Czy po operacyjnej korekcie odstające uszy mogą wrócić do pierwotnego kształtu?

Istnieje wiele metod zabiegowych, którymi doświadczony chirurg plastyczny może przeprowadzić korekcję odstających uszu. Istotnym elementem całego procesu leczenia jest konsultacja lekarska, podczas której specjalista dokonuje pomiarów poszczególnych struktur anatomicznych małżowiny usznej. To właśnie między innymi od tego zależy dobór odpowiedniej techniki zabiegowej. Równie istotny, co wybrany sposób operacji, jest prawidłowo przebiegający okres pozabiegowy. Poniżej wyjaśniamy, dlaczego.

Czy efekty korekcji uszu są stałe?

Stosowanie się pacjenta do zaleceń lekarskich ma ogromny wpływ na kształtowanie się ostatecznych efektów korekcji odstających uszu. Pacjent, decydując się na zabieg, musi być w pełni świadomy, że także od niego samego także zależy powodzenie otoplastyki. W zdecydowanej większości przypadków operacja plastyczna odstających uszu daje trwałe efekty, a po zabiegu uszy utrzymują nadane im położenie. Ocena ostatecznych rezultatów ma miejsce jednak dopiero po zakończeniu procesów regeneracyjnych małżowiny usznej, co trwa zwykle od 2 do 6 miesięcy. Jest to okres wymagający wzmożonej ochrony operowanych okolic oraz szczególnej ich pielęgnacji. Takie postępowanie ma zapewnić utrwalenie nowego kształtu uszu, uzyskanego w trakcie operacji.

Jak przebiega rekonwalescencja po otoplastyce?

W okresie gojenia małżowiny usznej, pacjent powinien unikać wzmożonego wysiłku fizycznego oraz uprawiania tak zwanych sportów kontaktowych. W przypadku dzieci, operację plastyczną odstających uszu najlepiej jest przeprowadzić w okresie wakacji bądź ferii, a przez około 6 miesięcy od zabiegu podczas zajęć wf powinny one zakładać specjalne opaski, chroniące uszy przed urazami czy wywinięciem się małżowiny. Z takich opasek przez pewien czas trzeba korzystać również podczas snu.

Czy możliwe jest odskoczenie uszu po korekcie?

Deformacja uszu po otoplastyce to niezwykle rzadki przypadek i dotyczy on jedynie osób, które posiadały znaczny defekt. Jest to uwarunkowane posiadaniem przez chrząstki małżowiny usznej tzw. pamięci, co sprawia że z czasem małżowina powraca do ułożenia sprzed zabiegu. To "pamięć" chrząstki powoduje, że założone szwy nie są w stanie utrzymać małżowiny usznej w nowym położeniu, przez co uszy ponownie zaczynają odstawać od skóry głowy. Zdarza się również, że chrząstka jest zbyt sztywna, aby poddać się procesowi modelowania. Ryzyko nawrotu defektu jest tym większe, im bardziej odstające były uszy pierwotnie, ale zależy także od wybranej techniki operacji. W takim przypadku pomocne może być całkowite przecięcie chrząstki, gdyż takie postępowanie pozbawia ją "pamięci". Jeżeli dojdzie do nawrotu wady lub efekty zabiegu nie będą w pełni zadowalające, konieczne może okazać się ponowne wykonanie plastyki uszu. Należy jednak pamiętać, że korekcja t ma prowadzić do pozbycia się widocznego defektu, a jej celem nie jest uzyskanie idealnie symetrycznych małżowin i perfekcyjnego wyglądu uszu.