Zdaniem profesora przy jego użyciu można osiągać bardzo dobre wyniki. Płat LD jest najwygodniejszy jeśli rozważa się użycie dodatkowych tkanek w operacji zachowującej gruczoł zarówno w trybie natychmiastowym, jak i odroczonym. A jego zastosowanie wiąże się ze stosunkowo niewielkim ryzykiem martwicy. Podobne oceny prezentują dr Witwicki oraz dr Mazur, którzy są specjalistami z chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej od lat zajmującymi się operacjami odtwórczymi piersi. Z tego powodu w latach 80. i 90. płat skórno-mięśniowy oparty na mięśniu najszerszym grzbietu stał się filarem operacji odtwórczych w zakresie gruczołu piersiowego a pełne poznanie anatomii nerwów i naczyń w obrębie mięśnia pozwoliło na zaprojektowanie różnych postaci płata LD.
Na czym polega metoda LD?
Możliwe jest pobranie różnej objętości tkanek z pleców: od niewielkiego fragmentu mięśnia – tzw. „mini-płat” aż do płata poszerzonego – extender flap, który zawiera cały mięsień, przylegającą tkankę tłuszczową wraz z wyspą skórną. To, jak duży fragment mięśnia zostaje przygotowany przez chirurga zależy od potrzeb rekonstrukcji. Jeśli celem jest uzyskanie możliwie największej objętości odtwarzanej piersi wraz z mięśniem preparuje się odpowiednią warstwę tkanki podskórnej. Zdaniem profesora Emmanuela Delay z Léon Bérard Center w Lyonie we Francji, który sam wykonał 1000 rekonstrukcji z użyciem płata LD u kobiet szczupłych technika ułatwia rekonstrukcję piersi o przybliżonej objętości 300-400 ml, u kobiet z nadwagą o objętości 600 – 800 ml zaś u pacjentek z nadwagą od 1200 do 1500 ml. Wykonywane są także operacje łączone, w których płatem LD pokryty zostaje implant silikonowy. Płat LD stanowi doskonały materiał wypełniający i jest odpowiedni do wymodelowania szczególnie piersi o małych rozmiarach lub niewielkiego ubytku piersi po usunięciu guza z marginesem tkanek zdrowych – operacje oszczędzające. Technika ta jest często stosowana w przypadku niedostatku skóry do zastosowania jedynie ekspandera. Dzieje się tak w przypadku nadmiernych wewnętrznych naprężeń po mastektomii lub po radioterapii.
Zalety metody LD w rekonstrukcji piersi
Rekonstrukcja piersi płatem LD jest stosunkowo prosta technicznie, a przygotowanie płata nie jest tak czasochłonne jak np. w czasie rekonstrukcji płatem TRAM. Z tego powodu może być z powodzeniem stosowany w większości oddziałów chirurgicznych i ginekologicznych zajmujących się leczeniem nowotworów piersi.
Warto jednak podkreślić, że dla uzyskania satysfakcjonującego wyniku leczenia ważne jest wyczerpujące poinformowanie pacjentki przygotowywanej do rekonstrukcji piersi. Do jego osiągnięcia istotne jest przekazanie informacji nie tylko o możliwych estetycznych wynikach końcowych zabiegu, ale również o możliwych komplikacjach pooperacyjnych także tych późnych. Postępowanie to może mieć duży wpływ na ostateczną satysfakcję z przeprowadzonego zabiegu operacyjnego. Na ten temat pisze doktor Alexandrina S. Saulis z Feinberg School of Medicine w Chicago, która w swej pracy udowodniła powiązanie pomiędzy zmniejszoną satysfakcją pacjentek poddanych rekonstrukcji, a nieodpowiednią przedoperacyjną informacją o sposobach rekonstrukcji i późniejszych powikłaniach. Jako element leczenia raka piersi operacje rekonstrukcyjne w Polsce są refundowane przez NFZ. Pacjentki jednak coraz chętniej korzystają z oferty placówek prywatnych, ze względu na zdecydowanie krótszy czas oczekiwania na zabieg oraz doskonałe warunki leczenia na światowym poziomie.
Źródła:
- A. S. Saulis et al., "A Retrospective Analysis of Patient Satisfaction with Immediate Postmastectomy Breast Reconstruction: Comparison of Three Common Procedures" (www.researchgate.net), Plastic and Reconstructive Surgery, 2007
- Radoslaw Tarkowski, "Rekonstrukcja ubytku w piersi za pomocą płata LD po szerokim wycięciu pierwotnego kostniakomięsaka gruczołu - opis przypadku" (www.researchgate.net), 2018