Liposukcja w leczeniu ginekomastii

Ginekomastia tłuszczowa, określana również mianem lipomastii, pseudoginekomastii oraz ginekomastii rzekomej, jest łagodnym, symetrycznym powiększeniem gruczołów piersiowych, spowodowanym zwiększonym odkładaniem się tkanki tłuszczowej w tej okolicy. Rozrost komórek lipidowych związany jest z nadmierną masą ciała i może wystąpić w każdym wieku. 

Lipomastię należy odróżnić od ginekomastii prawdziwej, u podstaw której leżą m.in. zaburzenia hormonalne, nadużywanie alkoholu oraz stosowanie niektórych leków. Określenie, z jakim rodzajem opisywanego schorzenia mamy do czynienia, umożliwia badanie ultrasonograficzne. Obie odmiany ginekomastii - tłuszczową i gruczołową - można skutecznie leczyć. W przypadku tej pierwszej często stosowaną metodą jest zabiegi liposukcji, czyli odsysania nadmiaru tkanki tłuszczowej w obrębie klatki piersiowej.

Zabieg liposukcji jako metoda leczenia ginekomastii

Liposukcja to jeden ze sposobów leczenia ginekomastii rzekomej. Zabieg polega na rozbiciu, a następnie usunięciu komórek tkanki tłuszczowej z okolicy męskich piersi.

W trakcie leczenia ginekomastii tłuszczowej metodą liposukcji wykonuje się niewielkie nacięcia skóry w okolicy dołów pachowych i brodawek sutkowych, przez które następnie wprowadzane są metalowe kaniule, połączone z aparatem wytwarzającym podciśnienie i skutecznie usuwającym nadmierną ilość tkanki tłuszczowej. Czas trwania zabiegu wynosi od 60 do 90 minut. Po ukończonej procedurze na miejsca uprzednio wykonanych nacięć zakłada się pojedyncze szwy i opatrunek, a także dobrze dopasowaną kamizelkę uciskową  na całą okolicę poddaną zabiegowi. Należy ją nosić przez 4 - 6 tygodni, przez całą dobę. Dzięki temu można zapobiec rozwojowi obrzęku, będącego efektem ubocznym liposukcji, oraz uniknąć rozciągnięcia skóry. 

Nowoczesne odmiany liposukcji

Warto wiedzieć, że zabiegowe leczenie ginekomastii tłuszczowej nie ogranicza się do klasycznej liposukcji chirurgicznej - przerost tkanki tłuszczowej w obrębie męskich piersi można skutecznie zlikwidować z wykorzystaniem małoinwazyjnych technik liposukcji. W zależności od wykorzystywanej aparatury, wyróżnia się następujące rodzaje opisywanego zabiegu:

• klasyczny - inaczej zwany suchym. To metoda obecnie rzadko stosowana. Podczas jej przeprowadzania nie wstrzykuje się płynu do tkanki tłuszczowej. Z tego względu technika ta wymaga stosowania wyższego podciśnienia i wiąże się z większą utratą krwi oraz ryzykiem uszkodzenia tkanek, czego konsekwencją mogą być nierówności na skórze.
• mokry - opierający się na wstrzykiwaniu płynu do warstwy podskórnej. Poszczególne metody różnią się między sobą ilością oraz składem użytej cieczy. Tego typu zabiegi wiążą się z mniejszą utratą krwi, a zawarte w podanym płynie substancje wykazują dodatkowo działanie przeciwbólowe.
• wibracyjny - wprowadzona specjalna kaniula porusza się delikatnie w przód i tył małymi ruchami, co pozwala na łatwiejsze niszczenie, a następnie odpreparowanie komórek tłuszczowych, w celu ich usunięcia.
• tumescencyjny - wiąże się z podaniem do tkanki tłuszczowej dużych ilości płynów zawierających lidokainę oraz adrenalinę. Dzięki temu nasączone okolice stają się obrzęknięte, ich konsystencja zbita, a naczynia krwionośne obkurczone, co pozwala na łatwiejsze i dokładniejsze usunięcie nadmiaru komórek tłuszczowych.
• ultradźwiękowy - polega na wykorzystaniu kaniuli wytwarzającej ultradźwięki, które uszkadzają błony komórek tłuszczowych, prowadząc tym samym do ich rozpuszczania. Zaletą tej techniki jest mniejsza utrata krwi podczas zabiegu oraz zdolność przenikania do tkanek, posiadających większą ilość tkanki łącznej.
• laserowy - przeprowadzany jest przy pomocy kaniuli emitującej promień laserowy, rozkładający komórki tłuszczowe. Powoduje również obkurczanie włókien kolagenowych, co pozwala na zachowanie sprężystości skóry po wykonanym zabiegu. 

Źródło: Sattler Gerhard, Hanke C. Williams, "Liposukcja", wyd. Urban & Partner, 2008, ISBN: 9788360290149