Teleangiektazje, zwane potocznie "pajączkami" są efektem poszerzenia się niewielkich (do ok. 1 mm średnicy) naczyń krwionośnych w skórze właściwej. Termin ten odnosi się do każdego naczynia - tętniczki, żyłki czy naczynia włosowatego - leżącego bezpośrednio pod skórą i przez nią prześwitującego, przyjmującego barwę czerwonawą (unaczynienie tętnicze) lub sinoniebieską (unaczynienie żylne). Występują one pojedynczo lub - częściej - w skupiskach, przypominających miotełki, gałązki lub gwiazdy. Najczęściej pojawiają się na bocznych powierzchniach ud, na podudziach, zgięciach kolanowych oraz w okolicy kostek. Podwyższone ryzyko wstąpienia teleangkiektazji obejmuje mi.in. kobiety w ciąży, osoby z marskością wątroby, zespołem CREST (choroba reumatologiczna atakująca tkankę łączną), nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami hormonalnymi, Choroba Rendu-Oslera-Webera (wrodzona naczyniakowatość krwotoczna) oraz w przypadki pacjentów długotrwale stosujacych miejscowo maści zawierające kortykosterydy (szczególnie ich fluorowane pochodne).
Wbrew pozorom, pajączki na nogach nie są tylko i wyłącznie defektem kosmetycznym. Teleangiektazje często bywają pierwszym objawem rozwijającej się niewydolności żylnej, czyli po prostu choroby wymagającej podjęcia leczenia żylaków. Jeżeli się pojawią, warto skonsultować się z lekarzem, chirurgiem-naczyniowym lub flebologiem, i wykonać bezbolesne badanie USG dopplerowskiego w celu oceny wydajności układu żylnego, warto jednak podjąć odpowiednie działania, które zminimalizują ryzyko ich powstawania.
Jak zapobiegać powstawaniu pajączków na nogach?
Odpowiednia profilaktyka w przypadku skłonności do teleangiektazji i żylaków jest sprawą bardzo istotną. Nie jesteśmy w stanie zmienić predyspozycji genetycznych, ale eliminacja szkodliwych czynników środowiskowych oraz wdrożenie odpowiedniego stylu życia pozwoli znacznie zminimalizować ryzyko wystąpienia zmian chorobowych. W zapobieganiu powstawaniu "pajączków" na nogach wyróżnić możemy kilka aspektów.
Przyczyn powstawania pajączków na nogach jest wiele. Pierwszym z nich jest zapobieganie utrudnieniom w przepływie krwi, czyli m.in. unikanie częstego i długotrwałego siedzenia z nogą założoną na nogę, rezygnacja z noszenia wysokich obcasów i mocno obcisłych spodni. Osoby wykonujące zawody wymagające długotrwałego stania powinny zadbać o regularny relaks kończyn dolnych, np. leżąc po pracy z nogami opartymi i uniesionymi w górę w celu ułatwienia odpływu krwi, czy też stosując chłodne prysznice pobudzające krążenie. Ważnym elementem profilaktyki rozwoju teleangiektazji jest wdrożenie i przestrzeganie odpowiedniej diety. Powinna ona uwzględniać utrzymanie właściwej dla naszego wzrostu masy ciała, rezygnację bądź znaczne ograniczenie spożycia kawy i alkoholu, a także ostro przyprawionych posiłków.
W niektórych przypadkach wskazana jest także rezygnacja przez kobietę z długotrwałego stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych oraz stosowanie leków z grupy diosmin i rutozydów, które zmniejszają przepuszczalność naczyń, poprawiają napięcie ich ścian i wykazują działanie przeciwzapalne. Wdrożenie wyżej wymienionych zasad powinno ograniczyć ryzyko rozwoju zmian naczyniowych, jednak gdy się one rozwiną konieczna będzie wizyta u specjalisty.
"Nieestetyczne pajączki żylne mogą być usunięte przy pomocy laseroterapii zewnętrznej. Większe naczynia tzw. żyłki siatkowate, mogą być skutecznie eliminowane przy pomocy skleroterapii piankowej, zwanej potocznie ostrzykiwaniem żyłek. Polega ona na podawaniu do chorego naczynia żylnego specjalnego preparatu pod postacią piany, która działając na ścianę naczynia powoduje jego zamknięcie" ‒ tłumaczy dr n. med. Tomasz Hamera z Aesthetic Med.
Bardzo fajny artykuł. Szkoda, że wcześniej nie korzystałam z tych porad, to może nie miałabym tego problemu i nie musiałabym iść na leczenie pajączków. Ale i tak nie mogę narzekać, bo skleroterapia okazała się sukcesem i miałam też szczęście, bo trafiłam na dobry szpital (jak ktoś ze Skoczowa lub okolic, to niech idzie koniecznie do Centrum Lekarskiego Alfa ;))