Laparoskopia przepukliny metodą IPOM, TAPP i TEP

Zdecydowana większość chirurgów preferuje beznapięciowe metody leczenia przepukliny, czyli takie, w przebiegu których wykorzystuje się syntetyczne siatki wzmacniające powłoki brzuszne. Są one zabiegami bezpiecznymi, charakteryzują się wysoką skutecznością oraz bardzo niskim odsetkiem nawrotów. Siatki mogą być implantowane w trakcie klasycznej operacji z nacięciem powłok brzusznych (operacja Lichtensteina, Gilberta-Rutkowa, PHS – Prolene Hernia System) lub w czasie zabiegów z wykorzystaniem laparoskopu (operacje TAPP, TEP, IPOM). Coraz większe zastosowanie w operacjach naprawczych przepuklin pachwinowych zyskuje właśnie technika laparoskopowa, której głównymi zaletami są zdecydowanie mniejszy ból pooperacyjny, szybszy powrót do zdrowia oraz pełnej sprawności fizycznej i aktywności zawodowej a także lepszy efekt kosmetyczny. Zabiegi tego typu mają jednak też swoje ograniczenia.

Laparoskopowe leczenie przepukliny

Przepuklina pachwinowa jest usuwana laparoskopowo przede wszystkim w leczeniu obustronnego rozwoju dolegliwości oraz jej nawrotu w miejscu uprzednio operowanym. Kolejnym wskazaniem do zabiegu laparoskopowego jest współistnienie innej choroby, np. kamicy pęcherzyka żółciowego, którą można leczyć razem z przepukliną w czasie tego samego zabiegu operacyjnego. Zastosowanie laparoskopu powinno być również rozważane u młodych, aktywnych fizycznie osób, którym szczególnie zależy na szybkim powrocie do pełnej sprawności. Europejskie Towarzystwo Przepuklinowe rekomenduje je również w leczeniu przepukliny pachwinowej u kobiet, ze względu na większe niż u mężczyzn, ryzyko nawrotu po operacjach klasycznych, oraz w przypadku przepuklin pachwinowych jednostronnych, w sytuacji gdy chirurg jest odpowiednio wyszkolony w technice laparoskopowej.

Operacja przepukliny - IPOM, TEP czy TAPP?

Hernioplastyka laparoskopowa wykonywana jest trzema sposobami:

• TAPP (Transabdominal Preperitoneal)
• TEP (Totally Extraperitoneal)
• IPOM (Intraperitoneal On-lay Mesh)

W operacjach TAPP oraz TEP siatka wszywana jest przedotrzewnowo, czyli na zewnątrz w stosunku do otrzewnej oddzielającej narządy wewnętrzne jamy brzusznej. Sposoby te różnią się jednak dojściem operacyjnym do okolicy pachwinowej. W przypadku operacji TAPP narzędzia laparoskopowe za pomocą, których wykonywany jest zabieg, umieszczane są w jamie brzusznej. W operacjach przepukliny metodą TEP dojście do okolicy pachwinowej uzyskuje się poprzez powłoki brzucha, bez otwarcia jamy brzusznej (dostęp całkowicie przedotrzewnowy). W metodzie IPOM operujący lekarz umieszcza narzędzia chirurgiczne w jamie brzusznej, a siatkę mocuje wewnątrzotrzewnowo, czyli na wewnętrznej powierzchni otrzewnej ściany brzucha. Warto wiedzieć, że czasem zdarzają się sytuacje, kiedy niezależnie od doświadczenia operującego chirurga, konieczna jest tzw. konwersja, czyli zmiana sposobu operacji z laparoskopowej do klasycznej.

Zalety laparoskopowego usuwania przepukliny

Do metod laparoskopowych pacjentów skłania wiele aspektów. Pierwszym jest fakt, że zabieg pozostawia słabo widoczne blizny. Dodatkowo nasilenie pozabiegowych dolegliwości bólowych jest mniejsze, a rekonwalescencja jest znacznie szybsza niż w przypadku klasycznej operacji. Niestety, nie u każdej osoby można zastosować technikę laparoskopową. Wśród bezwzględnych przeciwwskazań znajdują się zaburzenia krzepliwości krwi oraz rozległe zapalenie otrzewnej. Laparoskopii nie zaleca się również przy ogólnym złym stanie chorego (aktywny proces zapalny, niewyrównana cukrzyca) oraz przy obecności dużej liczby zrostów w obrębie jamy brzusznej.