Tyroidektomia (tyreoidektomia) jest zabiegiem chirurgicznym polegającym na usunięciu tarczycy w całości. Operację przeprowadza się u pacjentów dotkniętych problemem niezłośliwego wola bądź rakiem tarczycy. Chirurg wycina tarczycę w sytuacji przerostu, gdy staje się ona bardzo duża i utrudnia choremu oddychanie, naciskając na tchawicę. Jeszcze jednym czynnikiem wpływającym na decyzję o usunięciu organu jest jej nadczynność i brak skuteczności leczenia farmakologicznego lub występowanie zbyt dotkliwych skutków ubocznych terapii.
Lekarz może podjąć decyzję o przeprowadzeniu tyreoidektomii również w przypadku, gdy chory boryka się z wolem łagodnym (guzkowatym lub rozlanym), a wycięcie jedynie części tarczycy wiązałoby się z pozostawieniem zmienionej chorobowo tkanki.
Tyreoidektomia – jak wygląda zabieg?
W przypadku chorego z nowotworem tarczycy lub jego podejrzeniem, zabieg powinien być wykonany jak najszybciej. Jeśli natomiast pacjent cierpi na nadczynność tarczycy, operacja musi być poprzedzona leczeniem farmakologicznym mającym na celu znormalizowanie stężenia hormonów we krwi. Zaniechanie terapii może doprowadzić do wystąpienia w trakcie procedury tzw. przełomu tarczycowego, czyli stanu zagrożenia życia spowodowanego nagłym wzrostem metabolizmu.
Zabieg chirurgicznego wycięcia tarczycy przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. W trakcie operacji chirurg usuwa płat tarczycy oraz węzinę, stanowiącą połączenie obu płatów bocznych. Jak większość operacji chirurgicznych, również tyroidektomia wiąże się z możliwością wystąpienia komplikacji. Do najczęstszych powikłań pozabiegowych należy krwawienie oraz uszkodzenie nerwu krtaniowego wstecznego.
Postępowanie po całkowitym usunięciu tarczycy
Jeżeli nie usunięto w całości zmian nowotworowych, pacjent po przejściu tyreoidektomii jest poddawany terapii radiojodem (RJT), czyli radioaktywnym jodem-131. Zabiegi mają na celu zlikwidowanie przerzutów nowotworowych do węzłów chłonnych bądź niewielkich pozostałości guza. W ramach terapii chory przechodzi tzw. scyntygrafię tarczycy – badanie diagnostyczne stosowane przy leczeniu z zakresu medycyny nuklearnej. Informuje ono o kompletności tyreoidektomii i umożliwia specjalistom wykrycie niezauważonych wcześniej przerzutów do węzłów chłonnych.
Kolejna scyntygrafia jest przeprowadzana po upływie trzech miesięcy od poprzedniego badania. W jej trakcie dokumentuje się skuteczność terapii radiojodem.
Źródło: zdrowie.gazeta.pl, diagnozazdrowia.pl, neuromonitoring.com.pl