Operacje nosa techniką otwartą i zamkniętą - różnice

Operacja nosa, fachowo nazywana rhinoplastyką, to operacja zmieniająca wygląd nosa poprzez korekcję wielkości i położenia elementów chrzęstnych i/ lub kostnych, które budują szkielet nosa. Zmiana wyglądu nosa najczęściej dotyczy kształtu czubka nosa, jego wielkości, czy też zwężenia szerokości nozdrzy. Nos operowany jest nie tylko z przyczyn estetycznych. Istnieje wiele medycznych wskazań do rhinoplastyki, np. krzywa przegroda nosowa, gdzie korekta nosa może znacząco poprawić funkcje spełniane przez nos i wyeliminować występowanie problemów z oddychaniem.  

Operacja nosa - metoda zamknięta

Podstawową różnicą pomiędzy techniką otwartą a zamkniętą jest rodzaj i umiejscowienie wykonywanych cięć oraz otrzymany w ten sposób dostęp chirurgiczny. Technika zamknięta jest metodą mniej inwazyjną, polega na wykonaniu nacięć wewnątrz przedsionka nosa, dzięki czemu blizny pooperacyjne są niewidoczne. Należy jednak pamiętać, że tak uzyskany dostęp do struktur anatomicznych nosa może być w niektórych przypadkach niewystarczający. Technika zamknięta wiąże się także z krótszym czasem trwania zabiegu i jest mniej obciążająca dla pacjenta, przez co umożliwia mu szybszy powrót do codziennych aktywności. Ze względu na ograniczony dostęp, nie może być ona jednak metodą z wyboru we wszystkich przypadkach.

Operacja nosa - metoda otwarta

Technika otwarta umożliwia dokładniejsze modelowanie nosa, dzięki prostszemu dostępowi do operowanej części nosa oraz prowadzeniu całego zabiegu pod kontrolą wzroku. Metoda ta jest również najczęściej wybierana w przypadkach, gdy istnieje potrzeba uzupełnienia ubytków w tkankach. W technice otwartej, chirurg wykonuje nacięcie na skórnej przegrodzie nosa, tzw. kolumience nosa. Jest to prostopadle przebiegające do przegrody nosowej cięcie w kształcie przypominającym literę W. Skutkiem zewnętrznego nacięcia tkanek, jest blizna pooperacyjna, która jest widoczna po dokładnym przyjrzeniu się. Ze względu na to, iż obie metody znacząco różnią się inwazyjnością, warto wspomnieć, iż po zastosowaniu metody otwartej obrzęk pooperacyjny jest większy i dłużej się utrzymuje

Która metoda lepsza?

Zgodnie z piśmiennictwem, technika otwarta jest związana z mniejszym ryzykiem powtórnej operacji nosa, co sprawia, że mimo większej inwazyjności oraz obecności blizn pooperacyjnych, jest chętniej wybierana przez niektórych pacjentów. Przy wyborze odpowiedniej techniki istotne jest również, czy planowana korekta nosa jest pierwotna, czy wtórna, np. w przypadkach gdy pierwszy zabieg nie przyniósł oczekiwanych efektów. Wtórne operacje nosa są w zdecydowanej większości wykonywane z wykorzystaniem metody otwartej. Jak podaje piśmiennictwo, w aż 95% przypadków wtórnych zabiegów korekty nosa, stosuje się technikę otwartą.