Jakimi metodami można leczyć wysiłkowe nietrzymanie moczu

W International Journal of Gynecology & Obstetrics opublikowany został artykuł autorstwa dr Minassiana, który na podstawie metaanalizy 21 badań, dotyczących nietrzymania moczu ustalił, że zaledwie 30% pacjentek zgłasza się do lekarza z powodu wystąpienia objawów NTM. NTM jest uważane za chorobę społeczną - dotyczy niemal 30% kobiet i ponad 10% populacji mężczyzn na całym świecie. Zatrważający jest zatem fakt jak wiele osób wstydzi się objawów nietrzymania moczu skazując się tym samym na codzienne doświadczanie jego objawów i stopniowe nasilenie dolegliwości. 

Współczesne metody leczenia nietrzymania moczu możemy podzielić na postępowanie zachowawcze oraz chirurgiczne. O wyborze właściwej metody decyduje stopnień zaawansowania choroby oraz preferencje chorego.

Jakie są współczesne metody leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu?

Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu należy rozpocząć od zastosowania metod zachowawczych. Leczenie operacyjne rozważa się natomiast w razie nieskuteczności leczenia zachowawczego. 

Podstawę leczenia zachowawczego wysiłkowego nietrzymania moczu stanowi redukcja masy ciała w przypadku występowania nadwagi lub otyłości, zaprzestanie palenia oraz trening mięśni dna miednicy (Pelvic Muscle Floor Training, PMFT). Jak możemy przeczytać w Przeglądzie Urologicznym, prawidłowo prowadzona rehabilitacja w nietrzymaniu moczu o niewielkim i średnim stopniu znacząco wpływa na przyspieszenie i poprawę powrotu funkcji zwieracza. Zasadniczo PMFT możemy określić jako wykonywanie ćwiczeń polegających na kurczeniu i rozluźnianiu odpowiednich grup mięśni miednicy współodpowiedzialnych za właściwą stabilizację cewki moczowej - prowadzi to do rozrostu tych mięśni oraz zwiększenia siły ich skurczu. Polskie Towarzystwo Urologiczne zaleca, aby efekty treningu mięśni dna miednicy oceniać nie wcześniej niż po upływie około 3 miesięcy.

Ćwiczenia mięśni dna miednicy można wspomagać wykorzystaniem metody Biofeedback, który jest formą neurotreningu i pozwala na naukę świadomej kontroli zwieraczy cewki moczowej. PMFT może być również prowadzony z wykorzystaniem elektrostymulacji. Elektrostymulacja jest metodą, która polega na wykorzystaniu impulsu elektrycznego w celu wywołania skurczu odpowiednich mięśni miednicy - w tym celu konieczne jest korzystanie z sond dopochwowych generujących impulsy. Nowoczesną odmianą tej formy terapii wysiłkowego NTM jest metoda Pelvictrainer, która pozwala ćwiczyć mięśnie dna miednicy bez konieczności korzystania ze wspomnianych sond. Pacjent uczy się kontrolować proces mikcji analizując wykresy odzwierciedlające siłę i efektywność wykonywanych skurczy mięśni miednicy siedząc na urządzeniu, które wyglądem przypomina nieco rower treningowy.

W postępowaniu zachowawczym podczas leczenia wysiłkowej postaci nietrzymania moczu zastosowanie znajduje także farmakoterapia. Wykazano również, że na złagodzenie objawów ma również wpływ zapobieganie zaparciom - zwłaszcza u osób starszych. 

Jeśli metody zachowawcze nie przynoszą satysfakcjonujących efektów należy rozważyć wykonanie zabiegu chirurgicznego. Od połowy lat 90-tych operacje te przeprowadza się w sposób minimalnie inwazyjny - najczęściej są to zabiegi z wykorzystaniem taśm, których celem jest stabilizacja cewki moczowej. Istnieje wiele odmian tego typu operacji, a do najczęściej wykonywanych zaliczamy technikę TVT, TOT czy IVS. 

Bibliografia: "Leczenie operacyjne nietrzymania moczu u kobiet - aktualne trendy"  prof. dr n.med. T.Rechberg, Przegląd Urologiczny 07/01 (41); "Klasyfikacja nietrzymania moczu i sposoby leczenia" P.Dębiński, T.Niezgoda, Przegląd Urologiczny 14/5 (87)