Jak przygotować się do operacyjnego leczenia stulejki

Stulejka jest to utrudnione (stulejka częściowa) lub niemożliwe (stulejka całkowita) odprowadzanie napletka do rowka zażołędnego. U chłopców do 3 roku życia jest ona fizjologiczna, jeśli się utrzymuje po upływie tego okresu, dziecko powinien zbadać lekarz. Stulejka może być wrodzona lub rozwijać się w wyniku procesu chorobowego w trakcie życia mężczyzny. Przyczyną pojawienia się stulejki nabytej są zwykle powtarzające się stany zapalne w okolicy napletka, związane z niewystarczającą higieną lub toczącą się infekcją. 

Podstawową metodą leczenia stulejki jest wykonanie zabiegu operacyjnego: plastyki napletka lub obrzezania. U części pacjentów jest możliwe leczenie przy pomocy maści zawierającej steroidy, jednak o rodzaju koniecznego leczenia decyduje lekarz po zbadaniu chorego.

Chirurgiczne leczenie stulejki - jak przygotować się do zabiegu?

Jedną z przyczyn powstawania stulejki jest stan zapalny, toczący się w okolicy napletka. Zapalenie powoduje również utrudnione gojenie i gorszy przebieg okresu pooperacyjnego. Jeśli lekarz przed zabiegiem zauważy toczący się proces zapalny, może zalecić stosowanie maści z antybiotykiem celem wyleczenia infekcji. Jeśli takie leczenie nie jest konieczne, przed operacją stulejki należy szczególnie dbać o higienę prącia. Podczas kąpieli mężczyzna powinien odprowadzać napletek i wymywać żołądź prącia z mastki i moczu. Każde oddanie moczu również powinno być poprzedzone odprowadzeniem napletka. Takie postępowanie jest istotne zarówno w ramach profilaktyki jak i przygotowania do zabiegu leczenia stulejki. Dodatkowo w dniu zabiegu należy ogolić krocze. Owłosienie może przeszkadzać operatorowi i utrudniać przeprowadzenie operacji.

W okresie maksymalnie 14 dni przed zabiegiem pacjent powinien wykonać morfologię oraz oznaczyć wskaźniki krzepnięcia krwi. Niekorzystne parametry krwi mogą spowodować konieczność przełożenia operacji na inny termin. Taka sytuacja ma miejsce rzadko, jednak dla bezpieczeństwa pacjenta konieczne jest przeprowadzenia powyższych badań.

Dwa tygodnie przed operacją jest to okres, w którym mężczyzna nie powinien chorować, ponieważ może to mieć niekorzystny wpływ na przebieg okresu pozabiegowego. Należy w tym czasie unikać osób przeziębionych oraz wychładzania organizmu. Jeśli wystąpią objawy chorobowe, najlepiej jest skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub bezpośrednio z chirurgiem wykonującym zabieg, a nie leczyć się samemu. Jest to szczególnie istotne dlatego, że leki dostępne bez recepty stosowane w przeziębieniu (np. aspiryna), mają zdolność rozrzedzania krwi. To z kolei może utrudnić przebieg operacji i rekonwalescencji.

Przed zabiegiem operacyjnego leczenia stulejki warto zabezpieczyć się w zestaw jałowych opatrunków, preparatów do odkażania oraz w obcisłą bieliznę. Podczas konsultacji ze specjalistą warto dopytać także o to, jakie środki przeciwbólowe będą potrzebne w okresie pooperacyjnym. Takie postępowanie pozwoli na uniknięcie stresu związanego z tego typu zakupami po zabiegu i umożliwi prawidłowe dbanie o higienę w okresie rekonwalescencji.

Zabieg leczenia stulejki jest małoinwazyjny, jednak - jak każda procedura chirurgiczna - niesie z sobą ryzyko zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu B. Warto więc upewnić się, czy chory miał wykonany cały zestaw trzech szczepień. Jeśli nie, powinno się wykonać szczepienie przed zabiegiem. Gdy pacjent był szczepiony, warto oznaczyć stężenie przeciwciał anty HBs, które świadczą o tym, czy szczepienia nadal chronią pacjenta. W sytuacji gdy ich poziom jest zbyt niski, w celu uodpornienia konieczne jest podanie dawki przypominającej.

Źródła: "Urologia - podręcznik dla studentów i lekarzy" pod red. E.Michałowski; "Stulejka- trudny, męski problem" "Vademecum pielęgniarki i położnej - edycja 2005"; www.szczepienia.pzh.gov.pl