Stulejka (łac. phimosis) jest schorzeniem, które polega na nadmiernym zwężeniu ujścia napletka czego skutkiem jest utrudnienie (stulejka częściowa) lub niemożność ściągnięcia napletka do rowka zażołędnego. Próba zsuwania ''na siłę'' powoduje powstawanie w obrębie tkanek napletka mikrourazów co prowadzi do bliznowacenia i pobłębiającego się z czasem zwężenia pierścienia.
W zależności od zaawansowania stulejki, istnieją różne metody jej korekcji. W cięższych przypadkach często przeprowadza się zabieg usunięcia napletka, czyli obrzezanie. W łagodniejszych formach tego schorzenia można zdecydować się na zabieg poszerzenia ujścia napletka, czyli jego plastykę.
Jakie są zalecenia po zabiegu plastyki napletka prącia
Zabiegi plastyki prącia polega najczęściej na wykonaniu precyzyjnych nacięć wzdłuż struktur napletka, co prowadzi do rozszerzenia jego ujścia. Nacięcia przeprowadzane są wzdłuż osi długiej prącia, a następnie lekarz dokonuje ich odpowiedniego zszycia. Zabiegi tego typu odbywają się najczęściej z zastosowaniem technik znieczulenia miejscowego, a do ich niewątpliwych zalet należy to, że w ich trakcie nie dochodzi do usunięcia tkanek napletka, przez co penis zachowuje swój naturalny wygląd.
Aby efekt uzyskanej korekcji był jak najlepszy, pacjent powinien się ściśle stosować do wskazówek i zaleceń, udzielonych mu przez lekarza. Ważnym czynnikiem decydującym o sukcesie terapeutycznym jest wyleczenie ewentualnego procesu zapalnego toczącego się pod i w okolicy napletka. W tym celu wymagane bywa, aby pacjent przez ustalony czas przyjmował m.in. antybiotyk.
Najczęściej czas gojenia się pozabiegowej rany wynosi około 7-10 dni i w tym czasie bardzo ważne jest utrzymywanie przez pacjenta odpowiedniego poziomu higieny okolic narządów płciowych. Zaleca się, aby pacjent po zabiegu plastyki napletka prącia utrzymywał prącie w pozycji zadartej, czyli skierowanej do góry, możliwie jak najczęściej. Odpowiednio dopasowana, czysta i przewiewna bielizna wykonana z naturalnych materiałów zabiega m.in. nadmiernemu poceniu się, co wpływa na zmniejszenie ryzyka rozwoju zakażenia.
Z powodu częstego kontaktu moczu pacjenta z raną konieczne jest, aby pacjent po każdej mikcji przemywał delikatnie struktury napletka i prącia za pomocą np. naparu z rumianku. Zalecane bywa dodatkowo stosowanie preparatu Octanisept jako antyseptyku, który działa odkażająco na okolicę błony śluzowej i rany. Zalecenia po zabiegach plastyki napletka obejmują również regularną (codzienną) zmianę jałowych opatrunków, które mają również bezpośredni kontakt z moczem pacjenta. W celu niedopuszczenia do rozwoju zakażenia i stanu zapalnego w miejscu dokonanej interwencji często zalecane jest miejscowe i regularne aplikowanie maści z antybiotykiem, np. z neomycyną czy z detreomycyną.
Konieczność wykonania precyzyjnych nacięć i ich następczego zszycia powoduje, że pacjent po zabiegu plastyki napletka powinien powstrzymywać się od kontaktów seksualnych przez okres około 4 tygodni. Niestosowanie się do tego zalecenia może mieć negatywny wpływ na proces gojenia się tkanek i powstawanie nowych mikrourazów, które w późniejszym okresie ulegną bliznowaceniu. Wszystko to prowadzić może do niepowodzenia korekcji i niezadowolenia pacjenta z ostatecznego efektu.
W przypadku rozwoju i powstawania przerostowych blizn w okolicy struktur napletka lekarz zalecić może choremu regularne stosowanie takich preparatów jak np. Contractubex. Ich stosowanie ogranicza m.in. przerastanie blizny i powoduje przyspieszenie procesu regeneracji tkanek. Niejednokrotnie dla uzyskania poprawy wymagana jest regularna, nawet kilkumiesięczna terapia.
Bibliografia: www.baus.org.uk