Jak szacuje Światowa Organizacja Zdrowia, 1/3 mężczyzn powyżej 15 roku życia na całym świecie jest obrzezana, a ok. 70% z nich stanowią muzułmanie. Czyni to z obrzezania jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów na świecie. Mężczyźni poddają się temu zabiegowi również z powodu kojarzonych z nim korzyści, jak zwiększenie satysfakcji ze współżycia oraz pozytywnymi skutkami dla zdrowia.
Wiele danych, pochodzących z badań obserwacyjnych dowodzi, że obrzezanie zmniejsza prawdopodobieństwo infekcji wirusem HIV, krętkiem bladym (wywołującym kiłę) oraz infekcji, związanych z układem moczowo-płciowym, a także sprzyja zachowaniu higieny.
Jakie są wskazania do zabiegu obrzezania?
Niektórzy mężczyźni posiadają medyczne wskazania do obrzezania, z których najczęstszym jest stulejka. U małych dzieci jest naturalnym zjawiskiem, i do 3 r.ż. u 90% z nich problem z odciągnięciem napletka zanika, jednak w późniejszym wieku może oznaczać konieczność poddania się zabiegowi usunięcia napletka. Inne wskazania medyczne do wykonania obrzezania to brodawki, będące wyrazem infekcji wirusem HPV, oraz urazy. Dlatego zabieg wycięcia części napletka ma dla takich pacjentów znaczenie lecznicze.
Wskazania do obrzezania obejmują również grupę chorób, przebiegających ze stanem zapalnym, jak balanitis xerotica obliterans (BXO), która może prowadzić do bliznowacenia napletka, oraz zwężenia cewki moczowej - zaleganie moczu, które wtedy powstaje sprzyja zakażeniom. Inne wskazanie stanowi również zapalenie żołędzi (balanitis) oraz zapalenie żołędzi i napletka (balanoposthitis), występujące u ok. 3% nieobrzezanych mężczyzn. Szerzenie się zakażenia na dalsze struktury może prowadzić do włóknienia napletka i powstania wtórnej stulejki.
Jakie są przeciwwskazania do zabiegu obrzezania
Przeciwwskazania do obrzezania obejmują trzy grupy: anatomiczne, związane ze stanem ogólnym pacjenta, oraz wynikające z braku świadomej zgody chorego, lub w przypadku dziecka – jego rodziców. Anatomiczne przeszkody, uniemożliwiające wykonanie zabiegu wycięcia napletka, to wady cewki moczowej (jak spodziectwo, wierzchniactwo czy niecałkowite wykształcenie cewki moczowej), a także ukryty penis i jego inne deformacje, takie jak skrzywienie (wrodzone lub nabyte) oraz niektóre wady wrodzone penisa. Większość z tych przypadłości obecna jest od urodzenia, dlatego stanowią one przeciwwskazanie do obrzezania głównie w wieku niemowlęcym. Nie należy tego zabiegu wykonywać również u pacjentów, którzy są w ciężkim stanie ogólnym, wymagającym monitorowania parametrów życiowych, oraz przy zaburzeniach krzepnięcia krwi i tkanki łącznej, które mogłyby utrudnić gojenie się ran. W przypadku osób dorosłych nie ma konkretnych przeciwwskazań, opisanych w literaturze medycznej. Jak podaje czasopismo medyczne American Family Physician, poza wyżej wymienionymi przypadkami aktywna infekcja oraz podejrzenie raka płaskonabłonkowego powinny skłaniać do decyzji o rezygnacji lub odroczenia zabiegu.
Bibliografia: Male circumcision: global trends and determinants of prevalence, safety, and acceptability. Geneva: World Health Organization, 2008. Jasiński, Zygmunt, Zbigniew Wolski, and Stanisław Banach. "Operacje wytwórcze cewki moczowej w balanitis xerotic obliterans Artykuł opublikowany w Urologii Polskiej 1980/33/3." Holman, John R., and Keith A. Stuessi. "Adult circumcision." American Family Physician 59.6 (1999): 1514-1518. www.emedicine.medscape.com; www.newborns.stanford.edu
-
4.7/5 (opinie 18)