Bóle głowy (pojawiające się zwłaszcza przy jej pochylaniu), częste infekcje górnych dróg oddechowych z towarzyszącym zatkaniem nosa czy zaburzenia zmysłu powonienia mogą być spowodowane zapaleniem zatok. Przyczyną schorzenia bywa obecność defektów anatomicznych lub przetrwałych zmian zapalnych. W momencie, gdy przyjmuje ono postać przewlekłą, celem wyleczenia niezbędna jest korekta występujących u chorego zmian.
W grupie zabiegów, przy pomocy których leczy się stany wywołujące przewlekłe zapalenie zatok, znajdują się operacje klasyczne oraz techniki endoskopowe. Te pierwsze wymagają dokonania znacznej - w porównaniu do procedur endoskopowych - ingerencji w obrębie tkanek, co wydłuża czas rekonwalescencji i powoduje większe ryzyko wystąpienia powikłań.
Endoskopia FESS z septoplastyką w leczeniu chorób zatok
Funkcjonalna Endoskopowa Operacja Zatok (FESS) jest techniką, której powstanie bezpośrednio powiązane było z wynalezieniem endoskopu donosowego w latach 50. XX wieku. Pomysłodawcami FESS byli austriaccy chirurdzy, H. Stammberger i W. Messerklinger.
Podczas zabiegu endoskopii zatok FESS, poprzez otwory nosowe wprowadzany jest endoskop, który umożliwia bieżące obrazowanie wnętrza jamy nosowej i zatok pacjenta. Poza nim, zastosowanie mają również narzędzia określane jako mikrochirurgiczne. Pozwalają one usuwać chorobowo zmienioną błonę śluzową zatok czy inne przyczyny wywołujące zapalenia tych struktur, takie jak polipy czy torbiele zlokalizowane w ich świetle.
Sama endoskopowa operacja zatok FESS pozwala udrożnić połączenia zatok z przewodami nosowymi, usuwa się podczas niej również potencjalne ogniska zapalne. U niektórych chorych problemy wynikają z posiadania przez nich skrzywionej przegrody nosowej, utrudniającej właściwy drenaż treści śluzowej. Przy współistnieniu defektów w obrębie zatok z nieprawidłowościami kształtu wspomnianego elementu nosa, możliwe jest równoczesne wykonanie zabiegu FESS oraz (również endoskopowo) tzw. septoplastyki, czyli plastyki przegrody.
W trakcie zabiegu FESS pacjenci znajdują się w znieczuleniu ogólnym. Dostęp przeznosowy pozwala uniknąć wystąpienia jakichkolwiek widocznych blizn. Operacja trwa około dwóch godzin, po jej przebyciu pacjent pozostaje w szpitalu zazwyczaj maksymalnie przez jedną dobę. W procesie kwalifikacji do zabiegu niezbędna jest ocena anatomii zatok oraz przegrody nosowej. Z tego powodu przed operacją wykonywane jest badanie tomografii komputerowej, pozwalające odpowiednio zaplanować jej przebieg.
Operacja endoskopowa zatok FESS cechuje się dużą efektywnością: R. Slack i G. Bates, autorzy opracowania "Functional Endoscopic Sinus Surgery" podają, że według różnych badań odsetek pozytywnych rezultatów wynosi od 80 do 90%. Dodatkowo, technika cechuje się tym, że powikłania po jej wykonaniu występują niezwykle rzadko: według danych portalu emedicine.medscape.com, komplikacje występują tylko u około 0,5% pacjentów leczonych opisywaną metodą.
Opracowano na podstawie: www.emedicine.medscape.com; www.entnet.org; "Functional Endoscopic Sinus Surgery", Slack R., Bates G., Am Fam Physician. 1998 Sep 1;58(3): 707-718
-
3.6/5 (opinie 40)