Co to jest hydrolaparoskopia?

Hydrolaparoskopia, inaczej laparoskopia przezpochwowa (w skrócie THL – transvaginal hydrolaparoscopy), określana również jako hydrolaparoskopia wykonywana jest jako jedno z badań diagnostycznych w celu ustalenia przyczyn niepłodności u kobiet, a także w przypadkach zespołu policystycznych jajników. Pozwala na wykrycie patologii w obrębie miednicy mniejszej (zwłaszcza endometriozy), błony śluzowej jajowodów (co jest niedostępne w tradycyjnej laparoskopii) oraz wyjaśnienie części przypadków niepłodności o nieznanej przyczynie.

Na czym polega hydrolaparoskopia?

Zabieg wykonywany jest na sali operacyjnej, w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym lub z użyciem maski krtaniowej i trwa ok. 10-20 minut. Procedurę poprzedza przeprowadzenie przezpochwowego badania ultrasonograficznego (USG), którego celem jest ostateczne wykluczenie przeciwwskazań oraz zapoznanie się operatora ze szczegółami anatomicznej budowy pacjentki.

Do badania wykorzystuje się kilkumilimetrowej średnicy endoskop, wyposażony w kamerę oraz źródło światła. Poprzez niewielkie nacięcie tylnego sklepienia pochwy endoskop wprowadzany jest do jamy otrzewnowej. Pozwala to uniknąć związanego z tradycyjną laparoskopią nacięcia powłok jamy brzusznej.

Na czas badania jama brzuszna wypełniana jest niewielką ilością soli fizjologicznej zamiast stosowanego w laparoskopii dwutlenku węgla, dzięki czemu istnieje możliwość przeprowadzenia obserwacji jajowodów w płynnym środowisku naturalnym a ewentualne dolegliwości bólowe są niewielkie i zwykle nie trwają dłużej niż jeden dzień. Zabieg nie pozostawia żadnych blizn a ryzyko związane z powikłaniami jest znacznie mniejsze niż w tradycyjnej laparoskopii.

Zalety hydrolaparoskopii przezpochwowej w diagnostyce niepłodności

Wśród zalet hydrolaparoskopii przezpochwowej wymieniane są:

• stosunkowa łatwość przeprowadzenia badania, połączona z możliwością bezpośredniego wglądu do najważniejszych dla płodności narządów

• możliwość wykrycia nawet bardzo wczesnych zmian, które łatwo mogą być przeoczone podczas typowego zabiegu (ze względu na trudniejszy dostęp, np. do tylnej powierzchni jajników)

• doskonałe uwidocznienie nawet minimalnych zrostów pomiędzy powierzchnią jajników a otrzewną dołków jajnikowych

• zwiększona czułość diagnostyczna metody daje możliwość postawienia jednoznacznego rozpoznania w znacznej części przypadków niewyjaśnionej niepłodności

Jakie są przeciwwskazania do przeprowadzenia laparoskopii?

Przeciwwskazania do przeprowadzenia zabiegu są nieliczne i obejmują m.in.:

• stany zapalne w obrębie macicy
• tyłozgięcie macicy
• przebyte zabiegi operacyjne dotyczące narządów zlokalizowanych w miednicy lub jelit (nie dotyczy laparoskopii podczas których nie stwierdzono poważniejszych patologii)
• dużą otyłość
• zachowaną błonę dziewiczą
• bardzo wąską pochwę

Jak hydrolaparoskopia zmienia podejście do leczenia niepłodności

Hydrolaparoskopia zdobywa coraz większą popularność jako czuła i precyzyjna metoda diagnostyczna, dającą większe możliwości niż tradycyjna przezbrzuszna laparoskopia. Jej zalety uwidaczniają się zwłaszcza w przypadkach wczesnych postaci endometriozy, patologii jajowodów oraz sytuacji klinicznych wymagających wykonania elektrokauteryzacji jajników.

Nie bez znaczenia jest również jej bezpieczeństwo, niewielka inwazyjność i większa akceptacja pacjentek w porównaniu z tradycyjnymi zabiegami. Możliwości operacyjne metody zapewne będą się z czasem zwiększać w miarę doskonalenia instrumentarium. Jest bardzo prawdopodobne, że w przyszłości metoda ta będzie używana nie tylko w niepłodności, ale np. też w onkologii, stanowiąc pierwszą linię diagnostyki, zalecaną znacznie wcześniej niż dotychczasowe metody diagnostyki inwazyjnej.