Czy plastyka odstających uszu może się nie udać?

Odstające małżowiny uszne to defekt estetyczny, spowodowany ich nieprawidłowym wykształceniem i odstawaniem od czaszki. Za odstające uznaje się uszy, których małżowina w swoim najdalej położonym punkcie oddalona jest od głowy o ponad dwa centymetry. Z medycznego punktu zazwyczaj nie to problemem, jednak odstające uszy mogą powodować  dyskomfort psychiczny, związany z zaburzeniem obowiązującego w społeczeństwie kanonu piękna. 

Operacja wymodelowania chrząstek odstających małżowin ma za zadanie przywrócić im prawidłowy kąt odchylenia od czaszki, który nie powinien przekraczać 45 stopni. Aktualnie znanych jest ponad 200 metod chirurgicznej korekty tej przypadłości.

Czy zabieg otoplastyki może się nie powieść?

Otoplastyka uznawana jest za procedurę bezpieczną, charakteryzującą się znikomym ryzykiem powikłań, nie mającą wpływu na ogólny stan zdrowia pacjenta. Wszystkie cięcia prowadzone są z tyłu małżowiny, dzięki czemu szwy i blizny pozabiegowe są niewidoczne dla osób postronnych.

Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że przez pewien czas po operacji małżowiny uszne są bolesne – co bywa największym problemem pacjentów decydujących się na tego rodzaju zabieg. Dla uzyskania pożądanego efektu estetycznego bardzo ważne jest również przestrzeganie zaleceń pozabiegowych. Uwzględnić trzeba fakt, że o ile skóra ucha goi się około tygodnia, o tyle całkowite wygojenie chrząstki trwa około sześciu tygodni. W tym kontekście szczególnego znaczenia nabiera noszenie na czas snu specjalnej opaski, zapobiegającej niekontrolowanemu odginaniu się ucha – odkształcenie niecałkowicie wygojonej małżowiny mogłoby w skrajnym przypadku zniweczyć efekt operacji.