Jedną z metod leczenia choroby zwyrodnieniowej czy urazów stawów są zabiegi artroplastyki, (endoprotezoplastyki). Polegają one na wprowadzeniu do ciała człowieka implantów, które zastępują nieprawidłowe struktury ludzkiego organizmu - za pomocą endoprotez można leczyć schorzenia m.in. stawu barkowego, kolanowego czy biodrowego.
Obecnie używane endoprotezy mogą służyć pacjentom nawet przez wiele lat. Zdecydowanie nie są one jednak niezniszczalne, dodatkowo - jak po każdym innym zabiegu - dochodzić może do występowania różnych komplikacji. Powyżej wymienione, a także jeszcze inne sytuacje mogą sprawiać, że zajdzie konieczność przeprowadzenia u pacjenta endoprotezoplastyki rewizyjnej stawu.
Wskazania do zabiegu endoprotezoplastyki rewizyjnej stawu
Endoprotezoplastykę rewizyjną stawu wykonuje się zasadniczo w dwóch sytuacjach: pierwszą z nich jest rozwój zakażenia w obrębie operowanych struktur, drugą natomiast są problemy dotyczące już samej wszczepionej pacjentowi protezy.
Zakażenia w ortopedii są zjawiskiem, któremu próbuje się przeciwdziałać na wszelkie możliwe sposoby. Związane jest to chociażby z tym, że leczenie zakażenia kości jest stosunkowo ciężkie. Z tego względu podczas operacji ortopedycznych (w tym również podczas protezowania stawów) na salach operacyjnych wyjątkowo bezwzględnie przestrzega się zasad higieny.
Czasami, mimo podejmowania wszelkich starań, u pacjenta i tak dochodzi do zakażenia w obrębie poddawanego alloplastyce stawu. Wystąpienie takiej sytuacji stanowi jedno z podstawowych wskazań do przeprowadzenia endoprotezoplastyki rewizyjnej stawu. Szczęśliwie zakażenia, wymagające wykonania kolejnego zabiegu u pacjenta, nie są zjawiskiem częstym. Według danych portalu healthline.com, dotyczących endoprotezowania stawu kolanowego, w ciągu 90 dni od pierwszej operacji konieczność wykonania endoprotezoplastyki rewizyjnej występuje u zaledwie około 0,2% pacjentów.
Innymi wskazaniami do endoprotezoplastyki rewizyjnej stawu mogą być problemy dotyczące samych wszczepionych pacjentowi implantów. Może dochodzić do sytuacji, w której nawet prawidłowo wszczepiona proteza ulegnie przemieszczeniu. W takiej przypadku, ze względu na ryzyko destrukcji prawidłowych kości, może zaistnieć konieczność przeprowadzenia powtórnej alloplastyki u pacjenta. Analogiczne postępowanie może być niezbędne też u tych chorych, u których dojdzie do obluzowania się protezy.
Jeszcze innym problemem, który bywa wskazaniem do przeprowadzenia endoprotezoplastyki rewizyjnej, są zaburzenia dotyczące struktur znajdujących się w bliskim sąsiedztwie protezy. Złamania kości w otoczeniu implantu czy też niestabilność związanych z danym stawem więzadeł mogą być przyczynami przeprowadzenia kolejnej operacji u wcześniej zoperowanego już chorego.
Źródła: www.orthoinfo.aaos.org; www.healthline.com