Metody leczenia nietrzymania moczu

Problem nietrzymania moczu (inkontynencja lub inaczej NTM) dotyka wiele kobiet w różnym wieku. Z jego powodu cierpią obie płcie, jednak żeńska jest bardziej narażona na epizody wyciekania moczu z racji przechodzenia ciąży i zmieniającego stan układu rozrodczego porodu. Dotyczy to szczególnie wysiłkowego nietrzymania moczu, pojawiającego się przy zwiotczeniu mięśni pochwy oraz osłabieniu włókien mięśni dna miednicy, określanych również mięśniami Kegla. Jak można znaleźć na portalu nefrologia.mp.pl, inkontynencja pojawia się u 1 na 5 kobiet po 40. roku życia, a powyżej 80. roku życia cierpi na nią połowa kobiet i jedna trzecia mężczyzn. Dokładne statystyki nie są znane z bardzo prostej przyczyny – wstyd powoduje, że do lekarza zgłasza się co druga osoba.

Jak mówi dr Andrzej Golonko, ginekolog z Wielospecjalistycznej Kliniki Zabiegowej „Clinica Medica” w Gdyni, pacjentki zgłaszają się do gabinetu lekarza dopiero, gdy choroba nie pozwala im na normalne funkcjonowanie. Wcześniej próbują ukryć problem, stosując podpaski i zażywając suplementy. W wywiadzie udzielonym w 2012 roku „Dziennikowi Bałtyckiemu” specjalista stwierdził, iż wczesne udanie się do lekarza umożliwia wdrożenie małoinwazyjnej terapii (w tym leczenia zachowawczego). Jeśli natomiast inkontynencję wywołuje obniżenie ścian pochwy lub wypadanie macicy, w pierwszej kolejności kobietom proponuje się leczenie operacyjne.

Nietrzymanie moczu to przypadłość na tyle powszechna, że opracowano wiele metod, które mogą posłużyć pomocą w walce z nią. Jak podaje Medyczne Centrum Diagnostyki Urodynamicznej, technik terapii leczenia inkontynencji istnieje dziś ponad 120 (dane za: urodyn.med.pl), więc każdy pacjent może znaleźć sposób dopasowany idealnie do jego przypadku, począwszy od farmakologii (stosowana jest m.in. duloksetyna), ćwiczeń i cewnikowania, a skończywszy na zabiegach chirurgicznych oraz laserowych.

Metody leczenia nietrzymania moczu

Odpowiednia metoda leczenia NTM jest dobierana po przeprowadzeniu rzetelnego wywiadu lekarskiego, podczas którego specjalista bada stan zdrowia pacjenta i zapoznaje się z przyczyną wystąpienia dolegliwości. W oparciu o badania urodynamiczne oraz szereg innych dokonuje wyboru techniki zabiegowej. Do najpopularniejszych metod należy TVT (Tension free Vaginal Tape), technika polegająca na założeniu niewchłanialnej taśmy pod cewkę moczową. Jak podają statystyki, całkowite wyleczenie uzyskuje się u ponad 80% pacjentów. Technika TVT stopniowo wypiera metodę polegającą na podwieszaniu szyi pęcherza taśmą uzyskaną z pobranej od pacjentki powięzi. Klasyczny zabieg pętlowy (z ang. sling) jest zbyt długotrwały, podczas gdy w TVT taśma jest syntetyczna, więc nie wymaga przedłużającego czas operacji pobierania. Prócz tego zakłada się ją na środkowy odcinek cewki moczowej, nie zaś na szyję pęcherza.

Zabieg metodą TVT trwa ok. 30 minut i polega na poprowadzeniu dwóch małych cięć nad spojeniem łonowym oraz jednego na przedniej ścianie pochwy, a następnie na wprowadzeniu przez nie taśmy. Wariantem TVT jest TOT (Trans Obturator Tape). Jak twierdzą lekarze, jest to technika równie skuteczna, jednak cechuje się mniejszym ryzykiem perforacji narządów. Od starszej metody odróżnia ją sposób wyprowadzenia taśmy – nie nad spojeniem łonowym, lecz w bocznych okolicach krocza. Obie metody przeprowadzane są w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym dolędźwiowym.

Jeszcze starszą techniką leczenia inkontynencji jest zabieg podwieszenia pochwy. Przeprowadza się ją laparoskopowo lub przez cięcie nad spojeniem łonowym. Trwa dłużej od TVT, a także dłuższy jest okres, jaki pacjent musi spędzić w szpitalu po zabiegu.

Z kolei jedną z nowszych metod leczenia NTM jest laseroterapia. Zabieg laserowego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu jest przeprowadzany ambulatoryjnie, metodą bezinwazyjną. Trwa ok. 30 minut i nie wymaga znieczulenia. Procedura polega na przywróceniu mięśniom dna miednicy oraz górnej ściany pochwy pierwotnej sprężystości i jędrności. Stosowanym urządzeniem jest laser Erb-Yag Fotona Dualis SP, powodujący obkurczenie mięśni pochwy i namnożenie śluzówki i włókien kolagenowych. Laseroterapia wzmacnia cały obszar ujścia cewki moczowej, powięzi wewnątrzmiedniczej oraz ścian pochwy. Bezpośrednio po opuszczeniu gabinetu pacjentka może wrócić do swoich obowiązków. Ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia wysięku surowiczego, powinna stosować podpaski higieniczne bądź wkładki. Przez okres miesiąca zaleca się wstrzymywanie od współżycia. Ilość zabiegów jest dobierana indywidualnie, zazwyczaj wystarczy jeden seans, jednak w razie potrzeby można go po pewnym czasie powtórzyć.

Terapia leczenia inkontynencji – ceny w Polsce

Ceny terapii leczenia nietrzymania moczu różnią się w zależności od wybranej przez lekarza techniki zabiegowej, a także od wielkości kliniki i miasta, w którym się znajduje. W Centrum Medycznym Eskulap w Bydgoszczy leczenie NTM przeprowadza się techniką TOT, a jego cena wynosi 6 tys. zł. Niższe stawki znajdziemy w mniejszych ośrodkach, przykładowo, w Śląskim Centrum Urologii Urovita w Chorzowie za tego typu zabieg trzeba zapłacić 4,2 tys. zł, zaś w Szpitalu Uromed w Koszalinie – 3,5 tys. złotych.

Ceny leczenia metodą TVT nie różnią się zbytnio od terapii techniką TOT. W Centrum Terapeutyczno-Diagnostycznym Medicus w Lublinie można przejść zabieg za 3,5 tys. złotych, nieco więcej trzeba zapłacić za terapię w KCM Clinic w Jeleniej Górze – 3750 złotych. Jeszcze wyższe stawki obowiązują w dużych miastach, takich jak Warszawa. Klinika Medifem oferuje leczenie metodą TVT w cenie 5 tys. zł. 

Ośrodek BeautyMed w Warszawie proponuje pacjentkom laserowe leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu – zabieg IncontiLase. Ów zabieg zajął 1 miejsce w konkursie „Prix de beaute Cosmopolitan 2013” w kategorii „Najlepszy zabieg medycyny estetycznej”. Terapia z zastosowaniem lasera kosztuje 3,5 tys. złotych. Tego typu leczenie znajdziemy również w krakowskim Centrum Harmonia Zdrowia i Urody. Koszt terapii waha się w granicach 1,5-3 tys. zł. Jest ustalany indywidualnie podczas konsultacji ginekologicznej – zależy od stanu zdrowia pacjentki oraz stopnia zaawansowania choroby. Trzecią placówką, w której pacjentki mogą przejść laseroterapię, jest Gabinet ginekologii estetycznej i medycyny estetycznej Marek Kowalik w Lublińcu. Cena terapii wynosi 3,5 tys. złotych.

Ile zapłacimy za leczenie za granicą?

Mimo że problem inkontynencji jest bardzo powszechny, nie znaczy to bynajmniej, iż za granicą z łatwością znajdzie się ośrodek oferujący terapię w korzystnej cenie. Wręcz odwrotnie – w porównaniu np. z klinikami w Wielkiej Brytanii czy Niemczech stawki są dużo wyższe niż w Polsce. Jest to jednym z głównych powodów coraz częstszych wyjazdów pacjentek z tych krajów do placówek w państwach z tańszą opieką medyczną, w tym właśnie do Polski. Dla porównania, średni koszt zabiegu metodą TOT na Wyspach Brytyjskich wynosi ok. £3000, czyli prawie 14 tys. zł. Im większe jest miasto, w którym znajduje się klinika, tym wyższe w niej stawki obowiązują. Kliniki brytyjskiej grupy Spire Healthcare oferują leczenie TOT w cenach £3150-£4925, co formuje widełki cenowe rozstawione między kwotą 13,9 tys. zł a 22,2 tys. zł.

Podobnie jest z kosztem leczenia NTM metodą TVT. Przykładowo, w USA średnia cena zabiegu wynosi 2800$, co w przeliczeniu daje kwotę w wysokości ponad 9 tys. złotych. Na Wyspach Brytyjskich sytuacja nie jest wcale lepsza – £3000, czyli prawie 14 tys. złotych musi zapłacić pacjentka, która zdecyduje się na terapię w North Devon District Hospital w Barnstaple. Jeszcze drożej przeprowadza się leczenie we wspomnianych już placówkach grupy Spire Healthcare. Średnio chorzy muszą pozostawić w szpitalu min. £3500 (ok. 16,1 tys. zł).

Kobiety, które pragną skorzystać z oferty klinik specjalizujących się w leczeniu inkontynencji przy pomocy innych metod, również muszą liczyć się z wysokimi kosztami. Drogie są zarówno zabiegi pętlowe, jak i procedury laserowego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. Przykładowo, w Toronto Cosmetic Clinic laserowe obkurczanie pochwy przeprowadzane u kobiet cierpiących z powodu epizodycznych wycieków moczu kosztują 3700$, czyli ok. 10,8 tys. złotych. Minimum £1,500 zapłaci pacjentka ośrodka, w którym przeprowadza się terapię z zastosowaniem iniekcji lub implantów okołocewkowych, stosowanych w celu uszczelnienia szyi pęcherza i cewki bliższej. Takie stawki podaje dailymail.co.uk, a wśród najczęściej wykorzystywanych substancji można wymienić kwas hialuronowy, kolagen bądź tłuszcz własny pacjenta.

Turystyka medyczna w celu leczenia NTM

Jak wynika z badań przeprowadzonych przez National Association of Incontinence, z nietrzymaniem moczu na całym świecie zmaga się ponad 200 milionów ludzi. W Europie problem może dotyczyć ok. 10% wszystkich obywateli, ze szczególnym uwzględnieniem płci żeńskiej (75% pacjentów klinik to kobiety). W USA problem jest równie poważny – jak podaje americanmedicalsystems.com, na inkontynencję cierpi 24% kobiet w wieku 18-44 lat. Nie może zatem dziwić, że migracje turystek medycznych są w dużej mierze wywołane właśnie chęcią wyleczenia NTM. Wysokie ceny obowiązujące w zagranicznych placówkach zniechęcają spory odsetek chorych, stając się dla nich powodem wyjazdu w celach medycznych. Polskie kliniki odwiedzają Niemki, Szwedki, Brytyjki oraz mieszkanki innych państw, w których leczenie jest bardzo drogie. Prócz różnicy cenowej przyciąga ich renoma naszych specjalistów i obfitość atrakcji turystycznych w miastach, w których znajdują się ośrodki.