Ruksolitynib - lek na łysienie plackowate?
Naukowcy z Columbia University Medical Center, razem z pracownikami Stanford University oraz Yale University, opublikowali niezależne badania dwóch leków o podobnym mechanizmie działania, które być może staną się rewolucją w leczeniu łysienia plackowatego. W terapii pacjentów zastosowano leki, będące inhibitorami kinazy Janus (inhibitory JAK), ponieważ we wcześniej przeprowadzonych badaniach odkryto, że to szlak z kinazą JAK jest głównie odpowiedzialny za przekazywanie informacji do układu odpornościowego o konieczności niszczenia mieszków włosowych. Farmaceutyki z tej grupy są już zatwierdzone przez FDA (Food and Drug Administration) do stosowania w chorobach złośliwych szpiku kostnego oraz w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów.
Preparat na łysienie plackowate
Nowy lek nosi nazwę ruksolitynib i wśród 12 osób, które zostały poddane terapii, aż u 9 (czyli u 75%) osób zaobserwowano ponad 50% ponownego wzrostu włosów. Spośród 9 osób, które odniosły korzyści z terapii, aż 77% uzyskało wzrost ponad 95% włosów. Co więcej, biopsja skóry, objętej procesem chorobowym, może pomóc w określeniu, czy u konkretnego pacjenta zastosowanie ruksolitynibu przyniesie oczekiwany efekt, czy terapia u chorego nie ma zastosowania. Badanie przeprowadzono na grupie 12 chorych na łysienie plackowate, dlatego potrzebne były kolejne testy potwierdzające skuteczność działania leku. Te zostały przeprowadzone kilka lat później.
Inhibitory JAK - tabletki na łysienie plackowate
Wyniki kolejnego badania zostały opublikowane na łamach czasopisma naukowego Dermatology. Tym razem leki na łysienie plackowate (ruksolitynib i tofacytynib) przyjmowało 75 pacjentów. Pierwsza grupa (n = 38) otrzymywała ruksolitynib w dawce 20 mg dwa razy dziennie, a druga grupa (n = 37) przyjmowała doustnie 5 mg tofacytynibu, również dwa razy w ciągu dnia. Wyniki wykazały, że oba preparaty wywoływały niezwykły odrost włosów. Między obiecam grupami nie zaobserwowane znaczących różnic pod względem odrostu włosów pod koniec 6-miesięcznego leczenia, a także wskaźnika nawrotów w trakcie 3-miesięcznej obserwacji. W około dwóch trzecich przypadków doszło do nawrotu choroby, jednak oba leki były dobrze tolerowane i nie zgłaszano żadnych poważnych działań niepożądanych.
Źródła:
- H. Whiteman, "Baldness cured with bone marrow disease drug in alopecia areata patients" (www.medicalnewstoday.com), 2014
- N. Almutairi, T M. Nour, N. H.Hussain, "Janus Kinase Inhibitors for the Treatment of Severe Alopecia Areata: An Open-Label Comparative Study" (pubmed.ncbi.nlm.nih.gov), Dermatology, 2019