Leczenie żylaków nóg

Czym są żylaki kończyn dolnych?

Żylaki to zmiany, które powstają wskutek przewlekłej niewydolności żylnej. W normalnych warunkach krążąca po ciele krew dociera do nóg, po czym wraca do serca. Dzieje się tak dzięki mięśniom wypychającym ją w górę oraz zastawkom żylnym, które uniemożliwiają jej spływanie w dół. W przypadku zaburzeń krążenia (niewydolności żylnej) krew, która powinna wrócić do serca, gromadzi się w żyłach i stopniowo je poszerza. Właśnie w ten sposób powstają żylaki kończyn dolnych. Początkowo nie dają one żadnych objawów i właściwie nie są widoczne. Pierwsze symptomy to przede wszystkim uczucie ciężkości nóg i ich drętwienie, obrzęk oraz mrowienie. Mogą wystąpić także bolesne kurcze łydek, które najczęściej pojawiają się nocą.

Żylaki we wczesnej fazie ciężko zauważyć na pierwszy rzut oka. Co więcej, teleangiektazje, potocznie nazywane “pajączkami” zwykle nie wywołują niepokoju, ponieważ są to drobne, czerwonawe lub fioletowe żyłki miotełkowate i siateczkowate. Z czasem jednak zaczynają się pojawiać coraz większe zmiany żylne, zwykle widoczne jako niebieskie, poszerzone naczynia powierzchowne. W kolejnym etapie dochodzi do ich pogrubienia, uwypuklenia i skręcania. Stają się one wówczas wyczuwalne pod palcami - to znak, że choroba jest w zaawansowanym stadium. Długotrwała niewydolność żylna może doprowadzić również do powstania rdzawobrązowych przebarwień na skórze.

Przyczyny powstawania żylaków nóg

Za przyczynę rozwoju żylaków kończyn dolnych uważa się wrodzoną lub nabytą niewydolność zastawek żył powierzchownych. Skutkiem tego jest nieprawidłowe krążenie krwi i jej zaleganie w żyłach, czego konsekwencją są właśnie żylaki. Choć skłonność do żylaków nóg z reguły jest dziedziczona, istnieją pewne czynniki, które zwiększają ryzyko ich powstania.

Zaliczamy do nich przede wszystkim:

• wykonywanie pracy stojącej lub siedzącej (przy jednoczesnym braku ruchu)
• branie częstych gorących kąpieli lub nadużywanie sauny
• nadwagę i otyłość
• nieprawidłową dietę bogatą w tłuszcze trans
• płaskostopie lub inne wady postawy
• ciążę i poród
• przebyte zapalenie żył głębokich
• stosowanie kuracji hormonalnej (np. przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych)

Jak pozbyć się żylaków?

Wybór odpowiedniej metody leczenia żylaków zależy przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby - nie istnieje coś takiego jak najlepsza metoda usuwania żylaków, która byłaby idealna dla wszystkich pacjentów.

Jeśli nie będziemy zwlekać z wizytą u flebologa, istnieje szansa, że zaleci on leczenie zachowawcze, które polega przede wszystkim na stosowaniu maści na żylaki, które działają przeciwobrzękowo. Ulgę może przynieść także noszenie specjalnych podkolanówek lub pończoch uciskowych, które zapobiegają zaleganiu krwi w żyłach powierzchownych. Aby uszczelnić naczynia warto z kolei sięgnąć po tabletki na żylaki, np. z zawartością wyciągu z kasztanowca.

Metody leczenia żylaków

Do podstawowych i jednocześnie najbardziej popularnych metod usuwania żylaków kończyn dolnych zaliczamy:

• Usuwanie żylaków laserem - czyli laserowa ablacja żył jest obecnie złotym standardem, a przy tym należy do najmniej inwazyjnych metod leczenia żylaków. Laser jest tutaj używany do zamknięcia, czyli tak zwanej ablacji żył. Efektem jego działania jest zwłóknienie i zanik chorobowo zmienionego naczynia. Zabieg trwa kilkadziesiąt minut i jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym.
• Skleroterapia żylaków - metoda, która polega na wstrzyknięciu do światła żylaków specjalnej substancji (sklerozantu), nazywana jest skleroterapią żylaków. Pod jej wpływem żyła obkurcza się, a żylaki zarastają, po czym następuje ich całkowite wchłonięcie. Sposób ten jest najbardziej skuteczny w przypadku niedużych żylaków. Często pełni ona funkcję uzupełniającą przy laserowej ablacji żył.
• Klasyczna operacja żylaków - polega na chirurgicznym usunięciu niewydolnej żyły w całości (tzw. stripping). Zabieg uzupełniany jest zwykle miniflebektomią, czyli wycięciem żylaków przy pomocy haczyka poprzez niewielkie nacięcia na skórze. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu rdzeniowym, rzadziej ogólnym, a po jego zakończeniu pacjent musi pozostać na obserwacji w szpitalu.

• Miniflebektomia, nazywana także szydełkowaniem żył, to procedura, która polega na usunięciu zmienionych chorobowo, niewydolnych naczyń żylnych przy pomocy specjalnych szydeł chirurgicznych. Jest to technika obecnie zarezerowana do usuawania żylaków, które nie kwalifikują się do skleroterapii lub usuwania parą wodną. Jest skuteczna przy usuwaniu żylaków o dużej średnicy i pozostawia niewielkie blizny. Może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym w warunkach ambulatoryjnych.

Która metoda będzie odpowiednia?

Wybór odpowiedniej metody powinien być zawsze dokonany przez lekarza specjalistę. Umów się na konsultację, podczas której zostanie postawiona diagnoza i zaplanowany proces leczenia. Często dla optymalnych rezultatów łączy się różne techniki w ramach jednego zabiegu lub stosuje serię zabiegów.

Zadzwoń do naszego doradcy po bezpłatną pomoc w wyborze placówki oraz specjalisty:

Pozostałe metody bezinwazyjne

Wyżej opisane metody leczenia żylaków cechują się dużą popularnością, nie są jednak jedynymi skutecznymi sposobami na pozbycie się żylaków nóg. Schorzenie to można wyleczyć także dzięki poniższym metodom:

Para wodna SVS

Jeden z najnowocześniejszych sposobów usuwania żylaków zakłada wykorzystanie pary wodnej SVS. Stosuje się ją w celu zamknięcia zmienionych chorobowo żył. Niezbędna do tego energia jest przenoszona za pośrednictwem czystej wody dostarczanej w mikrodawkach pod postacią pary wodnej. Wykorzystuje się do tego cienki cewnik, który dzięki swym minimalnym rozmiarom może być wprowadzony do naczyń przez wenflon. Zapewnia to - podobnie jak miniflebektomia - bardzo dobre rezultaty kosmetyczne. Co ciekawe, metodę leczenia żylaków parą wodną można zastosować także w przypadku krętych żylaków znajdujących się płytko pod skórą.

Zabieg usuwania żylaków parą wodną wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu pacjent nie odczuwa w jego trakcie bólu. Warto wiedzieć, że także po zabiegu nie występują praktycznie żadne dolegliwości bólowe lub są one minimalne. Pacjent może wrócić do domu już 2 godziny po zakończeniu procedury - zazwyczaj właśnie tyle czasu potrzeba, by znieczulenie miejscowe przestało działać. Wielkim plusem tej metody jest to, że podczas jednego zabiegu dochodzi do całkowitego zamknięcia wszystkich żylaków. A dzięki temu, że do żył podawana jest para wodna, a nie substancja chemiczna, nie istnieje ryzyko powikłania pod postacią odczynu alergicznego.

Fale radiowe

Kolejną innowacyjną metodą jest usuwanie żylaków falami radiowymi. W porównaniu z klasyczną operacją chirurgiczną wiąże się ona ze znacznie mniejszą liczbą dolegliwości pozabiegowych (np. brakiem rozległych krwiaków), nie wymaga także znieczulenia ogólnego. Jej działanie opiera się na wprowadzeniu do światła zmienionej chorobowo żyły cewnika emitującego fale radiowe wysokiej częstotliwości. Energia fal powoduje termoablację naczynia żylnego, co oznacza, że znacznie podwyższa jego temperaturę, a co za tym idzie - powoduje jego zamknięcie. W efekcie żylak obkurcza się, a jego tkanki ulegają uszkodzeniu. Procedura trwa około 60 minut, a pacjent może opuścić klinikę już godzinę po zakończonym zabiegu. Ewentualne dolegliwości pozabiegowe skutecznie niwelują środki przeciwbólowe.

Prąd wysokiej częstotliwości

Do innowacyjnych, małoinwazyjnych sposobów zalicza się także likwidację żylaków prądem o wysokiej częstotliwości RFITT. W trakcie tego zabiegu lekarz wprowadza do wnętrza niewydolnej żyły specjalny aplikator, który wytwarza fale radiowe o odpowiedniej częstotliwości. Powodują one rozgrzanie ścian żyły, a w konsekwencji ich obkurczenie i zamknięcie.

Chemiczno-mechaniczne metody usuwania żylaków

Szczególną grupą małoinwazyjnych sposobów usuwania żylaków są tak zwane metody chemiczno-mechaniczne.

Metoda ClariVein

Metoda ClariVein należy do grupy małoinwazyjnych technik usuwania żylaków kończyn dolnych i polega na terapii skojarzonej, która łączy działanie mechaniczne i skleroterapię. Pod kontrolą USG wprowadza się cienką kaniulę, za pośrednictwem której w leczonej żyle zostanie umieszczony cienki cewnik ClariVein.

Metoda Flebogrif

Metoda Flebogrif opiera się na połączeniu dwóch mechanizmów prowadzących do zamknięcia światła naczynia żylnego: oddziaływania mechanicznego (a w efekcie uszkodzenia śródbłonka naczyniowego) oraz chemicznych właściwości podawanej substancji.

Klejenie żylaków

Klejenie żylaków to z kolei metoda polegająca na wewnątrznaczyniowym zasklepieniu chorobowo zmienionego naczynia z użyciem specjalnego kleju wprowadzanego przy użyciu dozownika. Procedura ta jest praktycznie bezbolesna.

Kruroskopia

Zabieg kruroskopii polega zasadniczo na zamknięciu żył przeszywających, co - poprzez wyłączenie połączeń między układem głębokim i powierzchownym - spowoduje zmiany w krążeniu krwi. Efektem końcowym będzie spadek objętości krwi, krążącej w naczyniach powierzchownych. Prowadzi to do zmniejszenia obrzęków, dolegliwości bólowych, a także doprowadzi do usprawnienia procesów regeneracyjnych w obrębie zmian skórnych o charakterze owrzodzeń, które są typowe dla przewlekłej niewydolności żylnej. Zamknięcie perforatorów wiąże się z koniecznością wprowadzenia do układu naczyniowego specjalnych narzędzi, a to wiąże się z wykonaniem na ciele pacjenta niewielkich cięć.

Kruroskopia jest to zabieg przeprowadzany najczęściej w znieczuleniu dolędźwiowym lub - rzadziej - w ogólnym, co sprawia, że pacjent nie odczuwa dolegliwości bólowych w trakcie trwania kruroskopii. Przez wykonanie niewielkich nacięć chirurg wprowadza do naczyń wideoskop, który pozwala obrazować patologiczne zmiany oraz narzędzia służące do zaklipsowania funkcjonujących nieprawidłowo fragmentów.  Cała procedura trwa zwykle około 2-3h, po czym następuje okres obserwacji pooperacyjnej. Kruroskopia, ze względu na stosunkowo niewielki stopień inwazyjności, jest przeprowadzana w trybie ambulatoryjnym, co oznacza, że pacjent w ciągu kilku godzin po wykonaniu zabiegu może wrócić do domu. Okres rekonwalescencji jest stosunkowo krótki i umożliwia pacjentowi szybki powrót do codziennych obowiązków. Pewną wadą tej metody jest pozostałość po zabiegu niewielkich blizn obecnych w miejscach, w których wprowadzano do układu żylnego narzędzia chirurgiczne.

Leczenie tą metodą jest wskazane przede wszystkim w zaawansowanych postaciach niewydolności żylnej ze współistniejącymi owrzodzeniami żylnymi podudzi, a także gdy badania diagnostyczne potwierdzą nieprawidłowości w obrębie naczyń przeszywających. W tym celu konieczne jest wykonanie badania USG Doppler naczyń kończyn dolnych. Usunięcie nieprawidłowo funkcjonujących żył powierzchownych oraz przecięcie naczyń przeszywających metodą kruroskopii jest postępowaniem skutecznie zabezpieczającym chorych przed nawrotem owrzodzenia i cechują je zadowalające wyniki. W przypadku występowania innych przyczyn przewlekłej niewydolności żylnej kruroskopia ustępuje obecnie miejsca metodom innym, bardziej nowoczesnym metodom leczenia.

Pozostałe metody inwazyjne

W użyciu są również inne metody, zwane inwazyjnymi.

Kriostripping

Inną metodą usuwania żylaków kończyn dolnych jest kriostripping, czyli zabieg polegający na usunięciu żyły za pomocą wprowadzonej do niej specjalnej sondy zamrażającej, wypełnionej podtlenkiem azotu. Gdy dociera ona do zmienionego chorobowo miejsca, przykleja się ono do sondy i w ten sposób zostaje wydobyte na zewnątrz. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, przy czym można uzupełnić go o miniflebektomię. Pacjent może wrócić do domu w kilkanaście godzin po operacji. Metoda ta daje lepszy efekt kosmetyczny niż klasyczny stripping.

Krosektomia

Ostatnią metodą leczenia żylaków jest krosektomia, czyli podwiązanie niewydolnego pnia żyły odpiszczelowej, bezpośrednio u ujścia do żyły głębokiej. Celem zabiegu jest zamknięcie przepływu krwi przez zmienione chorobowo miejsca. W jego trakcie chirurg wykonuje nacięcie w pachwinie lub dole podkolanowym, by zlokalizować skrzyżowanie żył głębokich i powierzchownych. Następnie podwiązuje żyły powierzchowne jak najbliżej ich ujścia do żył głębokich. To samo dotyczy mniejszych żył bocznych, które uchodzą do żył głębokich. Krosektomię można wykonać metodą tradycyjną (otwartą) lub z wykorzystaniem cewnika z kontrolą radiologiczną. Jest to metoda znacznie mniej inwazyjna, wymaga jednak dużej wprawy od chirurga.

Czym grozi nieleczenie żylaków kończyn dolnych?

Tak jak w przypadku każdej choroby, tak i przy żylakach nóg nie należy zwlekać z udaniem się do specjalisty. We wczesnych stadiach tego schorzenia skuteczne są mało inwazyjne metody leczenia. Im później zajmiemy się problemem, tym dłuższa i cięższa będzie terapia, a co za tym idzie, także rekonwalescencja. Zaniedbane, nieleczone żylaki mogą doprowadzić do rozwoju wielu powikłań, także tych, które zagrażają życiu pacjenta. Należą do nich m.in. owrzodzenia i zakrzepica żył głębokich. W skrajnych przypadkach choroba może skończyć się nawet amputacją kończyny.

Rozpoznanie i szybkie rozpoczęcie leczenia zakrzepicy jest niezwykle istotne, ponieważ choroba ta posiada wiele poważnych następstw. Powstające w żyłach głębokich zakrzepy mogą oderwać się i spowodować zator obwodowy, np. udar niedokrwienny mózgu.

Czy pajączki na nogach to żylaki?

Sieć drobnych czerwonych żyłek widocznych tuż pod skórą to tak zwane pajączki naczyniowe, czyli teleangiektazje. Często jest to pierwszy etap żylaków, dlatego warto bacznie się im przyglądać. Niektórzy mają z kolei tendencje do pękania naczynek na twarzy lub kończynach dolnych. Pajączki nie wyglądają estetycznie, dlatego wiele osób nimi dotkniętych zastanawia się, jak się ich pozbyć. Usuwanie pajączków na nogach można przeprowadzić na przykład metodą skleroterapii. Polega ona na iniekcji do światła zmienionych chorobowo naczynek substancji wywołującej stan zapalny, co doprowadza do obrzęku wewnętrznej warstwy naczynia, jego zwężenia i stopniowego włóknienia, a następnie zaniku. Zaletą skleroterapii jest mała częstotliwość nawrotów teleangiektazji po jej wykonaniu.

Likwidacja pajączków na nogach może zostać przeprowadzona z użyciem różnych metod. Jednym z najchętniej wykorzystywanych przez lekarzy sposobów jest tak zwane zamykanie naczynek.

Flebolog - lekarz od żył

“Jak leczyć żylaki?” - to pytanie, które należy zadać chirurgowi naczyniowemu lub flebologowi, czyli lekarzowi zajmującemu się chorobami układu żylnego. Warto do niego przyjść nie tylko w przypadku żylaków kończyn dolnych, ale też np. zakrzepicy żylnej. Objawy, które powinny nas skłonić do wizyty u flebologa to m.in. tzw. “pajączki” naczyniowe, widoczne przez skórę kręte i poszerzone żyły, a także obrzęki wokół kostek. W Polsce flebologią zajmują się głównie chirurdzy naczyniowi, jednak zdarzają się także flebolodzy dermatolodzy, radiolodzy, chirurdzy ogólni czy interniści. Po zebraniu wywiadu lekarskiego i wstępnych badaniach tak zwany “lekarz od żylaków” może zalecić dalszą diagnostykę lub zaproponować konkretną, odpowiednio dopasowaną do danego przypadku terapię.

FAQ, czyli najczęstsze pytania o żylaki nóg

• Co to są żylaki?

  Żylaki powstają na skutek przewlekłej niewydolności żylnej. Do ich rozwoju dochodzi, gdy krew w żyłach nie krąży prawidłowo - gromadzi się w naczyniach, a następnie stopniowo je poszerza i deformuje. W wyniku tej sytuacji na skórze nóg zaczynają uwidaczniać się zgrubiałe, fioletowe żyły, które określamy mianem żylaków.

• Jak pozbyć się żylaków?

  W leczeniu żylaków niezwykle ważne jest rozpoznanie przyczyny ich powstania. Jej wyeliminowanie nie tylko pomoże pozbyć się żylaków, ale też zminimalizuje ryzyko ich nawrotów w przyszłości. Pierwszy krok do usunięcia żylaków to wizyta u lekarza specjalisty. Po przeprowadzeniu niezbędnych badań będzie on w stanie zalecić odpowiednią metodę leczenia.

• Jakie są metody usuwania żylaków?

  Na przestrzeni lat rozwinęło się wiele metod leczenia żylaków, a wiele z nich to sposoby małoinwazyjne. Wśród nich wyróżniamy m.in. laserowe usuwanie żylaków, skleroterapię, klejenie żylaków oraz ich usuwanie parą wodną. Tradycyjnym sposobem jest operacja żylaków, którą zwykle zaleca się w najcięższych, najbardziej zaawansowanych przypadkach.

• Dlaczego powstają żylaki?

  Żylaki powstają wskutek nieprawidłowego krążenia krwi w kończynach dolnych spowodowanego różnymi przyczynami. Wpływ na to mogą mieć zarówno uwarunkowania genetyczne, jak i niehigieniczny styl życia. Zbyt długie przebywanie w pozycji siedzącej lub stojącej, brak ruchu, nadwaga lub otyłość oraz zła dieta to czynniki, które znacząco zwiększają ryzyko pojawienia się żylaków.

• Kiedy należy udać się do lekarza flebologa?

  Niewydolność żylna rozwija się stopniowo i wolno, przez dłuższy czas pozostaje niezauważalna. Zaczyna się od obrzęków nóg, pojawiających się wieczorami. Nogi sprawiają wrażenie ciężkich, zaczyna towarzyszyć ból i pieczenie. Już w takim momencie należy się zgłosić do lekarza flebologa lub chirurga naczyniowego w celu diagnostycznym i oceny stopnia zaawansowania niewydolności żylnej.

• Jak należy przygotować się do zabiegu?

  Przed zabiegiem usuwania żylaków nóg należy wykonać delikatną depilację kończyn dolnych i okolic pachwin (jednak nie w dniu zabiegu). Na 3 -4 tygodnie przed zabiegiem unikać słońca (skóra nie może być opalona), samoopalaczy, kremów brązujących. Unikanie sauny i rozgrzewających kąpieli na kilka dni przed terminem zabiegu. Inne zalecenia w tym odstawienie leków p/zakrzepowych i hormonalnych z Pacjentem ustala lekarz podczas konsultacji.

• Jak przebiega rekonwalescencja po zabiegu?

  Niezależnie od metody jaką wykonany jest zabieg usuwania żylaków kończyn dolnych, noszenie rajstop uciskowych (zazwyczaj II stopnia ucisku) jest niezbędne do prawidłowego leczenia. Po zabiegu takie pończochy należy nosić codziennie przez okres około 2 tygodni. Przez pierwsze 3 dni pończochy należy zakładać na dzień i noc.

• Ile czasu od porodu można leczyć żylaki?

  Pierwsza wizyta konsultacyjna, na której oceniany jest stan żył, może zazwyczaj odbyć się 1- 3 miesiące od porodu (po zakończeniu okresu połogu). Natomiast planowany zabieg dla bezpieczeństwa kobiety, może odbyć się po 6 mc od porodu. Podczas okresu laktacji dla bezpieczeństwa kobiety nie przeprowadza się planowanych zabiegów operacyjnych. Najczęściej zabieg wówczas ustalany jest przynajmniej po 1-2 mc. od zakończenia karmienia piersią.

• Czy po zabiegu mogę mieć nawrót zylaków?

  Nawrotowe żylaki występują u 40-60% operowanych chorych, a ich częstość wzrasta wraz z upływem czasu. Aż 20% procent wszystkich operacji wykonuje się z powodu nawrotowych żylaków. Nawrót żylaków zależy głównie od postępu choroby — operacja nie zawsze leczy patologię, a często tylko jej konsekwencje. Nawrotowi sprzyjają czynniki genetyczne i styl życia.

Filmy

Przedstawiamy poniżej filmy i webinary, na których lek. Stanisław Sinicki (chirurg ogólny), lek. Michał Krefft (chirurg ogólny), dr n. med. Norbert Zapotoczny (chirurg naczyniowy), dr n. med. Krzysztof Korta (chirurg ogólny), dr hab. n. med. Tomasz Grzela (chirurg ogólny), lek. Stanisław Sinicki (chirurg ogólny), lek. Michał Krefft (chirurg ogólny), dr n. med. Krzysztof Korta (chirurg ogólny) - eksperci tematyki leczenie żylaków nóg, dzielą się swoim doświadczeniem i wiedzą na ten temat.

Usuwanie żylaków – zdjęcia przed i po

Leczenie żylaków – opinie pacjentów

Poniżej przeczytasz opinie pacjentów, którzy zdecydowali się na leczenie żylaków nóg. Wszystkie zamieszczone komentarze pochodzą od osób, które zapisały się na zabieg za pośrednictwem naszego portalu, dzięki czemu są one w 100% rzetelne i zweryfikowane.

Umów wizytę!

Jeśli Ty także borykasz się z problemem żylaków na nogach, nie wahaj się dłużej - skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę leczenia spośród 127 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny termin.

Zadzwoń do nas:   (telefon czynny pon - pt, w godz. 8:00 - 18:00)