Leczenie kanałowe - jakie są wskazania do jego przeprowadzenia

Leczenie kanałowe przeprowadza się u osób ze stanem zapalnym miazgi zębowej i tkanek okołowierzchołkowych zęba. Jego podstawą jest dokładne usunięcie z kanałów i wnętrza zęba zmienionej chorobowo miazgi, będącej połączeniem nerwu i naczyń krwionośnych. Jej stan zapalny powoduje u pacjenta bardzo silny ból. 

Przebieg zabiegu endodontycznego

Leczenie powinno się przeprowadzać w czasie jednej wizyty tak, aby minimalizować ryzyko zainfekowania wnętrza zęba, a także nie narażać pacjenta na długotrwały stres. Zabieg rozpoczyna się od otworzenia zęba i udrożnienia wejść do kanałów zębowych. Za pomocą specjalnych pilników usuwa się zmienioną zapalnie miazgę zęba, a wraz z nią bakterie chorobotwórcze. Aby mieć pewność, że wszystkie kanały zostały dokładnie oczyszczone i udrożnione aż po sam wierzchołek, stomatolog korzysta z nowoczesnych urządzeń: mikroskopu oraz endometru. Istotnym elementem zabiegów jest monitorowanie wypełniania kanałów poprzez wykonywanie zdjęć RTG.

Dokładne oczyszczenie kanałów jest bardzo ważne - pozostawione fragmenty chorej tkanki mogą ponownie stać się źródłem zakażenia bakteryjnego i wymagać powtórnego leczenia endodontycznego (tzw. reendo). Pozbawione tkanki kanały są następnie odkażane oraz szczelnie, precyzyjnie wypełniane biomateriałem. Jeśli ząb jest nieznacznie uszkodzony, wystarczy jego odbudowa przy użyciu materiałów kompozytowych dostępnych w gabinecie. Jednak w przypadku  większych ubytków zęba niezbędna może być jego odbudowa protetyczna na bazie porcelanowej czy cyrkonowej.

Kiedy należy przeprowadzić leczenie kanałowe?

Wskazaniem do leczenia kanałowego jest nieodwracalny stan zapalny silnie unerwionej tkanki (miazgi zębowej). Dochodzi do niego przede wszystkim przy zaawansowanej, głębokiej próchnicy, gdy pacjent zbyt długo zwleka z wizytą u stomatologa, jak również w przypadku wielokrotnego leczenia danego zęba, polegającego np. na poszerzaniu ubytków wraz z rozwojem próchnicy w danym zębie. Rzadziej stan zapalny jest efektem uszkodzeń mechanicznych. Bez względu na przyczynę chorą miazgę należy usunąć, bo stan zapalny może za sobą pociągać takie problemy jak powstanie ropnia, martwicy, zgorzeli czy zapalenia okostnej. W większości przypadków zapaleniu miazgi i tkanek okołowierzchołkowych towarzyszy silny, pulsujący ból, a ząb jest wrażliwy na zmiany temperatury.

Warto wiedzieć, że leczenie kanałowe (endodontyczne) stosuje się nie tylko przy stanach zapalnych miazgi, ale również gdy występuje zgorzel lub tkanki okołowierzchołkowe są w zaawansowanym stopniu zainfekowane. Zdarza się też, że leczony wcześniej kanałowo ząb wymaga ponownego zabiegu. Leczenie wtórne przeprowadza się najczęściej w sytuacji, gdy leczenie pierwotne nie dało oczekiwanego efektu albo nie zostało wykonane poprawnie. W drugim przypadku może to mieć związek z niedokładnym, niepełnym lub nieszczelnym wypełnieniem kanałów na całej ich długości. Rzadziej wiąże się to z następstwami pozostawienia fragmentów złamanych narzędzi w kanale, jak również wypełnienia zęba wiele lat temu, gdy stosowano materiały starej generacji (np. tzw. cement).