Biopsja gruboigłowa piersi (Core Biopsy, CB) jest zabiegiem polegającym na nakłuciu zmiany gruczołu sutkowego w znieczuleniu miejscowym za pomocą igły o szerokim świetle, co umożliwia pobranie tkanek z zachowaniem ich struktury cytoarchitektonicznej. W przeciwieństwie do biopsji cienkoigłowej, gdzie pobrany materiał stanowi zawiesinę komórkową, próbki pobrane za pomocą biopsji gruboigłowej mają postać cylindryczną o wielkości porównywalnej do ziarna ryżu. Podczas zabiegu pobieranych jest kilka do kilkunastu próbek materiału.
Biopsja gruboigłowa może być wspomagana metodami obrazowymi, np mammografią lub ultrasonografią, a także dwupłaszczyznowym obrazowaniem radiologicznym (biopsja stereotaktyczna) w celu dokładnej lokalizacji zmiany i wizualnej kontroli toru wprowadzanej igły. Pobór materiału z trudno dostępnych miejsc może być wspomagany próżniowo - Vacuum-Assisted Core Biopsy. Pobrane tkanki są poddawane ocenie mikroskopowej, na podstawie której są kwalifikowane do grup histopatologicznych od B1 do B5, gdzie B1 oznacza utkanie prawidłowe, a B5 nowotwór złośliwy.
Jakie są wskazania do wykonania biopsji gruboigłowej piersi ?
Obecna diagnostyka histopatologiczna oparta w dużej mierze o badania immunocytochemiczne (reakcje białek komórkowych ze specyficznymi białkami panelowymi, czyli odczynnikami) sprawia, że biopsja gruboigłowa znajduje coraz szersze zastosowanie (pobrany tą metodą materiał jest dobrym źródłem preparatów do oceny immunocytochemicznej), zmniejszając tym samym udział biopsji cienkoigłowej w diagnostyce zmian gruczołu piersiowego. Wskazaniem do wykonania badania jest obecność guzów sutka wyczuwalnych palpacyjnie lub uwidocznionych w badaniach obrazowych piersi, np. mammografii lub ultrasonografii, zwłaszcza w przypadku podejrzenia ich złośliwego charakteru stwierdzanego na podstawie kryteriów radiologicznych.
Jaka jest skuteczność badania biopsyjnego?
Wiele badań klinicznych potwierdza wysoką czułość, czyli zdolność do uchwycenia zmian nowotworowych w biopsji gruboigłowej sutka. Podsumowanie pięciu badań (tzw. metaanaliza) obejmujących łącznie 865 biopsji gruboigłowych i oceniających czułość tego badania, dokonane przez specjalistów z Department of Surgery, University Hospital Utrecht w Holandii wykazało uśrednioną 97-procentową czułość biopsji gruboigłowej w rozpoznawaniu nowotworu złośliwego w obrębie zmian niewyczuwalnych palpacyjnie. Jeszcze większa analiza 107 badań dokonana przez naukowców z Eisenberg Center at Oregon Health & Science University, USA, wykazała 86-procentową czułość (w stosunku do zmian złośliwych) biopsji wykonywanej pod kontrolą wzroku, 98-procentową czułość procedury przy asyście USG, taką samą czułość biopsji stereotaktycznej, natomiast w przypadku biopsji wspomaganej próżniowo wykazano 97-procentową czułość przy asyście ultrasonografii i 99-procentową czułość w przypadku biopsji stereotaktycznej wspomaganej próżniowo.
Zalety biopsji gruboigłowej piersi.
Główną zaletą badania jest wysoka, sięgająca 99% czułość w rozpoznawaniu nowotworu złośliwego piersi, a także możliwość określenia jego typu histologicznego, czyli rodzaju komórek, z jakich się składa, stopnia zaawansowania i inwazyjnego charakteru, a to odgrywa kluczową rolę w wyborze postępowania terapeutycznego. W wielu przypadkach zastosowanie biopsji gruboigłowej pozwala uniknąć biopsji chirurgicznej (wycinającej), która jest zabiegiem o większym stopniu inwazyjności. Ponadto stosując metody immunocytochemiczne możliwa jest dodatkowa ocena białek komórkowych raka na podstawie ich reakcji ze specjalnym panelem przeciwciał wykorzystywanych do badania, co wnosi dodatkowe, istotne informacje kliniczne, np. podatność nowotworu na leczenie farmakologiczne.
Źródła: Diagnostic accuracy of large-core needle biopsy for nonpalpable breast disease: a meta-analysis. British Journal Of Cancer, 2000; Core-Needle Biopsy for Breast Abnormalities. Agency of Healthcare Research and Quality, 2010; Biopsja gruboigłowa piersi - wytyczne diagnostyczne. Polish Journal Of Pathology 2009