Rekonstrukcja nosa pourazowego

Spis treści

Rekonstrukcja nosa po urazie

Operacje plastyczne nosa od lat cieszą się dużą popularnością wśród wszystkich zabiegów z dziedziny chirurgii plastycznej. Przeważające grono tych, którzy decydują się na zabieg plastyki nosa, robią to z pobudek czysto estetycznych - najczęściej nie są oni zadowoleni z wyglądu własnego nosa. Czasami jednak zdarza się, iż nos ulega zniekształceniu wskutek wypadku, urazu czy innego nieszczęśliwego wydarzenia. Nos, ze względu na swoje centralne położenie na twarzy, oraz z racji tego, iż jest najbardziej wysuniętym punktem twarzoczaszki, jest bardzo narażony na wszelkie urazy. Urazy, dotyczące okolicy nosa, mogą być zarówno powierzchowne i dotyczyć jedynie przerwania ciągłości skóry, jak i naruszać rusztowanie kostne i chrzęstne nosa powodując jego deformację i uszkodzenie okolicznych tkanek.

Dostępne statystyki jednoznacznie przedstawiają, iż złamania kości nosowej stanowią jedne z najczęstszych złamań, dotyczących wszystkich złamań w obrębie kości twarzoczaszki (28-44%). Urazy twarzoczaszki, w tym urazy nosa, stanowią coraz większy problem kliniczny zarówno natury zdrowotnej, jak i estetycznej. Ciągły rozwój, uprzemysłowienie i mechanizacja obecna niemal w każdej sferze życia, a co za tym idzie - rokrocznie wzmagający się ruch pojazdów predysponuje do wypadków, często skutkujących właśnie urazem twarzoczaszki. Wszelkiego rodzaju wypadki zajmują czołowe miejsce wśród przyczyn urazów tej części ciała i mowa tu nie tylko o wypadkach komunikacyjnych, ale również urazów wynikających w trakcie uprawiania sportu czy wypadków w miejscu pracy.

Drugą co do częstości przyczyną złamań nosa upadki i pobicia. O ile oszacowanie liczby upadków, które były przyczyną urazów nosa może nastręczyć sporo problemów, a wręcz okazać się niemożliwe, o tyle określenie ilości pobić skutkujących urazem twarzoczaszki jest możliwe w oparciu o policyjne statystyki. Z zebranych przez policję danych w 2009 roku podejrzanych o pobicie lub o sam udział w bójce było niespełna 20 tysięcy mężczyzn i 2 tysiące kobiet. Co ciekawe w porównaniu do statystyk z 1999 roku nastąpił wzrost tego typu wykroczeń aż o 15%. Z powyższych danych wynika również, że urazy nosa dotyczą znacznie częściej mężczyzn niż kobiet, w stosunku, który według różnych źródeł mieści się w przedziale od 3:1 do nawet 11:1 na niekorzyść płci męskiej.

Kolejne dane statystyczne mówią o tym, że urazy nosa najczęściej dotyczą dorosłych w przedziale wiekowym 18-30 lat. Stanowią oni niespełna połowę wszystkich poszkodowanych i dotkniętych urazem twarzowej części czaszki. Wynikać to może ze znacznej aktywności zawodowej, fizycznej i społecznej osób z wyżej wymienionego przedziału wiekowego. Ponadto nierzadko towarzyszący młodości brak rozwagi oraz doświadczenia może skutkować częstszym uczestnictwem w wypadkach komunikacyjnych.

Defekty nosa, będące skutkiem urazu, są dość częstym źródłem pracy otolaryngologów i chirurgów plastycznych, specjalizujących się w zabiegach plastyki nosa. Operacje plastyczne nosa nadal cieszą się wielką popularnością. Chociaż najczęstszą przyczyną ich przeprowadzania jest wrodzony, subiektywny defekt kosmetyczny (chęć poprawy własnego wyglądu), to zabiegi korekty nosa często przeprowadzane są z powodu defektów struktury chrzęstnej lub kostnej nosa spowodowanych urazem.

Zgodnie z danymi z 2013 roku, opublikowanymi przez Międzynarodowe Towarzystwo Estetycznej Chirurgii Plastycznej (ISAPS), na całym świecie przeprowadzono ponad 23 miliony zabiegów (chirurgicznych oraz niechirurgicznych) z dziedziny medycyny estetycznej. Najwięcej zabiegów chirurgicznych przeprowadzono w Brazylii i Stanach Zjednoczonych. Z tych danych wynika także, że w ścisłej czołówce najbardziej popularnych procedur znajduje się plastyka nosa. Na całym świecie przeprowadzono niespełna milion zabiegów poprawiających wygląd tej części twarzy, z czego ponad 70% pacjentów stanowiły kobiety. Co ciekawe, zabieg korekty nosa jest najpopularniejszym zabiegiem wśród wszystkich operacji plastycznych, którym poddaje się płeć męska.

Możliwe defekty nosa, związane z jego urazem

Większość urazów nosa przebiega z krwawieniem, po którym pojawia się obrzęk i nierzadko powstaje krwiak. Złamany nos często jest przesunięty w którąś ze stron lub jest zapadnięty. W trakcie urazu może dojść do naruszenia struktury chrzęstnej lub kostnej rusztowania nosa, bądź też obu tych struktur jednocześnie. W wyniku urazu bardzo często dochodzi do skrzywienia przegrody nosa, czyli jego części chrzęstnej.

Typowym przykładem pourazowej deformacji przegrody nosa jest zwichnięcie chrząstki czworokątnej. Często w przypadku urazu nosa i w efekcie naruszenie jego struktury chrzęstnej pacjent nawet może nie być świadomy faktu, iż doszło do uszkodzenia jego rusztowania. Do podstawowych objawów skrzywionej przegrody nosa należy zaburzenie jego drożności, upośledzenie powonienia, chrapanie, nawracające infekcje zatok i gardła oraz bóle głowy i krwawienia z nosa.

Jeżeli w wyniku urazu doszło do naruszenia struktury kostnej nosa i złamania jego kości, to efekt urazu jest odczuwalny i widoczny natychmiast. Do złamań nosa najczęściej dochodzi u dołu jego części kostnej. Często pojawia się krwawienie i masywny obrzęk nosa. Po kilku dniach, po ustąpieniu obrzęku widoczne jest skrzywienie lub zapadniecie się nosa. Złamanie nosa może być zamknięte lub otwarte. W przypadku złamania otwartego nosa, widoczna jest otwarta rana na twarzy i przemieszczone elementy rusztowania nosa, zaś w złamaniu zamkniętym widoczne jest jedynie przesunięcie szkieletu nosa, bez otwartej rany. Złamanie nosa z przemieszczeniem jego struktur wiąże się z koniecznością jego nastawienia. Ma to miejsce od razu kiedy nie ma masywnego obrzęku lub w ciągu pierwszych dwóch tygodni kiedy urazowi towarzyszy znaczny obrzęk tkanek miękkich.

Co ważne, u dorosłych przemieszczenia struktur chrzęstnych i kostnych dochodzi zazwyczaj w wyniku znaczącego urazu o sporej sile, i efekty tego urazu (deformacja) widoczne są od razu. Niemniej ta spora siła potrzebna do złamania struktur kostnych nosa jest o wiele mniejsza od tych, które mogą spowodować pęknięcie innych struktur twarzoczaszki. Bowiem jak obliczono uderzenie o sile 170-520 kPa doprowadza do złamania kości nosa, ale ta samo uderzenie nie powinno spowodować złamań w obrębie innych struktur kostnych w ciele zdrowego człowieka. Niestety sprawa ta wygląda inaczej u dzieci, u których nawet wskutek niewielkiego urazu może dojść od uszkodzenia struktury szkieletu nosa, która bezpośrednio po zdarzeniu może pozostać niewidoczna. Natomiast wraz z wiekiem i wzrostem nosa zmienia swój kształt, zniekształcając wygląd nosa jak i często całej twarzy.

Rekonstrukcja nosa pourazowego od 8000 zł

wybierz miasto, w którym chcesz wykonać zabieg

Sprawdź ofertę »

Jaki lekarz przeprowadza zabieg plastyki nosa pourazowego?

Zabieg rekonstrukcji nosa pourazowego może być przeprowadzany zarówno w klinikach otolaryngologicznych jak i klinikach chirurgii plastycznej. Najczęściej zabieg przeprowadzany jest z pobudek estetycznych, kiedy pacjentowi przeszkadza wygląd nosa, któremu zaszkodził uraz. Wówczas taki pacjent najczęściej zgłasza się do chirurga plastycznego. Zdarza się również, iż po urazie pacjent odczuwa dolegliwości ze strony górnego układu oddechowego, a mianowicie uczucie niepełnej drożności przewodów nosowych, spowodowanym zazwyczaj skrzywioną przegrodą nosa lub przesunięciem całego rusztowania kostnego.

Zabieg wykonywany z powodu wad struktury chrzęstnej lub kostnej nosa wynikających z urazów, które upośledzają funkcje nosa i utrudniają przy tym oddychanie może zostać wykonany w państwowych placówkach w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Przeprowadzany jest wówczas przez lekarza otolaryngologa specjalizującego się w operacjach nosa. Niestety kolejka oczekiwania na zabieg w ramach kontraktu z NFZ jest bardzo długa, a pacjent chcący szybciej przeprowadzić zabieg może wybrać ofertę prywatnych placówek specjalizujących się w tego typu zabiegach.

Jakie znieczulenie jest stosowane w trakcie zabiegu plastyki nosa po urazie?

By pacjent w trakcie zabiegu plastyki nosa nie odczuwał żadnych dolegliwości, a lekarz operator mógł przeprowadzić operację w komfortowych warunkach zarówno dla niego, jak i pacjenta, potrzebne jest znieczulenie. W trakcie zabiegu plastyki nosa z powodzeniem może być stosowane miejscowe znieczulenie pola operacyjnego. Wymaga to podania miejscowego środka znieczulającego przy użyciu kilku iniekcji. Często jednak, by zminimalizować ryzyko zachłyśnięcia się spływającą krwią, stosowane jest znieczulenie ogólne. Nad całą procedurą znieczulenia czuwa lekarz anestezjolog.

Kwalifikacja do zabiegu rekonstrukcji nosa pourazowego

Przed podjęciem decyzji o zakwalifikowaniu pacjenta do operacji plastyki nosa po urazie, niezbędna jest wizyta konsultacyjna, w czasie której pacjent przedstawi lekarzowi swoje oczekiwania co do przyszłego wyglądu nosa. Na takiej wizycie często wykorzystywana jest próba zobrazowania przez pacjenta wyobrażeń na temat korekty kształtu nosa. Często chirurg w trakcie rozmowy z pacjentem wykorzystuje lustro, w którym pacjent widzi odbicie własnej twarzy i wskazuje chirurgowi jakie elementy nosa chciałby zmienić i w jaki sposób to zrobić.

Lekarz uważnie słucha uwag pacjenta, jednocześnie mając na uwadze ogólnie przyjęte kanony piękna ludzkiej twarzy. Jeżeli defekt nosa spowodowany urazem jest minimalny, zabieg przybiera formę korekty jego estetyki, natomiast w przypadkach znacznych urazów nosa, jego deformacji czy niekiedy amputacji jego części zabieg ma za zadanie zrekonstruować naruszone struktury chrzęstne i kostne, a czasami również wymaga uzupełnienia ubytków skórnych.

By zobrazować przyszły efekt planowanej operacji, chirurg może posłużyć się specjalnym programem komputerowym, dzięki któremu na ekranie monitora będzie mógł przedstawić symulację pooperacyjnego wyglądu nosa. Ma to ogromne znaczenie w planowaniu całej procedury. Należy jednak pamiętać, iż obraz uzyskany na ekranie monitora może się nieznacznie różnić od efektu rzeczywistego. Dlatego też niektórzy chirurdzy posługują się tradycyjnymi materiałami, a mianowicie ołówkiem i czystą kartką papieru, i za ich pomocą szkicują pacjentowi przyszły efekt zabiegu, poddając ocenie prognozowany wygląd nosa.

Dodatkowo, w ramach postępowania kwalifikacyjnego do zabiegu, lekarz dokładnie bada pacjenta, zarówno podmiotowo (wywiad), jak i przedmiotowo. Zwraca uwagę na to czy nos po urazie nie ma zaburzonych funkcji oddechowych, czyli przede wszystkim pyta pacjenta o prawidłowe oddychanie oraz o sen, na przykład czy chrapie w nocy. Po zabraniu wywiadu lekarz dokładnie bada pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem badania fizykalnego nosa. Przy użyciu wziernika zagląda do wnętrza obu jam nosowych oceniając wszystkie struktury dostępne badaniem. Badanie to pozwala ocenić anatomię nosa oraz możliwe defekty powstałe wskutek urazu.

Przygotowanie do zabiegu plastyki nosa po urazie

Przygotowanie pacjenta do zabiegu korekty nosa po urazie nie odbiega specjalnie od postępowania, charakterystycznego dla innych operacji plastycznych nosa. Pierwszym etapem należytego przygotowania do zabiegu jest wcześniej opisana wizyta konsultacyjna. Poza tym na początku lekarz podczas rozmowy z pacjentem zbiera dokładny wywiad na temat stanu jego zdrowia, wówczas pacjent powinien poinformować lekarza o ewentualnych chorobach przewlekłych, przyjmowanych lekach oraz o znanych mu uczuleniach na leki, jeśli takie są. Ważne informacje dotyczą również stylu życia pacjenta, a mianowicie czy pali papierosy, a jeśli tak to winien być on poinformowany o bezwzględnej konieczności rzucenia nałogu bądź czasowego ograniczenia ilości wypalanych papierosów na minimum cztery tygodnie przed planowanym zabiegiem.

Jeżeli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki wpływające na układ krzepnięcia (np. preparaty mające w składzie kwas acetylosalicylowy) powinien wówczas wiedzieć o konieczności ich czasowego odstawienia minimum na dwa tygodnie przed planowaną operacją.

Zgodnie ze statystykami, większość pacjentów medycyny estetycznej stanowią kobiety. Powinny one być poinformowane o tym, że zabieg nie jest przeprowadzany w trakcie krwawienia miesięcznego (dwa dni przed planowaną miesiączką oraz przez pierwsze dwa dni jej trwania), co należy uwzględnić przy planowaniu daty operacji. Często także lekarze operujący zalecają swoim pacjentom ograniczenie nasłoneczniania okolic twarzy w okresie 2 tygodni, bezpośrednio poprzedzających zabieg korekty nosa. Ponadto jak przed każdym zabiegiem inwazyjnym niezbędne jest wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych.

Pakiet niezbędnych badań przed zabiegiem plastyki nosa pourazowego:

morfologia krwi
podstawowe parametry układu krzepnięcia krwi (poziom APTT, INR)
poziom antygenu HBS (HBsAg ), na obecność wirusowego zapalenia wątroby typu B
poziom anty-HCV (wirusowe zapalenie wątroby typu C)
poziom glukozy we krwi
grupa krwi pacjenta
badanie elektrokardiograficzne serca (EKG serca)

W zależności od potrzeby, konieczne może być wykonanie dodatkowych badań obrazowych, takich jak RTG klatki piersiowej czy RTG nosa i zatok przynosowych. O pełnej liście niezbędnych badań decyduje lekarz przeprowadzający zabieg.

Nim kandydat do zabiegu znajdzie się na stole operacyjnym, powinien zapoznać się ze wszystkimi informacjami dotyczącymi przeprowadzanego zabiegu. Przed operacją lekarz przeprowadzający zabieg wyjaśnia pacjentowi, jak będzie przebiegała cała procedura, co będzie się w jej trakcie działo, informuje także o wszystkich możliwych powikłaniach i ryzyku ich wystąpienia. Następnie pacjent, jeśli się ze wszystkim zgadza, zobligowany jest do podpisana zgody na zabieg. Najczęściej w tym samym dniu ma miejsce rozmowa z lekarzem anestezjologiem. Poza przeprowadzonym wywiadem, zebraniem wszystkich informacji na temat ewentualnych uczuleń, przyjmowanych lekach, chory wypełnia ankietę anestezjologiczną. Na podstawie powyższych czynności następuje anestezjologiczna kwalifikacja do zabiegu.

Przebieg zabiegu rekonstrukcji nosa po urazie

Zabieg rhinoplastyki, który wykonywany jest w celu korekty deformacji struktury nosa, spowodowanej urazem, jest zabiegiem o wiele trudniejszym niż zwykły zabieg plastyki „zdrowego” nosa, wykonywanego z czystych pobudek estetycznych. Często bowiem zabieg rekonstrukcji pourazowej nosa ma nie tylko przywrócić estetyczny wygląd nosa, ale również przywrócić jego prawidłową funkcję oddechową. Co ważne zabieg korekty nosa po urazie powinna odbyć się nie wcześniej niż 12 miesięcy od wypadku.

Należy zaznaczyć, iż zabieg plastyki nosa pourazowego może mieć dwojaką formę, a mianowicie dotyczyć nosa, który wskutek wypadku zmienił swój zewnętrzny wygląd (uległ deformacji) oraz nosa, który w wyniku urazu został częściowo lub doszczętnie zniszczony (są obecne ubytki kostne lub chrzęstne w jego strukturze anatomicznej). Wówczas cel jak i przebieg zabiegu jest zgoła odmienny.

W pierwszym przypadku, gdy mamy do czynienia z plastyką nosa pourazowego, którego struktury nie posiadają istotnych ubytków, zabieg ma podobny przebieg do klasycznej plastyki nosa i przebiega następująco.

Pacjent układany jest na stole operacyjnym, następnie znieczulany i po zaśnięciu pacjenta chirurg na nosie operowanego rozrysowuje dokładny plan przeprowadzanego zabiegu. Główną i jedną z ważniejszych zasad plastycznej operacji nosa jest korekcja rusztowania chrzęstnego i kostnego nosa przez poprowadzone cięcie w obrębie jego przedsionka. Operacja plastyczna nosa może być przeprowadzona zarówno z dostępu zamkniętego jak i otwartego. W pierwszym przypadku chirurg wykonuje cięcie wewnątrz nosa, zaś w przypadku metody otwartej operator prowadzi cięcia w taki sposób by połączyły się na słupku nosa.

Zależnie od metody chirurg może wykonać cięcie błony śluzowej w przedsionku nosa w poniższych miejscach:

pomiędzy chrząstką skrzydła a chrząstką trójkątną w środku odnogi bocznej chrząstki skrzydła
na przednim brzegu chrząstki skrzydła i wewnątrz otworu nosowego

Cięcie wykonywane przez chirurga uzależnione jest od pierwotnych założeń operacji, na przykład od tego, czy w czasie zabiegu chcemy obniżyć czubek nosa, czy będziemy tego unikać oraz czy w trakcie zabiegu planujemy proces naprawczy w obrębie przedniego brzegu przegrody i kolca nosowego. Jeżeli chirurg zakłada zwężenie odnóg bocznych nosa w ich górnej części może dokonać jej częściowego wycięcia. Preparując tkanki miękkie między obiema odnogami i usuwając ich pewną ilość chirurg osiąga cel w postaci zwężenia czubka nosa. Natomiast tkanki miękkie, zlokalizowane w obrębie grzbietu nosa, zostają podważone przy użyciu specjalnej podpórki.

Bardzo ważne jest, by operator na tym etapie zabiegu skupił się na jednoczasowej mobilizacji okostnej w kostnej części grzbietu nosa. W uproszczeniu na zabieg plastyki grzbietu nosa składa się oddzielenie części miękkich tkanek w obrębie grzbietu nosa od kostnego i chrzęstnego szkieletu nosa, wycięcie redukcyjne części chrzęstnej przy pomocy specjalnych nożyczek do chrząstki, usunięcie pewnej ilości tkanki kostnej z grzbietu nosa przy użyciu dłutka do kości oraz przyśrodkowa i boczna osteotomia kości nosowej (przecięcie kości) zrealizowana przy pomocy osteotomu.

W zależności od planu operacji, chirurg dokonuje wyboru dodatkowych zabiegów, wpływających na późniejszy kształt nosa, np. uzupełnienie czubka nosa chrząstką wcześniej pobraną z przegrody nosa. Jeżeli konieczna jest plastyka krzywej przegrody nosa, chirurg oddziela błonę śluzową i ochrzęstną od przegrody i wycina skrzywiony element przegrody, wykonując później skaryfikację. W ostatnich etapach rhinoplastyki chirurg zszywa nacięcia błony śluzowej przy użyciu katgutu (cienkiej nici chirurgicznej), a do przewodów nosowych zostają włożone specjalnie przygotowane tampony namoczone antybiotykiem. Na sam koniec grzbiet nosa zostaje przyklejony paskiem i unieruchomiony przy pomocy szyny gipsowej.

Zazwyczaj cała procedura plastyki nosa pourazowego trwa około 90 - 120 minut. Z wyżej wspomnianych dwóch technik, a mianowicie zamkniętej i otwartej, preferowana jest ta druga, czyli technika z nacięciem na słupku nosa. W wielu wiodących klinikach chirurgii plastycznej zabieg plastyki nosa jest wykonywany właśnie tą metodą. Ma ona swoje zalety i wady. Do plusów tej techniki niewątpliwie należy lepszy dostęp do obszaru zabiegu, a co za tym idzie - kontrola całego zabiegu. Natomiast największym minusem metody jest pozostawienie blizn na twarzy, dlatego też wybór metody powinien zostać uwzględniony w postępowaniu kwalifikacyjnym w trakcie procesu obrazowania przyszłych efektów zabiegu.

Zabieg rekonstrukcji nosa pourazowego z obecnością ubytków w jego anatomicznej strukturze

Założenia operacji nosa typowo rekonstrukcyjnej są zgoła odmiennie od tych, które dotyczą korekty deformacji nosa, spowodowanych urazem. Zabieg ten wykonuje się u pacjentów, których nos z powodu urazu posiada ubytki w strukturze chrzęstnej i kostnej, z towarzyszącym często ubytkiem skórnym. Dlatego też w przypadku rozległych ubytków struktury nosa niezbędny jest złożony schemat rekonstrukcyjny, będący planem całego postępowania i prowadzenia operacji w kilku etapach. Chirurg, wykonujący zabieg, ma za zadanie odtworzyć nie tylko powłokę skórną nosa, ale również jego rusztowanie chrzęstne i kostne oraz błonę śluzową, wyściełającą przewody nosowe. A przede wszystkim musi zapewnić pacjentowi swobodny przepływ powietrza przez nos.

By uzupełnić powstałe ubytki, niezbędne są przeszczepy tkanek, pobieranych od operowanego pacjenta. Do rekonstrukcji bardzo dobrze nadaje się płat skórny z czoła, wyściółka nosa z powodzeniem może być utworzona z przesuniętych zewnętrznych części skóry graniczących z ubytkiem. Ponadto w tym celu wykorzystywane są przeszczepy skóry i kombinowane przeszczepy skóry i chrząstki. Zdarza się także, iż istnieje konieczność odtworzenia struktury kośćca, a ma to miejsce w przypadku całkowitej rekonstrukcji nosa. Wówczas niezbędny jest przeszczep kostny, pobierany zazwyczaj z grzebienia kości biodrowej lub z blaszki zewnętrznej sklepienia czaszki. Ponadto część chirurgów wykorzystuje części chrzęstne z żeber lub małżowiny usznej w celu uzupełnienia brakujących części kośćca nosa.

Pierwszym etapem tego typu zabiegów jest pobranie wyżej opisanych niezbędnych przeszczepów tkankowych, które posłużą do późniejszej rekonstrukcji nosa. Pod skórę czoła wkładany jest ekspander, który ma za zadanie rozciągnąć i zwiększyć przez to jej powierzchnię, a przeszczep kostny przygotowywany i pobierany jest z talerza biodrowego i następnie przymocowuje się go do pozostałej części kostnej nosa przy użyciu szwów i drutu, tworząc z tego stabilne rusztowanie. W kolejnym etapie chirurg rekonstruuje wyściółkę wewnętrzną nosa: nacina otaczające ubytek części skóry przesuwając je w miejsce ubytku i następnie zszywa je ze sobą. Rozciągniętą ekspanderem skórę czoła chirurg preparuje i nacina w odpowiedni sposób, tak by wytworzyć nową nakładkę i przedsionek nosa. Przedsionek nosa uzyskuje się poprzez sfałdowanie przeszczepianego płata skórnego. Oba skrzydła nosa wzmacniane są przy użyciu przeszczepów z chrząstki. Cały zabieg kończy zszycie poszczególnych struktur.

Tak wygląda zabieg rekonstrukcji nosa, którego części uległy amputacji. Przeważnie po wykonanym pierwszym zabiegu potrzebne są kolejne wtórne korekcje. Ma to miejsce kilka miesięcy po pierwotnej rekonstrukcji nosa. Do typowych zabiegów wykonywanych w ramach wtórnych korekcji należą: odtłuszczenie płatów, poprawa kontury w obrębie szczytu nosa, czy napraw szypuły płata.

Zalecenia po zabiegu rekonstrukcji nosa pourazowego

Po operacji plastyki nosa pourazowego pacjent pozostaje przeniesiony na salę pooperacyjną, gdzie dochodzi do siebie po zabiegu i zastosowanym znieczuleniu. U pacjentów, u których w przewodach nosowych zostały umieszczone setony (gaziki nasączone tłuszczem) są one usuwane po dwóch lub trzech dniach od przeprowadzonej procedury. Zastosowanie setonów ma za zadanie tworzyć od wewnątrz podporę rusztowania nosa oraz dociskać błonę śluzową nosa do przegrody, co zapobiega gromadzeniu się krwi i tworzeniu krwiaka. Dodatkowo od zewnątrz na nos zakładane są plastry modelujące, a na nie plastikowy opatrunek gipsowy, który ma na celu ograniczenie obrzęku, dodatkową stabilizację rusztowania nosa oraz ochronę przed wszelkimi nawet drobnymi urazami.

Pierwszą noc po zabiegu pacjent spędza w klinice. Zazwyczaj następnego dnia usuwane są z nosa setony, a pacjent może wrócić do domu. Pacjent nie powinien odczuwać bólu nosa, jeżeli jednak miał pobieraną tkankę z talerza biodrowego bądź małżowiny usznej to może odczuwać dolegliwości bólowe tych okolic. Dla złagodzenia bólu stosowane są szeroko dostępne środki analgetyczne. Nieodzownym elementem okresu pooperacyjnego po plastyce nosa jest obecność obrzęku i zasinienia, zlokalizowanego pod oczami. Obrzęk i zasinienie narastają w ciagu pierwszych dwóch dni po zabiegu, po czym stopniowo ustępują. Zmniejszenie narastanie obrzęku osiągnąć można poprzez zimne okłady. Dodatkowo stosowane okłady z rumianku pozwolą na szybsze zejście obrzęku.

Przez pierwszy tydzień po plastyce nosa pacjent może mieć problemy z oddychaniem przez nos. W tym samym okresie powinien prowadzić bardzo oszczędzający tryb życia, a mianowicie unikać wszelkich okazji do urazu, czyli między innymi zabawy z dziećmi, zwierzętami oraz mieć na względzie inne sytuacje, niosące ze sobą ryzyko urazu. Lekarz powinien poinformować pacjenta również o tym, że w pierwszych dniach od zabiegu rekonstrukcji nosa pourazowego nie powinien spożywać żadnych pikantnych, gorących i twardych potraw, bowiem pikantne przyprawy mogą spowodować nadmierne przekrwienie twarzy, co w efekcie może skutkować krwawieniem z nosa.

Z dodatkowych zaleceń pooperacyjnych pacjent powinien wiedzieć, że przez pierwszych sześć tygodni od zabiegu przeciwwskazana jest pozycja leżąca w ciągu dnia, a w nocy w trakcie snu zaleca się stosowane poduszki, która zapewni wyższe ułożenie głowy. Należy również unikać spania na boku, a najkorzystniejszą i najbardziej zalecaną pozycją jest spanie na wznak. Po około siedmiu dniach pacjent powinien zgłosić się do chirurga przeprowadzającego zabieg na pierwszą wizytę kontrolną, na której to zdejmowany jest gips i szwy. Powrót do codziennych czynności pacjenta jest możliwy po około 7-14 dniach. Przeważnie już po dwóch tygodniach od zabiegu pacjent może wrócić do pracy. Końcowy efekt zabiegu plastyki nosa krystalizuje się po około 1-1,5 roku od przeprowadzonej operacji. Przez ten czas nowy wygląd nosa cały czas się kształtuje i finalna ocena efektu operacji powinna zostać wydana dopiero po tym okresie .

Możliwe powikłania po zabiegu rekonstrukcji nosa pourazowego

Tak jak w przypadku każdej operacji, tak i podczas zabiegu plastyki nosa pourazowego mogą zdarzyć się jakieś powikłania. Na szczęście przy tego typu operacjach nie występują często. Do możliwych komplikacji po zabiegu plastyki nosa zaliczyć należy: przedłużający się obrzęk nosa, zaburzenia powonienia i utrudnione oddychanie. Ponadto mogą pojawić się następstwa wynikające z błędów popełnionych w trakcie operacji. Najważniejsze z nich to:

zniekształcenia przejawiające się wytworzeniem bruzdy spowodowanej brakiem zachowania ciągłości szkieletu kostnego i chrzęstnego nosa (rzadko występujące powikłanie związane nadmiernym wycięciem szkieletu nosa),
nadmierna resekcja chrząstek skrzydłowych bocznych skutkuje zbytnim skróceniem nosa, nadmierne wycięcie części chrzęstnej nosa, które może prowadzić do zniekształceń nosa.

Gdyby doszło do powyżej opisanych następstw konieczna może być ponowna operacja plastyczna nosa. Dlatego też istotnym elementem planowania zabiegu jest wybór najlepszych klinik specjalizujących się w zabiegach nosa, które mogą pochwalić się doświadczonym personelem. Powikłaniom powstałym jeszcze w trakcie operacji pacjent nie może zaradzić, jednak jego postępowanie pozabiegowe i stosowanie się do zaleceń lekarskich wpływa na ryzyko wystąpienia potencjalnych późnych komplikacji.

Powyżej opisane powikłania dotyczą typowego zabiegu z zakresu rhinoplastyki, mającego na celu korektę deformacji nosa spowodowanych urazem. Natomiast zabieg pełnej rekonstrukcji nosa, który uległ częściowej lub pełnej amputacji, różni się znacznie od typowej plastyki nosa, a co za tym idzie niesie ze sobą ryzyko wystąpienia jeszcze innych powikłań. Do nich dochodzi zazwyczaj w przypadku zbyt skąpo wymierzonego płata skórnego z czoła, który służy do rekonstrukcji zewnętrznej części nosa. Dodatkowo, komplikacje mogą wynikać z niestabilnego zespolenia przyczepu kostnego, zbyt grubego płata skórnego czy niedostatecznej wyściółki wnętrza nosa poddanego rekonstrukcji, co może skutkować zwężeniem przewodów nosowych. Takie sytuacje skutkują najczęściej ponowną operacją nosa.

Rekonstrukcja nosa pourazowego - ceny w różnych miastach

Rekonstrukcja nosa pourazowego od 8000 zł

wybierz miasto, w którym chcesz wykonać zabieg

Sprawdź ofertę »

Najczęstsze pytania i odpowiedzi, dotyczące zabiegu rekonstrukcji nosa pourazowego

Czy zabieg rekonstrukcji nosa pourazowego boli?

Cała procedura korekty plastycznej nosa przeprowadzana jest w znieczuleniu, najczęściej ogólnym. Nad wszystkim czuwa lekarz anestezjolog. Dlatego też w trakcie zabiegu plastyki nosa pourazowego pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości bólowych. Przy znieczuleniu miejscowym zostaje zniesione czucie w obszarze pola operacyjnego, zaś przy ogólnym znieczuleniu pacjent podczas całego zabiegu jest nieświadomy. W obu tych przypadkach nie może być mowy o jakimkolwiek bólu odczuwanym w czasie operacji. O formie znieczulenia decyduje lekarz operator po konsultacji z pacjentem i anestezjologiem.

Czy operację plastyki nosa pourazowego można przeprowadzić na NFZ?

Zazwyczaj operacja plastyki nosa przeprowadzana jest z pobudek czysto estetycznych, to znaczy mężczyzna lub kobieta stwierdza, że wygląd nosa odbiega o wyobrażonego obrazu własnego wyglądu i chciałby/aby ten element własnego ciała poprawić. W takim przypadku zabieg ma charakter czysto estetyczny, więc nie jest on refundowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia i wiąże się z pełną odpłatnością, poniesioną przez pacjenta. Jednak w sytuacji, kiedy nos uległ deformacji wskutek nieszczęśliwego wypadku, jest możliwość przeprowadzenia zabiegu w ramach refundacji. Refundowaną operację można przeprowadzić w placówkach, które mają podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia,

Czy istnieją ograniczenia wiekowe do przeprowadzenia korekty nosa po urazie?

To częste pytanie stawiane zarówno przez młodych, jak i tych starszych kandydatów do zabiegu plastyki nosa. Większość chirurgów trzyma się zasady nie przeprowadzania zabiegów u zbyt młodych pacjentów. Bowiem korekta plastyczna nosa ingeruje w zarówno część chrzęstną, jak i kostną nosa. Dlatego też zabieg plastyki nosa nie powinien być przeprowadzany u kobiet przed ukończonym 16-tym rokiem życia, a u mężczyzn przed 18-tym. Prościej rzecz ujmując zabieg przeprowadzany jest u pacjentów, u których został zakończony wzrost nosa.

Z drugiej strony, pacjenci w bardziej dojrzałym wieku często martwią się, czy nie są zbyt zaawansowani wiekiem, by poddać się takiej operacji. Warto od razu podkreślić, iż prócz ogólnego dobrego stanu zdrowia, który umożliwi przeprowadzenie zabiegu korekty nosa, nie ma specjalnych ograniczeń co do górnej granicy wieku, w którym zabieg jest jeszcze możliwy. Jednak przy planowaniu zabiegu u takich pacjentów należy wziąć pod uwagę takie zjawisko jak efekt starzejącego się nosa, który ma miejsce już po 40-tym roku życia. Dochodzi wówczas do zaniku tkanek w obrębie grzbietu nosa i opadnięcia jego czubka. Dlatego też operację plastyki nosa u takich pacjentów przeprowadza się w przypadku bardzo widocznego zniekształcenia nosa spowodowanego urazem.

Kiedy można wrócić do pracy po zabiegu rekonstrukcji nosa pourazowego?

Rekonwalescencja po zabiegu plastyki nosa zazwyczaj przebiega sprawnie, ale wymaga czasu. Najczęściej po 2-3 dniach wyjmowane są opatrunki wewnętrzne - setony, a na pierwszej wizycie kontrolnej, czyli mniej więcej między siódmą a dziewiątą dobą po zabiegu zdejmowany jest z nosa opatrunek gipsowy. Do tego okresu pacjent powinien prowadzić bardzo oszczędzający tryb życia, unikając wszelkich sposobności do urazu. Powrót do codziennych czynności ma miejsce już po około 7-14 dniach. Po okresie dwóch tygodni od przeprowadzonego zabiegu pacjent może wrócić do pracy. Oczywiście wszystko zależy od rodzaju wykonywanej pracy, a o długości zwolnienia decyduje lekarz, wykonujący zabieg.

Jak często potrzebna jest kolejna operacja nosa?

Chirurgiczna korekcja deformacji nosa cechuję się całkowitą trwałością osiągniętego w trakcie zabiegu efektu. Zdarza się jednak, iż uzyskany efekt nie jest zadowalający. Zgodnie z dostępnymi danymi statystycznymi, powtórna operacja nosa (reoperacja) przeprowadzana jest u co dziesiątego pacjenta.

Główną przyczyną ponownej operacji plastycznej nosa jest niezadowolenie samego pacjenta, ale dość często wśród tych przypadków o ponownym zabiegu decyduje zaburzenie jego drożności. Trochę inaczej sytuacja wygląda u pacjentów poddanych całkowitej rekonstrukcji nosa. W tych przypadkach pierwotna operacja rekonstrukcji nosa jest zazwyczaj pierwszym z kilku planowanych etapów całkowitej plastyki nosa.

Po jakim czasie od zabiegu możliwe jest uprawianie sportu?

Całkowity proces powrotu do pełni zdrowia po zabiegu plastyki nosa nie należy do najszybszych. Powrót do codziennych czynności pacjent ma miejsce już po około dwóch tygodniach, jednak w pierwszych miesiącach od zabiegu pacjent powinien być bardzo uważny, musi postępować tak by nowy nos chronić przed wszelkimi możliwymi urazami przez okres minimum 3 miesięcy.

Niestety uprawianie sportu, szczególnie kontaktowego wiąże się z ryzykiem bezpośredniego fizycznego kontaktu i ryzyka uszkodzenia operowanego nosa, dlatego też po zabiegach plastyki nosa pacjent powinien powstrzymać się od uprawiania jakiegokolwiek sportu przez okres minimum trzech miesięcy. W tym czasie nie jest zalecany żaden wzmożony wysiłek fizyczny.

Operacja nosa a karmienie piersią

Dużą rzeszę pacjentów, poddających się operacji plastyki deformacji nosa, spowodowanych urazem, stanowią kobiety. Zdarza się, iż pacjentka chcąca "naprawić" uszkodzony nos jest karmiącą matką. Wówczas rodzi się pytanie, czy zabieg może być przeprowadzony w okresie karmienia piersią lub czy kobieta świeżo po plastyce nosa może karmić piersią?

Okres karmienia piersią nie jest przeciwwskazaniem do przeprowadzenia zabiegu i po konsultacjach lekarskich (chirurgicznej i anestezjologicznej) operacja może zostać przeprowadzona. Jednak należy się zastanowić, czy plastyka nosa jest w tym okresie konieczna i czy nie można jej odroczyć w czasie.

Czy poza operacją plastyczną są jeszcze inne sposoby zmiany kształtu nosa?

Dążenia współczesnej medycyny biegną w kierunku jak najmniejszej inwazyjności, wiąże się to z mniejszymi kosztami oraz szybszą rekonwalescencją po zabiegu. Większość chirurgów uważa, iż prawdziwa plastyka nosa nie musi polegać tylko i wyłącznie na jego fizycznym zmniejszeniu, uważają oni, że zabieg plastyki nosa wymaga zmiany jego kształtu, co paradoksalnie może zostać osiągnięte przez jego optyczne zwiększenie. Najbardziej popularnym przykładem techniki minimalnie inwazyjnej w plastyce nosa jest jego korekcja przy pomocy iniekcji z kwasu hialuronowego.

Zabieg korekcji nosa kwasem hialuronowym w swoim założeniu jest dość prosty i trwa nie dłużej niż dwadzieścia minut. W jej trakcie chirurg dokonuje donosowych iniekcji kwasu hialuronowego. W pierwszym etapie lekarz miejscowo znieczula obszar zabiegowy i następnie wykonuje wkłucia oraz podaje w odpowiednie miejsca preparat kwasu hialuronowego. Zależnie od korygowanej części nosa miejsca iniekcji są różne. W trakcie zabiegu pacjent jest cały czas świadomy, a efekt jest natychmiastowy i po przeprowadzonym zabiegu pacjent może opuścić klinikę.

Finalny efekt zabiegu utrzymuje się od 6 do 12 miesięcy. Jego największą zaletą jest całkowita odwracalność. W razie niezadowolenia pacjenta z wyglądu zmienionego nosa, może on powrócić do stanu sprzed zabiegu. Natomiast pacjenci, których efekt satysfakcjonuje mogą poddać się ponownemu zabiegowi przedłużającemu trwałość efektu bądź zdecydować się na trwałą metodę chirurgiczną. Dodatkowo iniekcje z kwasu hialuronowego wykorzystywane są do tuszowanie niewielkich niedoskonałości po chirurgicznej korekcie nosa.

Kolejnym, mniej popularnym związkiem, wykorzystywanym w estetycznej plastyce nosa, jest hydroksyapatyt wapnia. Występuje on pod postacią mikrosfer zawieszonych na nośniku żelowym. Efekt zabiegu korygowania kształtu nosa przy pomocy iniekcji tego związku jest trwalszy od efektu, uzyskanego podczas iniekcji kwasu hialuronowego. Nowy kształt nosa utrzymuje się przez nawet 2 lata, zaś jego największą zaletą jest biokompatybilność.

Czy po operacji korekty nosa pourazowego pozostaje blizna?

Kiedy zabieg plastyki nosa jest korektą deformacji, spowodowanej urazem, wówczas efekt kosmetyczny jest podobny do tego uzyskanego w przypadku klasycznego zabiegu rhinoplastyki. Są dwie możliwe drogi, a mianowicie operacja plastyki nosa może zostać zrealizowana z dostępu otwartego lub zamkniętego. Zależnie od tego, którą metodę chirurg po konsultacji z pacjentem wybierze, po zabiegu może powstać blizna lub nie. W metodzie otwartej cięcie zlokalizowane jest na skórze na rusztowaniu nosa, ale jak podają najlepsi chirurdzy plastyczni blizna ta po kilku miesiącach staje się całkowicie niewidoczna. Kiedy jednak pacjentowi przeszkadza powstała blizna skórna, to może ją z powodzeniem usunąć dzięki dzisiejszym możliwościom medycyny estetycznej.

W przypadku rekonstrukcji ubytków skórnych, kostnych i chrzęstnych rusztowania nosa efekt kosmetyczny operacji zależny jest od rozległości ubytków spowodowanych urazem. Powstała blizna skórna może zostać w późniejszym okresie usunięta lub zniwelowana dzięki szeroko dostępnym zabiegom medycyny estetycznej.

Która metoda operacji plastyki nosa - otwarta czy zamknięta - daje lepszy efekt kosmetyczny?

W ramach postępowania kwalifikacyjnego przed zabiegiem plastyki nosa chirurg wraz z pacjentem decydują o technice planowanego zabiegu, a mianowicie o tym, czy będzie to zabieg zrobiony techniką otwartą czy zamkniętą. Obie mają swoje zalety i wady. Metoda otwarta zapewnia operatorowi prostszy i szerszy dostęp do pola operacyjnego oraz większe możliwości w procesie formowanie przyszłego kształtu nosa. Niestety największym minusem tej metody jest pozostawienie blizny na twarzy, która jednak wraz z upływem czasu staje się prawie niewidoczna. Natomiast metoda zamknięta polega na wykonaniu cięć wewnątrz przedsionków nosa i nie pozostawia po sobie widocznej blizny. Niestety operujący nie ma takiego dostępu do pola operacyjnego, co negatywnie wpływa na przewidywalność wyników operacji.

Źródła: Jerome Pierce Webster, Martha Teach Gnudi - Documenti inediti intorno alla vita di Gaspare Tagliacozzi in Studi e memorie per la storia dell'Università di Bologna, 1935 // The Ideal Nasal Profile Rhinoplasty Patients vs the General Public David C. Pearson, MD; Peter A. Adamson, MD, FRCSC // Photometric Facial Analysis - A Baseline Study Jain SK, Anand C & Ghosh SK. Dr. R.P. Govt. Medial College, Kangra at Tanda, H.P. // Ricketts RM. Divine proportion in facial aesthetics. Clin Plast Surg. 1982;9(4):401–22. // Holland E. Marquardt’s phi mask: pitfalls of relying on fashion models and the golden ratio to describe a beautiful face. Aesthet Plast Surg. 2008;32(2):200–8. // Facial Plastic and Reconstructive Surgery pod redakcją Ira D. Papel // Making the Body Beautiful: A Cultural History of Aesthetic Surgery Sander L. Gilman // Gorney M. Patient selection in rhinoplasty: Practical guidelines. In: Daniel RK (ed) Aesthetic Plastic Surgery: Rhinoplasty. Boston: Little, Brown, 1993 // Closed rhinoplastyYadranko Ducic, MD, MSc, FRCS(C), FACS, Robert DeFatta, Operative Techniques in Otolaryngology (2007) 18, 233-242 // Basic principles of Rhinoplasty by J. Gregory Staffel // Primary Rhinoplasty Ali Sajjadian, MD, FACS; and Bahman Guyuron, // Nasal trauma: Primary reconstruction with open rhinoplasty I Konstantinidis,, H Malliari,, and S Metaxas, // LACRIMAL SYSTEM INJURY SECONDARY TO COSMETIC RHINOPLASTY MICHAEL EVAN SACHS, Adv. Ophthal. Plastic & Reconstruct. Surg, Vol. 3, pp. 301-305, 1984 // Jurgen Holle Chirurgia Plastyczna, wyd. PZWL.

Rekonstrukcja nosa pourazowego

- kliniki w

Sprawdź ofertę »