Rehabilitacja onkologiczna – dlaczego jest tak ważna?

Rehabilitacja onkologiczna pomaga w przywróceniu sprawności osobom leczonym z powodu nowotworów złośliwych. Na proces ten składa się wiele elementów, które uwzględniają potrzeby zdrowotne, społeczne i zawodowe pacjenta. Poniżej wyjaśniamy, na czym dokładnie polega rehabilitacja onkologiczna.

Data aktualizacji
Czas czytania
3 min.

Kiedy rozpocząć rehabilitację onkologiczną?

Według danych statystycznych Narodowego Instytutu Onkologii co roku w Polsce rozpoznaje się ok. 160 tysięcy nowotworów złośliwych, ponad milion osób żyje z chorobą nowotworową. .Diagnoza nowotworu złośliwego wpływa nie tylko na zdrowie fizyczne pacjenta, ale także na jego dobrostan psychiczny. Już same zmiany chorobowe przyczyniają się do istotnego pogorszenia stanu sprawności, nierzadko wiążą się z bólem lub ograniczeniem funkcji ruchowych. Podejmując różne formy leczenia onkologicznego - zabiegi operacyjne, radioterapię chemioterapię dochodzi nierzadko do powikłań, które także przyczyniają się do zmiany funkcjonowania organizmu. Właśnie dlatego rehabilitacja onkologiczna to proces kompleksowy, obejmujący działania mające na celu przywrócenie pacjenta do sprawności fizycznej, jak również wsparcie psychologiczne. Rehabilitację onkologiczną warto rozpocząć ją jak najwcześniej, aby mogła ona trwać przez cały proces leczenia, jak i już po jego zakończeniu.

Warto wiedzieć: Jak już wspomniano, rehabilitacja onkologiczna powinna być prowadzona już podczas leczenia, co korzystnie wpływa na redukcję ewentualnych powikłań.

W czym pomaga rehabilitacja onkologiczna?

Osoby z rozpoznaniem nowotworu złośliwego często odczuwają osłabienie i zmęczenie. Wysiłek fizyczny nierzadko wiąże się z odczuwaniem bólu, a trud sprawiają nawet zwykłe, codzienne czynności. Leczenie choroby nowotworowej może nie tylko pogarszać ogólne samopoczucie, ale też wpływać negatywnie na poszczególne układy organizmu, m.in. układ oddechowy i inne. Operacje onkologiczne są często okaleczające i wiążą się z wytworzeniem stomii (urostomia gastrostomia, laryngostomia). Ta nowa sytuacja pogarsza sprawność pacjenta, który musi nauczyć się żyć na nowo. Odpowiednio wcześnie wdrożona i poprowadzona rehabilitacja onkologiczna zapobiega negatywnym następstwom rozwoju nowotworu, jak również niepożądanym skutkom jej leczenia. Regularne ćwiczenia fizyczne, usprawnianie ruchowe wraz z odpowiednio dobraną dietą, a także umiejętności redukcji stresu przyczyniają się do zwiększenia liczby i aktywności komórek odpornościowych, co zmniejsza ryzyko rozwoju infekcji, jak i może przyczyniać się do redukcji ryzyka nawrotu choroby nowotworowej.

Psychoterapia w procesie leczenia

Diagnoza nowotworu złośliwego dotyka nie tylko osobę chorą, ale całą jego rodzinę. Pacjent zadaje sobie wiele pytań, pojawia się też wiele obaw. Dla wielu chorych diagnoza wiąże się z nagłą potrzebą zmiany swoich dotychczasowych przyzwyczajeń czy zmiany relacji. Te wszystkie problemy w połączeniu z dyskomfortem fizycznym, utratą dawnego wyglądu i stanem po okaleczających zabiegach operacyjnych wpływają bardzo negatywnie na samoocenę pacjenta oraz relacje społeczne. Pojawia się lęk, poczucie wyobcowania, poczucie straty. Nowotwór i metody jego leczenia to przyczyny olbrzymiego stresu, który może skutkować m.in. stanami lękowymi.

Psychiczne następstwa nowotworu mogą negatywnie wpłynąć także na rezultaty leczenia, dlatego tak ważne jest, aby chory otrzymał niezbędne mu wsparcie psychologiczne. Terapia zapewnia poprawę jakości życia: polepsza relacje społeczne, a ponadto ma moc zmniejszenia lęku i niepokoju. Psychoterapia daje doskonałe efekty w połączeniu z odpowiednio dobraną aktywnością fizyczną. obecnie wiadomo już, że ćwiczenia są bezpieczną metodą przywracania sprawności psychoruchowej po leczeniu nowotworów złośliwych.

Warto wiedzieć: Bardzo istotny jest dla chorego kontakt z przyrodą, innymi ludźmi, jak również szeroko rozumiana aktywność społeczna. To wszystko bowiem decyduje o naszym dobrostanie psychicznym.

Przykładowe formy ruchu

Jakie ćwiczenia zaleca się chorym na nowotwory złośliwe? Przede wszystkim aktywność fizyczna powinna być wykonywana systematycznie i dostosowana do ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Ważne są wszystkie naturalne formy ruchu, które angażują jednocześnie różne grupy mięśniowe. Dobre będą wszystkie rodzaje chodu (powolny spacer i szybki marsz), a nawet jazda na rowerze. Wskazane jest powtarzanie ich od 3 do 5 razy w tygodniu po 20-30 minut. Oczywiście istnieją także pewne ograniczenia. Ćwiczenia fizyczne nie są wskazane przy obniżonej liczbie płytek krwi, a przy obniżonej odporności ćwiczenia należy wykonywać samodzielnie bądź w małych grupach, w sprzyjających warunkach pogodowych. Tacy fachowcy przyjmują m.in. w Poliklinice Doktora Bessera w Sosnowcu.

Źródła:


Komentarze (0)

Komentarze (0)

Akcja
Krok
odyl
Nie opuszczaj
nas jeszcze!
Sprawdź, jak zdobyć smartwatcha dzięki akcji Krokodyl!
Wpisz zabieg, miejscowość, klinikę lub lekarza…