Plastyka brzucha zalicza się do grona najpopularniejszych zabiegów z zakresu chirurgii plastycznej. W samych Stanach Zjednoczonych procedura ta zajęła trzecie miejsce na liście najczęściej wykonywanych operacji z tej dziedziny – według danych, zgromadzonych przez American Society for Aesthetic Plastic Surgery, tylko w USA abdominoplastykę w 2015 roku przebyło ponad 180 tysięcy pacjentów.
Uzyskać wymarzony wygląd brzucha można właśnie poprzez przebycie abdominoplastyki, ale nie u każdego operowanego przebieg zabiegu jest taki sam. Powodem takiej sytuacji jest to, że wyróżnia się kilka technik tej procedury – umożliwia to dostosowanie metody do konkretnych potrzeb danego pacjenta.
Jakie są typy plastyki brzucha?
Abdominoplastyka całkowita (zwana także klasyczną lub pełną) związana jest z wykonaniem dwóch nacięć w obrębie brzucha pacjenta. Pierwsze rozciąga się poprzecznie od jednego biodra do drugiego, drugie z kolei kieruje się pionowo do góry, ku pępkowi. Po uzyskaniu dostępu do mięśni, budujących ścianę jamy brzusznej, możliwe jest zbliżenie ich do siebie i zwiększenie przez to wytrzymałości ściany mięśniowej. Podczas zabiegu usuwany jest również nadmiar skóry z brzucha i tutaj właśnie znajduje się odpowiedź na to, dlaczego wymagane jest dokonanie nacięcia również w okolicy pępka. Gdyby nie zostało ono wykonane, lokalizacja pępka po zabiegu mogłaby nie być naturalna, dlatego struktura ta podlega odpowiedniemu przemieszczeniu podczas operacji.
Zabiegiem, związanym z mniejszą ingerencją w ciało pacjentów, jest miniabdominoplastyka (częściowa plastyka brzucha). Poprzeczne nacięcie w obrębie brzucha rozciąga się w tym przypadku również pomiędzy biodrami, jednakże jest ono mniej rozległe. Procedura związana jest ze wzmocnieniem mięśni ściany brzucha, nadmiar skóry z tego rejonu także jest usuwany, jednakże resekcja dotyczy mniejszej ilości tej tkanki. Z tego to właśnie względu miniabdominoplastyka może być zalecana tym pacjentom, u których do uzyskania wymarzonego wyglądu brzucha nie jest potrzebna tak znaczna ingerencja, jak podczas całkowitej plastyki brzucha.
Kolejnym typem omawianego zabiegu jest odwrócona plastyka brzucha. W tym wypadku podejście do procedury jest zupełnie inne – nacięcie wykonywane jest bowiem nie w dolnej, a w górnej części brzucha, w zasadzie bezpośrednio pod piersiami, dodatkowo ma ono kształt odwróconej litery V. Ta metoda zastosowana może być u tych osób, u których problemem jest zbyt duża ilość skóry w górnej części brzucha, dodatkowo zabieg odwróconej abdominoplastyki może być wykonywany razem z pomniejszaniem czy liftingiem piersi.
Najbardziej zaawansowanym i związanym z największą ingerencją zabiegiem jest rozszerzona plastyka brzucha. Obejmuje ona dokonanie ingerencji zarówno w wygląd brzucha, jak i górnej części ud oraz talii. Nacięcie tkanek przypomina te, które wykonywane jest w przypadku całkowitej plastyki brzucha, sięga ono jednak dalej – bo aż do tylnej części pleców. Poszerzenie cięcia umożliwia w tym przypadku poprawę wyglądu trzech wymienionych wcześniej rejonów ciała.
Na drugim biegunie w kwestii inwazyjności znajduje się endoskopowa plastyka brzucha. Zabieg ten jest najmniej inwazyjny spośród wszystkich wyżej wymienionych m.in. w związku z tym, że narzędzia wprowadzane są w okolice jamy brzusznej przez niewielkie nacięcia. Dzięki takiemu rozwiązaniu skróceniu ulega okres rekonwalescencji, ale i po procedurze pozostają znacznie mniej widoczne blizny. Endoskopowa abdominoplastyka może być jedna polecana tylko tym pacjentom, u których nie ma wyraźnego nadmiaru skóry i zbyt dużej ilości podskórnej tkanki tłuszczowej.
Pomijając aspekty techniczne zabiegu, warto wspomnieć o tym, że plastyka brzucha może poprawić nie tylko wygląd pacjentów, ale i ich stan zdrowia. Możliwe jest to dzięki temu, że podczas operacji - poza przeprowadzaniem standardowych jej etapów - można jednocześnie w razie potrzeby zaopatrzyć przepuklinę kresy białej.
Źródła: www.hda-online.org.uk; www.plasticsurgeryportal.com, www.emedicine.medscape.com