Polipy nosa to nienowotworowe rozrosty błony śluzowej przewodów nosowych oraz zatok obocznych nosa. Wyglądem przypominają kroplę wody lub winogrono na szypule, o szarawym lub białawym kolorze.
Polipy nosa można znaleźć u około 4% osób, ale można wymienić grupę chorób, z którymi najczęściej współistnieją. Należy tu wspomnieć o astmie (zarówno oskrzelowej jak i aspirynowej), mukowiscydozie, alergicznym zapaleniem zatok czy o rodzinnym występowaniu polipów.
Polipy nosa: co musisz o nich wiedzieć?
Polipy nosa same w sobie nie dają objawów, a dolegliwości przez nie wywoływane wynikają z ich umiejscowienia. Niewielkie polipy nosa mogą nie powodować żadnych dolegliwości i osoba, która je posiada, może nie zdawać sobie sprawy z ich obecności. Z kolei większe polipy mogą powodować zaburzenia drożności nosa i zwiększać częstość występowania infekcji nosa i zatok, pojawienie się obturacyjnego bezdechu sennego lub uczucie zatkania nosa. Wśród innych dolegliwości warto wspomnieć o wycieku treści ropnej lub surowiczej z nosa, łzawieniu, pogorszeniu węchu oraz o chrapaniu. Polipy umiejscowione w ten sposób, że blokują ujście zatok przynosowych, mogą powodować ból głowy, uczucie ucisku u nasady nosa a nawet bóle zębów.
Nie jest znana dokładna przyczyna powstawania polipów nosa. Wiadomo natomiast, że często powstają one w sytuacji, gdy przez długi okres czasu (około 12 tygodni) utrzymuje się stan zapalny błony śluzowej, znajdującej się w zatokach i jamie nosowej. Problem ten dotyczy zwykle młodych dorosłych i osób w średnim wieku.
Teorię o zapalnym podłożu powstawania polipów nosa potwierdza fakt, iż zmniejszają się one (lub zanikają całkowicie) pod wpływem stosowania glikokortykosteroidów, które wykazują działanie przeciwzapalne. U wielu pacjentów wystarczające jest leczenie objawowe polipów nosa przy pomocy sterydów, stosowanych miejscowo lub ogólnoustrojowo, wraz z leczeniem przyczyny stanu zapalnego. Pacjenci z nieprawidłową reakcją na aspirynę lub niesteroidowe leki przeciwzapalne powinni unikać ich stosowania. U części osób leczenie zachowawcze nie daje jednak zadowalających rezultatów. Konieczne jest wówczas chirurgiczne usunięcie polipów, zazwyczaj z wykorzystaniem metody endoskopowej (FESS- funkcjonalna chirurgia endoskopowa zatok).
Leczenie polipów nosa może być szczególnie pomocne u pacjentów z obturacyjnym bezdechem sennym, niekontrolowaną astmą lub nawracającym zapaleniem zatok obocznych nosa. W tych sytuacjach usunięcie polipów może być jednoznaczne z usunięciem przyczyny objawów. Przed podjęciem decyzji o wdrożeniu leczenia konieczne jest wykonanie dodatkowych badań.
W przypadku występowania objawów, sugerujących obecność polipów nosa, do rozpoznania zazwyczaj wystarcza dokładnie przeprowadzone badanie laryngologiczne z wykorzystaniem wziernika nosowego. Kolejnym krokiem jest wykonanie tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego lub fiberoskopii (wprowadzenie do jamy nosowej elastycznego endoskopu, zaopatrzonego w kamerkę).
Źródła: www.mp.pl; "Otolaryngologia kliniczna" C. Stankiewicz, D. Jurkiewicz, K. Niemczyk, W. Sztyfter.