Diagnostyka i leczenie stulejki u dziecka

Stulejkę podzielić możemy na częściową  i całkowitą. O stulejce całkowitej mówimy w sytuacji, kiedy nie można odprowadzić napletka do rowka zażołędnego, a o częściowej, kiedy udaje się to zrobić tylko w pewnym stopniu. Stulejkę stwierdza się również w przypadku kiedy napletek co prawda udaje się ściągnąć, ale jego ucisk powoduje m.in. ból w trakcie erekcji. 

Podejrzenie stulejki u dziecka przez rodziców wymaga odpowiedniej konsultacji lekarskiej, gdyż niezdiagnozowana i nieleczona stulejka stać się może przyczyną poważnych powikłań i komplikacji zdrowotnych takich jak ciężkie i nawracające zakażenia układu moczowego.

Jak przebiega diagnostyka i leczenie stulejki u dziecka?

U dzieci stwierdzić można, do pewnego wieku, występowanie tzw. stulejki fizjologicznej. Zazwyczaj u większości małych chłopców nie udaje się odprowadzić napletka aż do 3 roku życia. Prawidłowo wykształcony i rozwijający się napletek charakteryzuje się m.in. brakiem blizn. W wyniku pękania i bliznowacenia struktur napletka dochodzi do powstania białawego, obkurczonego pierścienia, który utrudnia lub nawet uniemożliwia jego odprowadzenie do rowka zażołędnego. W takiej sytuacji mówimy już o stulejce patologicznej. 

Stulejkę u dziecka podejrzewać można również w sytuacji, kiedy w okolicy narządów płciowy toczy się lokalny stan zapalny. Stulejka utrudnia, bądź nawet uniemożliwia z powodu bólu utrzymanie prawidłowego stopnia higieny prącia. Rozwój bakterii i odpowiedzi organizmu w postaci reakcji zapalnej sprawiają, że okolica napletka ulega m.in. widocznemu zaczerwienieniu i obrzękowi.

W przypadku stwierdzenia stulejki fizjologicznej, leczenie polega zazwyczaj na obserwacji stanu dziecka i spokojnym czekaniu. Wraz z upływem czasu i rozwojem dziecka dochodzi do stopniowego rozluźnienia skóry prącia, co umożliwia prawidłowe zsunięcie napletka. W sytuacji kiedy proces rozluźniania tkanek napletka trwa zbyt długo należy go wspomóc poprzez jego regularne, delikatne i powolne ściąganie podczas kąpieli dziecka, w takim sposób, aby zminimalizować wszelkie doznania bólowe.

Stulejka patologiczna wymaga odmiennego podejścia leczniczego. Jej leczenie wymaga przeprowadzenia odpowiedniego zabiegu chirurgicznego, który umożliwi odsłonięcie i uwidocznienie żołędzi prącia. Jednym z zabiegów, który pomaga pozbyć się problemu stulejki u dziecka, jest tzw. zabieg plastyki napletka prącia. Podczas tej procedury chirurg wycina zbliznowaciałą część obwodu napletka. Zabieg ten umożliwia pozostałej części napletka, w zależności od zaawansowania schorzenia, częściowe lub całkowite zakrycie żołędzi prącia. Niestety w przypadku przeprowadzenia plastyki napletka istnieje ryzyko powtórnego rozwoju stulejki.

Metodą bardziej radykalną, którą również stosuje się w leczeniu stulejki u dzieci, jest zabieg obrzezania. Zabieg tego typu przeprowadzany jest m.in. u dzieci, u których stwierdzić można występowanie zaawansowanego zwężenia ujścia napletka. Obrzezanie polega na chirurgicznym usunięciu całego napletka. Sprawia to, że żołądź prącia jest na stałe odsłonięta, ale w zamian sam zabieg niweluje ryzyko powtórnego powstania i rozwoju stulejki u dziecka czy osoby dorosłej.

Zabiegowe leczenie stulejki u dzieci przeprowadza się zarówno z zastosowaniem technik znieczulenia miejscowego, jak i ogólnego. U małych dzieci najczęściej leczenie przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, a u starszych chłopców - w znieczuleniu miejscowym, chociaż ze względu na silne unerwienie penisa znaczna część pacjentów decyduje się na zabieg w znieczuleniu miejscowym. Przy odpowiedniej pielęgnacji rany goją się po około 7-10 dniach. W przypadku stwierdzenia tendencji do przyklejania się napletka do tkanek żołędzi należy zadbać o odpowiedni stopień jego higieny i dodatkowo stosować wybrane preparaty natłuszczające.

Nieleczona patologiczna stulejka u dzieci wpływa nie tylko na zaburzenie stanu ogólnego organizmu, ale stać się może także przyczyną problemów natury psychicznej, które wynikają m.in. z uczucia silnego bólu towarzyszącego odciąganiu napletka. Wszystko to sprawia, że w przypadku podejrzenia nieprawidłowości w obrębie narządów płciowych dziecka należy niezwłocznie skontaktować się z odpowiednim lekarzem, gdyż szybka diagnostyka i leczenia są w stanie zapobiec wielu późniejszym problemom.

Bibliografia: www.uroweb.org