Nietrzymanie moczu dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn, choć częściej zdarza się w tej pierwszej grupie. Mimo, iż powszechnie uważa się, że to głównie problem ludzi starszych, w rzeczywistości może dotyczyć także młodych osób: według brytyjskiego portalu allaboutincontinence, badania z 2002 roku wykazują, że na NTM cierpi 32% Brytyjek, 34% Niemek, 32% Francuzek i 15% Hiszpanek przed 30 rokiem życia. A może zaczynać się nawet wcześniej: jak podaje portal WomensHealth, epizody nietrzymania moczu u jednej kobiety na cztery zdarzają się przed ukończeniem osiemnastego roku życia.
Ponieważ nietrzymanie moczu to problem zarówno zdrowotny, jak i mający wymiar społeczny i psychologiczny (osoby, cierpiące na NTM nierzadko wycofują się z życia towarzyskiego, mają poczucie niepełnej wartości społecznej, choroba dezorganizuje ich aktywność zawodową), wciąż opracowywane są nowe metody leczenia, mogące zapewnić dobre efekty terapeutyczne przy coraz mniejszym stopniu inwazyjności. Już dziś z powodzeniem stosuje się laserowe leczenie NTM u kobiet oraz inne małoinwazyjne techniki, wciąż jednak bardzo dużą popularnością cieszą się klasyczne, operacyjne metody leczenia problemu nietrzymania moczu u kobiet.
Jakie są operacyjne techniki leczenia NTM u kobiet
Pierwszym krokiem w leczeniu schorzenia jest odpowiednia diagnostyka nietrzymania moczu, która umożliwia ocenę przyczyny i rodzaju NTM (wysiłkowe, z parć naglących i mieszane) oraz wybór odpowiedniej metody terapeutycznej. Operacyjne leczenie NTM, które prowadzi lekarz ginekolog lub urolog, może się odbywać drogą otwartą (poprzez nacięcie powłok brzusznych) lub mniej inwazyjną techniką laparoskopową i najczęściej sprowadza się do umocowania szyi pęcherza moczowego lub podparcia cewki moczowej. Wśród najczęściej stosowanych obecnie metod operacyjnego leczenia NTM znajdują się:
- Operacja Burcha – polega na przyszyciu tkanek okolicy szyi pęcherza o więzadeł nad spojeniem łonowym. Zabieg, przeprowadzany techniką otwartą, daje ok. 90% wczesnych wyleczeń z efektem utrzymującym się po pięciu latach u 80-85% pacjentek, a w przypadku operacji metodą laparoskopową ilość wczesnych wyleczeń jest porównywalna, natomiast po dwóch latach od zabiegu wynosi od 30 do 90%.
- Operacje pętlowe z zastosowaniem taśmy TVT / TOT – polegają na wprowadzeniu pod cewkę moczową specjalnej taśmy, która może być wykonana z syntetycznego materiału lub powięzi pacjentki. Celem taśmy jest zapewnienie cewce moczowej odpowiedniego uniesienia i podparcia. Zabieg najczęściej przeprowadzany jest metodą laparoskopową i cechuje się niewielką inwazyjnością, a skuteczność leczenia ocenia się na 80%. Techniki TVT i TOT różnią się od siebie sposobem wprowadzenia taśmy i jej umiejscowieniem.
- Operacje z wykorzystaniem minisystemów – jedna z nowocześniejszych i najmniej inwazyjnych technik operacyjnego leczenia NTM, będąca modyfikacją zabiegów taśmowych. W porównaniu do standardowych taśm minisystemy, nazywane czasem taśmami trzeciej generacji, cechują się zmniejszeniem konieczności preparowania tkanek, co przekłada się na mniejsze ryzyko powikłań, i możliwością przeprowadzenia zabiegu w znieczuleniu miejscowym. Najpopularniejsze minisystemy to TVT Secure i MiniArc.
Jak wspomniano wyżej, podstawą do operacyjnego leczenia NTM jest zawsze szczegółowa diagnostyka, co wnika z faktu, że nie wszystkie typy nietrzymania moczu kwalifikują się do tego typu procedur. Warto też pamiętać, że z wizytą u specjalisty nie warto czekać: choć nietrzymanie moczu to problem wstydliwy, warto przełamać to uczucie, porozmawiać z urologiem i przekonać się, że NTM da się skutecznie leczyć na każdym etapie zaawansowania.
Źródła: www.nhs.uk; Irwin, D., Milsom, I. et al. Impact of overactive bladder symptoms on employment, social inteactions and emotional wellbeing in six European countries; "British Journal of Urology International": 2005; 97, 96-10; Hunskaar, S., Lose, et al. (2003) Prevalence of Stress Urinary Incontinence in Women in Four European Countries, 2002. ICS: UK; www.allaboutincontinence.co.uk; www.ntm.pl; www.womenshealth.gov;