Mimo, że komplikacje po zabiegu powiększania piersi implantami zdarzają się rzadko, to jednak nigdy nie można wykluczyć ich wystąpienia. Po przeprowadzeniu procedury pacjentka może odczuwać u siebie typowe powikłania pooperacyjne takie jak ból, obrzęk, czy gromadzenie się płynu, które są kontrolowane przez personel medyczny w klinice, w której wykonywano operację i niwelowane przed wypisaniem pacjentki do domu. Jednak istnieją powikłania, które mogą pojawić się po dłuższym czasie od wykonanego zabiegu. Jednym z nich jest przykurcz torebkowy.
Czym jest przykurcz torebki?
Przykurcz torebkowy (Beckera) jest zniekształceniem, które może wystąpić po operacji powiększenia piersi z wykorzystaniem implantów. Powikłanie to nie pojawia się jednak od razu i może rozwinąć się wiele miesięcy po zabiegu. Dokładna przyczyna jego powstawania nie jest do końca znana, jednak wpływ może mieć zakażenie bakteryjne, jak również rodzaj użytego implantu.
Implant, który zostaje umieszczony wewnątrz organizmu, zostaje otoczony torebką tkanki bliznowatej, co jest naturalną reakcją organizmu na umiejscowione w nim ciało obce. Gdy dochodzi do przykurczu torebki, pierś staje się twardsza od implantu, przez co dochodzi do jej zniekształcenia. Torebka łącznotkankowa zaczyna zaciskać się na implancie i twardnieć, czemu mogą towarzyszyć dolegliwości bólowe.
Przykurcz torebki implantu - objawy
Gdy dochodzi do rozwoju powikłania, implant może zmienić swoje położenie, przez co pierś staje się zniekształcona. Istnieją cztery stopnie przykurczu torebki łącznotkankowej, według skali Beckera:
- w pierwszym stopniu pierś jest miękka i wygląda naturalnie,
- w stopniu drugim obserwowane są już stwardnienia,
- w stopniu trzecim pierś jest twarda i ma nienaturalny zarys,
- w ostatnim, czwartym stopniu zmianom towarzyszy uciążliwy ból.
W razie zaobserwowania powyższych objawów, należy jak najszybciej skonsultować się z chirurgiem. Konieczne będzie bowiem przeprowadzenie zabiegu, jakim jest kapsulotomia piersi.
Co to jest kapsulotomia piersi?
W leczeniu przykurczu torebkowego chirurg może zastosować otwartą lub zamkniętą kapsulotomię piersi. W przypadku kapsulotomii zamkniętej, tkanki otaczające implant są uciskane w celu przerwania bliznowatej otoczki, która powoduje deformację piersi oraz ból. Kapsulotomia zamknięta nie jest jednak zalecana, ponieważ może prowadzić do pęknięcia i zniszczenia implantu. Znacznie bezpieczniejszą (a przez to częściej zalecaną) procedurą jest kapsulotomia otwarta. Polega ona na odpowiednim przecięciu torebki, tak aby odtworzyła się ona w prawidłowym miejscu i umożliwiła właściwe położenie implantu.
Otwarta kapsulotomia może być przeprowadzona na jednej lub na obu piersiach. Polega ona na wykonaniu małych nacięć, zwalniających bliznowate zmiany zlokalizowane wokół implantu. Procedura może obejmować również częściowe usunięcie zmienionej tkanki, jednak jej całkowite wycięcie jest już innym zabiegiem, określanym jako kapsulektomia. Kapsulotomia otwarta jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym. Nacięcie na skórze zostaje wykonane w tym samym miejscu, co podczas zabiegu powiększania piersi, dzięki czemu nie powstają nowe blizny.
Rekonwalescencja po kapsulotomii piersi
Zalecenia lekarskie po kapsulotomii otwartej obejmują te same wskazówki, które pacjentka otrzymuje po zabiegu wszczepienia implantów. Do uprawiania sportów można wrócić po 2-3 tygodniach po operacji, natomiast obrzęk oraz zasinienie tkanek powinno ustąpić w ciągu miesiąca.Źródła:
- Eric Swanson, "Open Capsulotomy: An Effective but Overlooked Treatment for Capsular Contracture after Breast Augmentation" (www.ncbi.nlm.nih.gov), Plastic and Reconstructive Surgery – Global Open, 2016
- Kefah Mokbel, "Capsular Contracture after Breast Augmentation: An Update for Clinical Practice" (www.researchgate.net), Archives of Plastic Surgery, 2015