Dolegliwości, towarzyszące łagodnemu przerostowi prostaty (BPH), dotyczą dolnego odcinka gruczołu krokowego określane są mianem LUTS (z ang. lower urinary tract symptoms). Te objawy znacznie obniżają jakość życia pacjentów z BPH. Składają się na nie częste oddawanie moczu słabym i przerywanym strumieniem, wybudzanie się w nocy oraz uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza moczowego. Jak podaje czasopismo Reiews in Urology, u wielu pacjentów z przerostem gruczołu krokowego dochodzi również do zaburzeń erekcji, które potęgują się pod wpływem stosowanych leków – dlatego liczni pacjenci rezygnuje z leczenia farmakologicznego. Alternatywą jest zabieg, przeprowadzany w celu zmniejszenia objętości prostaty.
Przez dziesięciolecia złotym standardem leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego pozostawała prostatektomia, przeprowadzana metodą otwartą. Jednak zabieg ten jest bardzo obciążający dla pacjentów, którzy ze względu na wiek zmagają się często z innymi chorobami, takimi jak cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze. Mniej inwazyjną alternatywą pozostawała małoinwazyjna przezcewkowa resekcja gruczołu krokowego. Używana w niej technika monopolarna jednak nadal wiązała się z wysokim odsetkiem powikłań związanych z użyciem zbyt wysokiej energii przepływającej przez elektrodę – w tym oparzeń, uszkodzeń nerwów. Podawane w trakcie zabiegu płyny mogły przyczyniać się do potencjalnie śmiertelnych problemów jak zespół TUR. Dlatego chirurdzy opracowali metody bipolarne, do których należy enukleacja bipolarna prostaty TUEP. Zapewnia ona szybszy powrót do zdrowia, mniejszą utratę krwi przy równie dobrych wynikach jak klasyczne operacje prostaty.
Enukleacja bipolarna TUEP w leczeniu łagodnego przerostu stercza
Do tej pory pacjenci z dużym powiększenie gruczołu krokowego (>80 ml) w większości przypadków nadal wymagali otwartej prostatektomii. Tymczasem enukleacja bipolarna TUEP, jak piszą autorzy publikacji na łamach BIU International, już od 20 lat okazuje się równie skuteczną metodą leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego u tych pacjentów. Operacja przeprowadzana jest techniką endoskopową, dzięki czemu jest znacznie mniej inwazyjna od klasycznej operacji. Ma to znaczenie szczególnie u pacjentów ze schorzeniami internistycznymi, którzy przyjmują leki przeciwpłytkowe i antykoagulacyjne.
Enukleacja bipolarna TUEP pozwala na usunięcie takiej samej objętości gruczołu krokowego jak klasyczna prostatektomia, przy zmniejszonym ryzyku powikłań. Jak wykazują roczne obserwacje, technika ta okazała się równie skuteczna, przy znacznie mniejszym obciążeniu dla pacjenta. Czas hospitalizacji ulega skróceniu do średnio 2 dni, utrata krwi jest dwukrotnie mniejsza, a okres cewnikowania wynosi tylko 1,5 dnia (w porównaniu z ok. 6 dniami przy technice otwartej).
Zabieg leczenia łagodnego przerostu stercza techniką enukleacji bipolarnej TUEP przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówkowym. Rektoskop, urządzenie wykorzystywane w trakcie zabiegu, posiada dwie elektrody, a przepływający pomiędzy nimi prąd poprzez podawany przewodnik (sól fizjologiczna), umożliwia powstanie z plazmy. Pod jej wpływem dochodzi do waporyzacji, czyli odparowania tkanek. Podczas zabiegu usuwana jest w ten sposób część prostaty. Technika umożliwia doszczętne pozbycie się również okolicy tzw. torebki chirurgicznej – na granicy części obwodowej oraz obwodowej stercza.
Cena zabiegu enukleacji bipolarnej TUEP wynosi 5 000 zł, a procedura wykonywana jest w prywatnych klinikach.
Bibliografia: Geavlete, Bogdan, et al. "Bipolar plasma enucleation of the prostate vs open prostatectomy in large benign prostatic hyperplasia cases–a medium term, prospective, randomized comparison." BJU international 111.5 (2013): 793-803. Hirasawa, Yosuke, et al. "Comparison of transurethral enucleation with bipolar and transurethral resection in saline for managing benign prostatic hyperplasia."BJU international 110.11c (2012): E864-E869. Roehrborn, Claus G. "Lower urinary tract symptoms, benign prostatic hyperplasia, erectile dysfunction, and phosphodiesterase-5 inhibitors." Reviews in urology 6.3 (2004): 121. www.medscape.org; www.mp.pl
-
4.4/5 (opinie 27)