stawowo-kostne
Wskazaniami są także zbyt mała odporność organizmu, duża nadwaga, miażdżyca i przewlekły stres. Również takie stany chorobowe jak autyzm, miażdżyca, choroba Parkinsona czy przebyte wcześniej zawały powinny zmobilizować do przeprowadzenia analizy pierwiastkowej włosa. Wyniki powiedzą ponadto o zaburzeniach neurologicznych, hormonalnych oraz dotyczących złego wchłaniania.
Jak przebiega analiza pierwiastkowa włosów?
Włosy oddawane do badania muszą mieć długość około 4 centymetrów i ważyć 0,3 grama. Ważne, by nie były to końcówki włosów, gdyż ich stan jest zazwyczaj nieco gorszy od reszty części włosa oraz jest w nich zawartych nieco więcej toksyn. Do badania nie nadają się także włosy farbowane i poddawane trwałej ondulacji (należy odczekać minimum 6 tygodni od tych zabiegów). Najlepsze próbki pochodzą z potylicy i powinny być pobrane od skóry głowy. Wyniki powiedzą o poziomie 5 pierwiastków toksycznych i 24 biopierwiastków. W ramach pierwszej grupy oznaczone zostaną ołów, kadm, glin, rtęć oraz arsen. Z kolei wśród biopierwiastków analiza powie o potasie, wapniu, fosforze, sodzie, magnezie i cynku, a także o kobalcie, żelazie, chromie, miedzi i molibdenie. Kolejne oznaczane biopierwiastki to cyna, krzem, siarka, jod, srebro, bor i bar, a wraz z nimi również mangan, lit, wanad, nikiel, selen i stront.
Co jeszcze należy wiedzieć przed badaniem?
Włosy oddawane do analizy powinny być czyste, świeżo umyte, pozbawione lakierów i innych kosmetyków do stylizacji. Wiele klinik oferuje możliwość korespondencyjnego wykonania badania - pacjent wysyła próbkę, opłaca analizę, a po wyznaczonym czasie otrzymuje listownie wyniki wraz z ich omówieniem. Niejednokrotnie specjalista po przeanalizowaniu wyników badania daje pacjentowi także szczegółowe zalecenia dietetyczne czy te dotyczące aktywności fizycznej. Jeśli pacjent jest łysy, wtedy analizę pierwiastkową można wykonać z paznokci. Do laboratorium dostarcza się wtedy około jednej łyżki stołowej paznokci ze wszystkich palców u rąk.
Kontrowersje wokół analizy składu pierwiastkowego włosa
Mimo iż analiza pierwiastkowa włosów posiada swoich zwolenników, wiele badań naukowych wskazuje na to, że warto stosować ją jedynie w rzadkich przypadkach, a nie w celu ogólnego sprawdzenia stanu zdrowia. Dlaczego? Mimo iż składniki znajdujące się w ludzkim organizmie są zawarte także we włosach, nieprawdą jest, że na podstawie badania można precyzyjnie określić ich stężenia w ciele. Co więcej, wątpliwe jest również uzyskanie pewnych i powtarzalnych wyników. Odmienne wartości wynikają z faktu, iż do badania nie stosuje się standaryzowanych metod. Włosy można zatem pobrać, aby sprawdzić np. zawartość trującego arsenu w organizmie, jednak w przypadku badania ogólnego stanu zdrowia najlepiej udać się do lekarza pierwszego kontaktu i skorzystać przede wszystkim z zaleconych przez niego metod.
Źródła:
- D. Pozebon, G. L. Scheffler, V. L. Dressler, "Elemental hair analysis: A review of procedures and applications" (www.sciencedirect.com)
- M. A. Trzeciak, "Analiza pierwiastkowa składu włosa, czyli niebezpieczna metoda, która nie działa" (www.crazynauka.pl)