Leczenie endoskopowe cieśni kanału nadgarstka

Zespół cieśni kanału nadgarstka dotyczy przede wszystkich ludzi dorosłych, częściej kobiet, którzy w trakcie pracy wykonują ciągle te same, powtarzalne ruchy (sprzątaczki, pracownicy produkcji, szwaczki, budowlańcy, osoby piszące na klawiaturze). Przyczyną tego schorzenia jest ucisk struktury, zwanej więzadłem poprzecznym lub troczkiem zginaczy, na nerw pośrodkowy, który pod nią przebiega. Długotrwały ucisk powoduje zaburzenia czucia w palcach, na dłoni i przedramieniu. A po dłuższym czasie osłabienie mięśni objawiające się problemem z mocniejszym uściskiem lub utrzymaniem przedmiotu w ręce. Na dolegliwości związane z zespołem cieśni cierpi 10% populacji, częściej kobiety (aaos.org)

W początkowej fazie choroby stosuje się leczenie zachowawcze (farmakoterapię i fizjoterapię). Dodatkowo lekarz może zlecić wykonanie badania sprawdzającego przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (EMG lub ENG). Jeżeli mimo rehabilitacji i leczenia objawowego problem nie mija, a dolegliwości bólowe i osłabienie mięśni pogłębiają się, lekarz proponuje wykonanie zabiegu operacyjnego, który można wykonać techniką otwartą lub endoskopową.

Endoskopowe odbarczenie cieśni kanału nadgarstka

Zabieg odbarczenia cieśni nadgarstka, zwany również dekompresją nadgarstka, polega na uwolnieniu nerwu pośrodkowego od przewległego nacisku. W technice endoskopowej najczęściej przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Lekarz  wykonuje niewielkie jedno lub dwa cięcia (ok.1-2 cm.) na skórze przedramienia. Przez nie wprowadza w okolice kanału nadgarstka endoskop z aparatem optycznym oraz mikronarzędzia chirurgiczne.  Dzięki kamerce operator widzi struktury wewnątrz nadgarstka, bez potrzeby wykonywania dużego cięcia. Po zbadaniu struktur, lekarz przecina troczek zginaczy, odbarczając tym samym nerw pośrodkowy z przewlekłego nacisku. Po zabiegu nacięcia są zaszywane i zakładany jest opatrunek. Całość trwa około 20-40 minut, a pacjent w klinice przebywa 1 dzień.

Po zabiegu zalecane jest częste utrzymywanie ręki w górze, dzięki czemu szybciej ustąpi obrzęk i ból pooperacyjny. Można wykonywać większość lekkich czynności, które nie sprawiają bólu. Należy jednak unikać moczenia blizn do czasu ich pełnego zagojenia. Od razu po zabiegu można rozpocząć rehabilitację, obejmującą masaże, ćwiczenia ręki i fizykoterapię.

Pacjent wraca do pracy w ciągu 3-4 tygodni. Chociaż jeśli praca nie absorbuje ręki operowanej, czas ten może się skrócić. W przypadku wykonywania cięższych pracy fizycznych, należy się wstrzymać z powrotem do pracy przez ok. 8 tygodni.

Endoskopowe odbarczenie cieśni kanału nadgarstka jest małoinwazyją metodą. Ryzyko powikłań pooperacyjnych jest bardzo niskie. Wg portalu webmd.com dotyczy 1% przypadków. Po operacji pacjent dosyć szybko wraca do pracy i normalnego życia. Wg badań przedstawionych na stronie firmy Arthrex, wyposażającej szpitale w sprzęt do operacji endoskopowych, powrót do codziennej aktywności życiowej jest o 50% szybszy niż po zabiegu przeprowadzonym techniką otwartą.

Na zjeździe ortopedycznym Orthopedic Research Foundation of Southern Illinois in Mount Vernon, Ill, dr Athanasios Papachristos przedstawił wyniki badań, z których wynika, iż po zabiegu endoskopowym pacjenci mogli szybciej wrócić do codziennych prac, mieli mniejszy ból popoperacyjny oraz szybciej wróciła im siła chwytu. Czuli także, że ich ręce były zupełnie normalne. Dolegliwości bólowe mogą ustąpić zaraz po zabiegu. Jednak nie jest to regułą. Niekiedy zniesienie zaburzeń czuciowo-ruchowych trwa dłużej. Czas ten uzależniony jest od stopnia uszkodzenia nerwu przed zabiegiem. Pamiętajmy jednak, że zawsze okres rekonwalescencji indywidualny dla każdego pacjenta.