Schorzenia ortopedyczne są często bardzo uciążliwe dla pacjentów. Pojawiające się w ich przebiegu objawy, takie jak dolegliwości bólowe czy ograniczenia ruchomości mogą znacząco odbijać się na codziennym funkcjonowaniu chorych. Nasilenie pojawiających się ze strony układu ruchu problemów skłania chorych do poszukiwania pomocy w gabinetach ortopedycznych - i to nie tylko tych państwowej służby zdrowia, ale i prywatnych.
Współcześnie ortopedia oferuje różnego rodzaju terapie zachowawcze (jak ortezy i innego typu usztywnienia) oraz szeroką gamę zabiegów operacyjnych. Jak i w innych gałęziach medycyny, i w tej pojawia się jednak coraz więcej metod z grupy procedur małoinwazyjnych.
Zastosowanie osocza bogatopłytkowego w leczeniu schorzeń ortopedycznych
Osocze bogatopłytkowe w medycynie zaczęło być używane w latach 90. XX. wieku. Początkowo odgrywało one rolę głównie w leczeniu stomatologicznym oraz medycynie estetycznej, z czasem jednak jego zalety zaczęto wykorzystywać w terapii schorzeń układu ruchu.
Omawiany środek pochodzi od danego pacjenta: po pobraniu próbki jego krwi ulega ona odwirowaniu, dzięki czemu uzyskuje się skoncentrowany preparat płytek krwi i osocza (koncentracja trombocytów jest od 2 do nawet 10 razy większa w porównaniu do typowej, fizjologicznej objętości krwi). Krwinki płytkowe odpowiadają głównie za procesy krzepnięcia - jakie więc miałoby być ich zastosowanie w leczeniu chorób narządu ruchu? Otóż okazuje się, że przygotowana mieszanina zawiera m.in. duże ilości czynników wzrostu: substancji, które pobudzają do wzrostu i namnażania różnego rodzaju komórki.
Iniekcje osocza bogatopłytkowego sprawiają, że naturalne procesy regeneracji oraz gojenia tkanek zachodzą zdecydowanie szybciej. Pobudzona zostaje synteza kolagenu, nasileniu ulegają podziały komórek macierzystych m.in. ścięgien, oraz polepsza się przepływ krwi. Wymienione zjawiska sprawiają, że preparaty pochodzące od pacjenta znajdują zastosowanie w leczeniu m.in.:
- uszkodzeń ścięgien;
- zaburzeń funkcji tzw. stożka rotatorów;
- łokcia tenisisty;
- schorzeń zapalnych, zarówno ścięgien, jak i stawów;
- choroby zwyrodnieniowej stawów.
W zasadzie próby leczenia osoczem bogatopłytkowym można podjąć w schorzeniach, dotyczących dowolnego stawu czy jego elementów. Istotne jest głównie to, że omawianego środka nie stosuje się w przypadku chorób infekcyjnych oraz tych o podłożu nowotworowym. Terapia uzyskiwanym od pacjenta preparatem wymaga zastosowania różnej ilości iniekcji, zależne jest to od stopnia uzyskiwanej poprawy. Zazwyczaj stosuje się do około 5 wstrzykiwań, jednak jeżeli po 2 lub 3 zabiegach nie zauważa się żadnej minimalizacji dolegliwości, wtedy raczej zaprzestaje się stosowania omawianego preparatu.
Zastosowanie osocza bogatopłytkowego w schorzeniach ortopedycznych wciąż budzi zainteresowanie wielu naukowców. W pochodzącej z 2016 roku metaanalizy "Efficacy of Platelet-Rich Plasma versus Hyaluronic Acid for treatment of Knee Osteoarthritis: A systematic review and meta-analysis" twórcy publikacji porównywali efekty leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego przy pomocy kwasu hialuronowego oraz preparatu na bazie osocza krwi. Po analizie danych, dotyczących 722 pacjentów, autorom udało się ustalić, iż lepsze rezultaty uzyskiwano u osób leczonych iniekcjami ze środka bogatego w płytki krwi.
Opracowano na podstawie: www.aofas.org; www.aaos.org; www.orthonc.com; Sadabad H.N. et al., Efficacy of Platelet-Rich Plasma versus Hyaluronic Acid for treatment of Knee Osteoarthritis: A systematic review and meta-analysis, Electron Physician. 2016 Mar; 8(3): 2115-2122; publ onl 2016 Mar 25: doi: 10.19082/2115
-
3.9/5 (opinie 27)