Metoda tatuażu znana była znana już w starożytności, w Chinach, Japonii, Rzymie czy Egipcie, jako sposób ozdabiania ciała. Do jej rozpowszechnienia przyczynili się zwłaszcza Indianie Ameryki Północnej oraz Południowej, gdzie później powstał pierwszy gabinet tatuażu, który jest ściśle związany z mikropigmentacją. Pierwsze opisy zabiegów z zastosowaniem techniki mikropigmentacji sięgają drugiej połowy XIX w.(Wpływ mikropigmentacji estetycznej i medycznej na samoocenę, A. Marcjasz 2010). Po raz pierwszy technika makijażu permanentnego została przedstawiona na kongresie w Nowym Jorku w 1984 roku.
Mikropigmentacja jest wykorzystywana również jako technika opracowywania defektów, powstałych na skórze głowy w wypadkach oraz wskutek chorób, powszechnie jednak stosowana jest jako procedura kosmetyczna, pozwalająca na uzyskanie wizualnego efektu zagęszczonych włosów na głowie.
Mikropigmentacja skóry głowy jako technika leczenia łysienia męskiego
Mikropigmentacja skóry głowy, wykonywana przez specjalistę zwanego lingerystą, polega na precyzyjnym wkłuciu pigmentu w naskórek pacjenta za pomocą cienkiej igły (ewentualnie rollera) wyselekcjonowanych, nieorganicznych barwników, które są uzyskiwane z minerałów. Stosowane w zabiegach tego rodzaju pigmenty są przebadane mikrobiologicznie i toksykologicznie. Dzięki temu pigment jest neutralny dla organizmu i nie wywołuje alergii, jednak asekuracyjnie przed zabiegiem wykonuje się test skórny. Barwniki są dopuszczone do użytku przez okres 6 miesięcy od otwarcia, ważne jest także aby nie mieszać ze sobą barwników różnych firm. W technice mikropigmentacji istotne jest, iż granicą wprowadzenia barwnika w skórę jest jej warstwa podstawna, która jest nieprzekraczalna. Wykonany zabieg pozwala uzyskać imitację krótko ostrzyżonych włosów, jednak zaleca się serię kilku zabiegów, aby uzyskać najbardziej naturalny efekt.
Pigment w miejscu aplikacji zaraz po zabiegu jest intensywniejszy od koloru naturalnego owłosienia, jednak po kilku dniach nabiera oryginalnego kolorytu. W czasie miesiąca od wykonanego zabiegu barwnik blaknie o ok. 40%. Zazwyczaj mikropigmentacja skóry głowy odbywa się w trzech etapach, podzielonych na 3-4 godzinne sesje. Po wykonanym zabiegu może wystąpić podrażnienie, obrzęk oraz delikatne złuszczanie się naskórka, które to objawy są naturalne i ustępują po kilka dniach samoistnie. W tym czasie najlepiej do mycia skóry głowy nie używać mydła ani innych kosmetyków, jedynie wody. Należy natomiast nawilżać skórę, na przykład Panthenolem oraz pomocniczymi maściami. Mikropigmentacja utrzymuje się przez okres 3-5 lat, co roku wchłaniane jest ok. 20% koloru, aż do całkowitego jego zniknięcia.
Przebieg mikropigmentacji skóry głowy jest bezbolesny dla pacjenta, jednak może być użyte znieczulenie w postaci maści Emla lub lidokainy. Mikropigmentacja nazywana jest inaczej dermatografią medyczną, ze względu na jej miejscowe zastosowanie. Stosowana jest bez względu na rodzaj łysienia, jaki występuje u pacjenta, oraz na jego etap. Nie jest to jednak zabieg chirurgiczny.
Kwalifikacji do zabiegu mikropigemntacji skóry głowy dokonuje lekarz specjalista, jednak warto znać przeciwwskazania do wykonania mikropigmentacji, a są nimi m.in. choroby skóry, infekcje i stany zapalne, a także nowotwory, łuszczyca i cukrzyca, przeciwwskazaniem jest także przyjmowanie leków rozcieńczających krew oraz sterydowych.
Zabieg mikropigmentacji nie jest tanią procedurą, ceny kształtują się w zależności od wielkości obszaru, który będzie objęty mikropigmentacją. Jednak warto podkreślić, iż technika mikropigmentacji jest świetną alternatywą do transplantacji włosów, a także wielu rozwiązań farmakologicznych.
Źródła: www.dermatolog.pl, www.itshare.eu, www.mikropigmentacja.pl , www.tric.pl.