Kiedy przeprowadza się zabieg wszczepienia hydraulicznej protezy prącia

Istnienie u mężczyzny zaburzeń wzwodu skutkować może szeregiem różnego rodzaju konsekwencji. Pewność siebie u takiego pacjenta z pewnością może ulec zmniejszeniu, istnienie problemu bywa związane także z pretensjami partnerek, dotyczącymi niesatysfakcjonującego je pożycia seksualnego. 

Zaburzenia erekcji nie są rzadkie: według healthcentre.org.uk, obarczonych może nimi być nawet 10% przedstawicieli populacji męskiej. Choć istnieją opinie, że problem ten dotyczy głównie starszych mężczyzn (ryzyko problemów z erekcją powyżej 75. roku życia przekracza 70%), to i również i młodsi pacjenci mogą cierpieć z tego powodu. Ze statystyk, pochodzących wymienionego już portalu wynika bowiem, że w grupie wiekowej od 20 do 29 lat ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji sięga około 6%. Leczenie tego schorzenia możliwe jest z zastosowaniem różnych metod, a jedną z nich jest wszczepienie hydraulicznej protezy prącia.

W jakich sytuacjach wszczepiana jest hydrauliczna proteza prącia?

Hydrauliczne protezy penisa pojawiły się w świecie medycznym w 1970 roku. Zazwyczaj zbudowane są one z cylindrów, umieszczanych we wnętrzu członka, oraz - połączonych z nimi - swego rodzaju pompki i zbiornika płynu. Wszystkie wymienione elementy są niewidoczne - wprowadzane są one bezpośrednio do członka, moszny oraz do jamy brzusznej.

Dość oczywistym wydaje się fakt, że operacje nie stanowią leczenia pierwszego rzutu w przypadku zaburzeń erekcji. Początkowo u pacjentów zazwyczaj wdrażana jest farmakoterapia, bazująca np. na doustnym przyjmowaniu sildenafilu czy wykonywaniu iniekcji prostaglandyn do wnętrza prącia. U niektórych pacjentów stosowanie leków nie pozwala jednak uzyskać satysfakcjonujących efektów - w takiej sytuacji wskazane może być przeprowadzenie zabiegu wszczepienia hydraulicznej protezy prącia.

Zaburzenia wzwodu mogą mieć podłoże psychologicznie lub organiczne. O drugiej sytuacji mówi się np. w przypadku urazów członka. Wśród innych schorzeń, które mogą być związane z trudnościami w osiąganiu erekcji, zalicza się również chorobę Peyroniego oraz inne nabyte deformacje prącia. Omawiany zabieg może być wykonywany u pacjentów z anemią sierpowatą, u których doszło do zwłóknienia ciał jamistych prącia, oraz w przypadku powikłań priapizmu (przetrwałego wzwodu).

Ogólnie hydrauliczna proteza prącia powinna być wszczepiana pacjentowi wtedy, gdy udowodnione zostanie istnienie organicznego podłoża zaburzeń wzwodu u pacjenta. Aspekty psychologiczne też bywają jednak związane z problemami z uzyskaniem erekcji. W ich przypadku protezowanie również może być wykonywane, ale raczej dopiero wtedy, kiedy wszelkie inne metody (takie jak np. psychoterapia czy eliminacja z życia pacjenta czynników stresogennych) zawiodą.

Wszczepianie protez prącia przeprowadza się jednak nie tylko z przyczyn, związanych ze wzwodem. Stosowane one bywają też w przypadku tzw. falloplastyki. Zabieg ten wykonuje się u pacjentów, którzy (np. na skutek urazu) utracili członka lub u osób zmieniających płeć, u których zaistniała chęć posiadania odpowiednika męskiego prącia.

Źródła: www.webmd.com; www.ncbi.nlm.nih.gov; www.urologicalcare.com; www.emedicine.medscape.com; www.healthcentre.org.uk