Istnieje wiele rodzajów przepuklin, które różnią się od siebie miejscem występowania, jednak specyfika schorzenia oraz jego główne objawy pozostają takie same lub podobne. Najbardziej powszechną odmianą przepukliny jest przepuklina pachwinowa, stanowiąca, według różnych źródeł, od 60 do nawet 80% wszystkich przypadków występowania tego schorzenia. Znacznie rzadziej występują inne odmiany przepuklin, w tym przepuklina udowa (średnio 10 razy rzadsza niż przepuklina pachwinowa), pępkowa czy przepuklina w kresie białej.
Pojawienie się przepukliny uzależnione jest od wielu czynników, a wpływ na to mają nie tylko predyspozycje genetyczne, ale także – w dużej mierze – nasz styl życia. Co więc sprzyja powstawaniu przepuklin?
Przepukliny – czynniki ryzyka
Choć przyczyny powstawania przepuklin do dzisiejszego dnia nie są do końca poznane, chirurdzy są zgodni, że istnieje zestaw czynników zwiększających ryzyko pojawienia się u pacjenta tego schorzenia. Predyspozycje do powstawania przepuklin można podzielić ze względu na to, czy mają one charakter wrodzony, czy nabyty. W przypadku przepuklin wrodzonych, głównym czynnikiem ryzyka są defekty tkanki łącznej, wynikające z zaburzenia metabolizmu kolagenu. U chorych z wrodzonymi predyspozycjami do powstawania przepuklin zaburzona jest równowaga pomiędzy syntezą tzw. kolagenu typu III, nazywanego niedojrzałą formą kolagenu, a kolagenu typu I. Zwiększenie ilości kolagenu typu III w tkance łącznej sprawia, że jest ona mniej wytrzymała, co w przypadku sytuacji, powodujących wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, zwiększa ryzyko powstawania przepuklin.
Powody rozwoju przepukliny
Znacznie dłuższa jest lista czynników nabytych, predysponujących do powstawania przepuklin, które jednak również sprowadzają się do sytuacji, wywołujących osłabienia tkanek w obrębie jamy brzusznej oraz tych powodujących wzrost ciśnienia wewnątrzbrzusznego. Czynnikiem, wpływającym na osłabienie tkanek jest palenie papierosów – u nałogowych palaczy zachodzą bowiem niebezpieczne zmiany w obrębie tkanki łącznej.
Jednym z najważniejszych czynników, zwiększających ryzyko powstawania praktycznie każdego rodzaju przepuklin nabytych, są sytuacje, wywołujące długotrwały wzrost ciśnienia wewnątrzbrzusznego, osłabiający tkanki i wpływający na ich szybsze „zużycie”. Taki wzrost może występować u osób:
- z przewlekłymi zaparciami
- wykonujących ciężką pracę fizyczną
- regularnie uprawiających sporty siłowe.
- chorych na przerost gruczołu krokowego oraz niektóre choroby płuc, przebiegające z przewlekłym kaszlem
Przepuklina w ciąży
Czynnikiem zwiększającym ryzyko występowania przepuklin u kobiet jest także ciąża oraz poród. Jest to związane z faktem, że u ciężarnych pod wpływem rozwoju płodu i powiększania rozmiaru brzucha jednocześnie zmniejsza się wytrzymałość tkanek, tworzących ścianę jamy brzusznej. Z kolei czynnikami, zwiększającymi ryzyko pojawienia się przepukliny pooperacyjnej (które pojawiają się, według Towarzystwa Chirurgów Polskich, średnio w 10-15% przypadków ran pooperacyjnych w obrębie brzucha), jest m.in. zbyt rzadkie rozmieszczenie szwów w obrębie rany oraz przeprowadzenie zbyt długiego cięcia powłok.
Niezależnie od przyczyny powstawania przepukliny i jej rodzaju, jedyną skuteczną metodą leczenia tego schorzenia jest operacja przepukliny, która może być przeprowadzona techniką klasyczną lub – mniej inwazyjną – laparoskopową. W celu wzmocnienia osłabionych tkanek w obrębie wrót przepukliny często stosuje się specjalne siatki z tworzywa sztucznego.
Źródła:
- Carmella Wint, Valencia Higuera, "Everything You Want to Know About a Hernia" (www.healthline.com)