Jak przebiega konsultacja przed operacją ortopedyczną

Operacja ortopedyczna wiąże się ze sporą ingerencją w ludzkie ciało i może być obarczona wieloma powikłaniami. Ponadto, po operacji ortopedycznej często rozpoczyna się długi okres rehabilitacji i powrotu do zdrowia. Pacjent, decydujący się na taki zabieg, musi mieć całkowitą świadomość konsekwencji swojej decyzji. Wady i zalety operacji, której ma zostać poddany, powinny zostać dokładnie omówione w trakcie konsultacji lekarskiej.

Na czym polega konsultacja ortopedyczna przed operacją?

W trakcie konsultacji lekarskiej przed operacją ortopedyczną specjalista przeprowadza badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, a także może zlecić wykonanie wszelkiego rodzaju badań dodatkowych, obejmujących zarówno badania laboratoryjne, jak i obrazowe. W niektórych sytuacjach można skorzystać natomiast z konsultacji ortopedycznej online.

Badanie podmiotowe to inaczej tzw. wywiad lekarski, który jest rozmową, dotyczącą stanu zdrowia pacjenta. Lekarz będzie zadawał pytania dotyczące charakteru oraz przebiegu dotychczasowych dolegliwości. W zależności od dominującego schorzenia, mogą to być pytania na temat występowania bólu, trudności w poruszaniu się czy też np. kłopotów z oddychaniem (jakie mogą wystąpić w przypadku deformacji klatki piersiowej). Lekarz skupia się nie tylko na dolegliwościach układu kostno-stawowego, ponieważ musi ocenić całościowo kondycję zdrowotną pacjenta. Występowanie chorób przewlekłych oraz stopień ich nasilenia, rodzaj przyjmowanych leków, hospitalizacje jakim poddany był pacjent zwłaszcza w ostatnim czasie, występowanie chorób o charakterze rodzinnym oraz obecność uzależnień od papierosów, alkoholu i narkotyków - to najważniejsze elementy wywiadu lekarskiego na tematów czynników mających istotny wpływ nie tylko na powodzenie samej operacji, ale też okresu powrotu do zdrowia.

Badanie przedmiotowe składa się w przypadku wizyty przed zabiegiem do ogólnego badania stanu zdrowia pacjenta oraz specjalistycznego badania ortopedycznego. Konieczne jest zbadanie pacjenta pod kątem ewentualnych infekcji - te o cięższym przebiegu, którym towarzyszy gorączka (definiowana u dorosłego jako wzrost temperatury powyżej 38 stopni) mogą stanowić podstawę do odroczenia operacji. Lekarz powinien również zmierzyć pacjentowi ciśnienie tętnicze oraz ocenić rytm pracy serca i wykonać zapis EKG dokumentujący jego pracę - obecność zaburzeń rytmu stanowi wskazanie do rozszerzenia diagnostyki kardiologicznej, ponieważ mogą one utrudniać prowadzenie anestezji w trakcie zabiegu. Podobnie jest w przypadku występowania wysokiego ciśnienia tętniczego (czyli przekraczającego wartość 140/90).

Spośród badań laboratoryjnych lekarz zaleca zwykle wykonanie badań takich jak morfologia, badania biochemiczne oceniające poziom elektrolitów, oznaczenie poziomu mocznika i kreatyniny w celu oceny funkcji nerek, ALAT i AspAT odzwierciedlające pracę wątroby, glikemię (wykluczenie cukrzycy) oraz ocenę parametrów krzepnięcia. CRP jest markerem stanu zapalnego, który można oznaczyć przy podejrzeniu infekcji. Zwykle zaleca się wykonanie badania ogólnego moczu. Natomiast rodzaj badań obrazowych zależy od rodzaju choroby dominującej, stopnia jej zaawansowania oraz planowanego postępowania operacyjnego - zwykle jednak wystarczające jest zdjęcie RTG. 

Konsultacja ortopedyczna to także czas na zadawanie pytań lekarzowi oraz wyjaśnienie niezrozumiałych kwestii, dotyczących zabiegu. Pacjent ma prawo do zapoznania się z proponowaną mu metodą, a także może chcieć dowiedzieć się więcej o alternatywnych sposobach leczenia. Lekarz powinien również poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia ewentualnych powikłań oraz o całkowitym ryzyku związanym z zabiegiem. Należy także omówić proces rehabilitacji w okresie pooperacyjnym ze zwróceniem szczególnej uwagi na możliwe ograniczenia codziennej aktywności.