Operacja metodą Bassiniego i inne techniki leczenia przepuklin

Tylko w przypadku niektórych przepuklin (małych rozmiarów, bezobjawowych i niewpływających na fizjologiczne funkcje organizmu), możliwe jest przyjęcie strategii uważnego ich obserwowania. Pacjent powinien unikać m.in. nadmiernego wysiłku fizycznego czy dźwigania ciężkich przedmiotów. Ryzyko stanowi choćby wstawanie z pozycji leżącej, w związku z czym pomocne mogą być pasy przepuklinowe. Leczenie zachowawcze przepuklin odwleka w czasie zabieg operacyjny, dlatego może być tymczasowym rozwiązaniem, gdy istnieją czasowe przeciwwskazania do zabiegu operacyjnego.

Wielu chirurgów zaleca operację nawet w bezobjawowych przepuklinach pachwinowych. Swoje stanowisko argumentują oni potrzebą prewencji nagłych zadzierzgnięć. Co więcej, niektórzy specjaliści uważają, że im większe jest opóźnienie we wdrożeniu inwazyjnej procedury, tym jest ona trudniejsza. Nie ma jednak jednoznacznych dowodów wskazujących na wyraźną przewagę którejkolwiek ze strategii postępowania.

Operacje przepukliny: metody napięciowe 

Operacja przepukliny polega na wykonaniu małego nacięcia, odprowadzeniu zawartości worka przepuklinowego z powrotem do jamy ciała i jego usunięciu. Nazwa technika napięciowa (klasyczna) odnosi się do napięcia tkanek powstałego podczas operacyjnego odtwarzania struktur anatomicznych. Rekonstrukcje przepuklin z użyciem własnych tkanek pacjenta są starszymi metodami leczenia przepuklin i należą do nich m.in.:

• operacja Bassiniego
• metoda Mc Vaya
• metoda Girarda
• operacja Halsteda

Wspólną ich cechą jest zbliżenie pod niewielkim napięciem brzegów łączonych szwem struktur. Bezpośrednim skutkiem powstałego naprężenia jest słabsze ukrwienie tkanek, przez co istotnie pogarsza się gojenie.

Metody beznapięciowe leczenia przepuklin

Jedna z najbardziej popularnych metod, stosowanych współcześnie w leczeniu przepuklin, to metoda Lichtensteina, określana jako tzw. złoty standard leczenia. W trakcie procedury miejsce osłabienia powłok przykrywa się syntetyczną siatką odpowiedniego rozmiaru. Jej elastyczność zapewnia ochronę w czasie zwiększonego ciśnienia śródbrzusznego. Aby zapobiec nadmiernemu przemieszczaniu siatki, mocuje się ją na obrzeżach kilkoma szwami - z czasem przerośnięcie implantu tkanką łączną zapewni jego pewną fiksację. Warto wiedzieć, że metoda Lichtensteina charakteryzuje się niskim odsetkiem powikłań - poniżej 1%. 

Czas powrotu pacjenta do pełnej aktywności zależy od wielkości przepukliny oraz od zastosowanej techniki leczenia przepuklin. Przy zabiegach w znieczuleniu ogólnym należy pozostać przez jeden dzień w szpitalu, natomiast przy znieczuleniu miejscowym wypis zwykle uzyskuje się w dniu zabiegu. Pacjenta po operacji uruchamia się bardzo szybko, ale najwcześniej po trzech tygodniach może wykonywać większość czynności. Gojenie tkanek trwa około 3 miesięcy.

Leczenie endoskopowe

 Leczenie przepuklin z użyciem endoskopu wymaga znieczulenia ogólnego. Przez małe nacięcia w powłokach średnicy od 5 do 10 mm wprowadza się narzędzia chirurgiczne. Wypełnienie przestrzeni jamy brzusznej dwutlenkiem węgla pozwala uzyskać dobry wgląd w pole operacyjne. W trakcie operacji implant siatkowy zostaje umieszczony w miejscu defektu tkankowego. Większość pacjentów po zabiegu może wrócić do domu jeszcze tego samego dnia. Należy przestrzegać zaleceń lekarskich zwłaszcza odnośnie wykonywania czynności które przyczyniają się do wzrostu ciśnienia śródbrzusznego. Przez okres 1-2 tygodni pacjent musi ograniczyć wysiłek fizyczny. Dopiero po około 4 tygodniach może wrócić do normalnej aktywności.

Nawroty przepuklin po operacji

Jak na razie lekarze nie dysponują metodą leczenia przepukliny o 100% skuteczności i trwałości efektu. Nawrót wymaga ponownego leczenia chirurgicznego. Tylko nieliczni mężczyźni z minimalnie objawową postacią nawrotową mogą być leczeni zachowawczo pod warunkiem systematycznej, uważnej kontroli.

Wiek, wywiad rodzinny zwłaszcza obejmujący choroby predysponujące do osłabienia tkanki łącznej, płeć oraz typ przepukliny to czynniki, na które ani chory ani leczący nie mają wpływu. Wybór odpowiedniej metody leczenia, właściwa fiksacja elementów syntetycznych, profilaktyka zakażeń śródoperacyjnych, zastosowanie materiału jak najbardziej obojętnego dla układu odpornościowego, odpowiednio długi czas rekonwalescencji to z kolei działania mające za zadanie zwiększyć szansę na sukces terapeutyczny. Mimo to nawet w najlepszych ośrodkach wskaźnik nawrotów sięga 3-5%.

Ceny leczenia przepukliny w Polsce

Leczenie przepuklin w Polsce refundowane jest przez NFZ, jednak w związku z dużymi kolejkami do zabiegów, pacjent może zdecydować się na leczenie prywatne. We Wrocławiu cena leczenia przepukliny pachwinowej to ok. 2500 zł, natomiast w Skawinie taki zabieg można wykonać za 3000 - 4000 zł. Ceny mogą obejmować koszt 1-2 wizyt pozabiegowych.