Zmniejszenie piersi

Ćwiczenia na zmniejszenie biustu

Pomniejszaniu biustu, czyli mammoplastyce, poddają się panie o piersiach daleko przekraczających rozmiary naturalne. Naturalne jest, że w takiej sytuacji działa proste skojarzenie: ćwiczysz – chudniesz. Kobiety mają nadzieję, że mechanizm ten pozwoli im zmniejszyć biust choćby o jeden rozmiar, tak jak się redukuje obwód w biodrach czy w talii.

Powstaje jednak pytanie, jak ćwiczyć. Piersi są zbudowane z tkanki gruczołowej i tłuszczowej, bez mięśni. Te są, owszem, ale na klatce piersiowej. Biust jest przyczepiony do nich, ale nie mają one wpływu na „wielkość miseczki". Wytrenowane, silne, mogą najwyżej zawartość tej miseczki unieść w górę, przez co będzie wyglądała na jędrniejszą i kształtniejszą. 

Ćwiczenia powodują szybsze spalanie tłuszczu. Nie da się jednak spowodować, by spalał się on akurat w piersiach. Część kobiet ma co prawda predyspozycje do tego (chudnie w biuście), tyle że nigdy nie jest to ubytek znaczący. Zwykle osiąga się co najwyżej efekt opadnięcia. Do tego ilość tkanki tłuszczowej w jednej piersi wcale nie musi być taka sama, jak w drugiej. Wtedy utrata wagi może doprowadzić do asymetrii biustu.

Operacyjne zmniejszenie biustu - wskazania

„Nic poza rękami chirurga piersi mi nie zmniejszyło" – czytamy na jednym z internetowych forów poświęconych problemom urodowym i zdrowotnym kobiet. Możliwość takiego rozwiązania sprawy na pewno warto rozważyć, zwłaszcza jeśli występują poniższe wskazania do operacji:

• wyraźny przerost gruczołu piersiowego;
• nadmierne gromadzenie się tłuszczu w piersiach;
• jedna pierś waży od 1,5 kg do 2,5 kg (tzw. makromastia), a nawet od 2,5 kg do 3 kg (gigantomastia); pierś o prawidłowej budowie osiąga zwykle 0,5-0,6 kg;
• brodawka sutkowa opada niżej niż wynosi norma, tj. znajduje się w odległości większej niż 22 cm od wcięcia mostka;
• nadmiernie obciążony kręgosłup ulega zwyrodnieniu;
• jedna z piersi jest przerośnięta bardziej (częsty przypadek), więc kręgosłup jest też narażony na skrzywienie;
• przeciążenie powoduje ból mięśni klatki piersiowej;
• nadmiernie rozciągnięta skóra staje się podatna na odparzenia i owrzodzenia.

Przeciwwskazania do redukcji biustu to natomiast:

• zbyt młody wiek (nie można operować biustu, który się jeszcze nie w pełni wykształcił),
• niewyleczone infekcje,
• nadciśnienie tętnicze nieleczone,
  
• zaburzenia krzepliwości krwi,
• cukrzyca niewyrównana,
• wrodzone predyspozycje do nowotworów piersi,
• zmiany skórne na biuście,
• ciąża i okres karmienia piersią,
• niestabilna, zmieniająca się masa ciała,
• zaburzenia psychiczne.

Swego rodzaju przeciwwskazaniem jest także to, czy pacjentka planuje mieć jeszcze dzieci. W czasie ciąży gruczoły piersiowe powiększają się, lepiej więc odłożyć mammoplastykę do czasu, w którym już nie będzie rodziła.

Czasem wystarczy liposukcja

Bywa, że wielkość biustu pozostaje wyłącznie rezultatem nadmiaru tkanki tłuszczowej. Jej część można odessać; to mammoplastyka z wykorzystaniem metody liposukcji.  Sprawdzi się jednak tylko wtedy, gdy zmniejszenie nie ma być znaczące i gdy skóra na piersiach pacjentki nie utraciła jeszcze jędrności. Zabieg jest małoinwazyjny. Przeprowadza się go w znieczuleniu miejscowym. Trwa kilkadziesiąt minut. Nie wymaga hospitalizacji.

Przygotowanie do pełnej operacji redukcji biustu

Chirurgiczne zmniejszenie piersi metodą klasyczną wymaga solidnych przygotowań, bo tu już inwazyjność jest głęboka. W trakcie poprzedzających go konsultacji lekarz analizuje budowę ciała pacjentki, by precyzyjnie zaplanować zmiany. Konieczne są też konsultacje:

• internistyczna (bada się ogólny stan zdrowia pacjentki) lub endokrynologiczna (przy zaburzeniach hormonalnych),
• ginekologiczna, ważna zwłaszcza wtedy, gdy pacjentka stosuje antykoncepcję hormonalną.
• Wtedy właśnie trzeba poinformować lekarzy, jakie leki i suplementy się przyjmuje (również te bez recepty). Zostaje też ustalony termin zabiegu. Nie może być pierwszy wolny z brzegu. Mammoplastykę wykonuje się zwykle w ciągu pierwszego tygodnia po miesiączce – ze względu na niższy poziom hormonów i mniejsze ukrwienie piersi.

Oczywiście ma też miejsce standardowa przedoperacyjna diagnostyka: mocz, jonogram, morfologia, oznaczenie grupy krwi, badanie jej krzepliwości, badanie na obecność wirusów zapalenia wątroby i wirusa HIV. Do tego mammografia albo USG oraz EKG.

Pewne obowiązki spoczywają też na kobiecie. Musi ona odstawić hormonalne środki antykoncepcyjne (najlepiej na trzy miesiące przed operacją, minimum na miesiąc), niektóre leki (np. rozrzedzające krew, jak aspiryna), suplementy diety, zioła i ich preparaty (na dwa tygodnie), papierosy (również na dwa tygodnie). Na sześć godzin przed operacją zaczyna obowiązywać ścisła dieta. Obejmuje ona także płyny. Palenie jest absolutnie zakazane.

Jak przebiega zabieg zmniejszenia piersi?

Na sali operacyjnej pacjentka jest w pełnej narkozie. Cięcie skóry wykonuje się na kształt kotwicy: dookoła sutka, pod nim pionowo w dół, wreszcie dwa łuki na bok, u podstawy piersi. Chirurg usuwa część skóry, gruczołu piersiowego i tkanki tłuszczowej, po czym je waży. Tak się dowiaduje, ile trzeba ująć z drugiej strony ciała pacjentki. Wybiera odpowiednie miejsce dla brodawki i otoczki (otoczka najczęściej jest zmniejszana do średnicy 4,5 cm). To skomplikowane, bo w grę wchodzą unerwienie i przewód mlekowy. Po odcięciu nadmiaru skóry ostatecznie kształtuje pierś. Potem druga strona. Całość zajmuje trzy, cztery godziny. Pod koniec zabiegu zakładane są dreny, opatrunki i biustonosz.

Rekonwalescencja po mammoplastyce

Hospitalizacja po redukcji biustu trwa maksymalnie dobę. Jest konieczna, bo stan pacjentki wymaga podawania jej silnych środków przeciwbólowych. W domu kobieta musi przez 2 miesiące nosić specjalny stanik. Ma unikać bezruchu, ponieważ zwiększa on ryzyko utworzenia się zakrzepów. Zwykle po dwóch tygodniach ma zdejmowane szwy.

Już wcześniej, bo po tygodniu, może funkcjonować w miarę normalnie, chyba że pracuje fizycznie. Do aktywności tego rodzaju, i to ograniczonej, wolno jej wrócić najwcześniej po miesiącu, choć im później, tym lepiej. Tak naprawdę, w ogóle już nie powinna podejmować intensywnego wysiłku fizycznego, np. nosić ciężarów. Przez pół roku ma też unikać słońca i omijać solarium, gdyż promienie UV sprzyjają uwidacznianiu się blizn.

Na początku trudno ocenić rezultaty mammoplastyki, przeszkadza temu opuchlizna, która ustępuje powoli. Zresztą nic tu nie dzieje się szybko, rekonwalescencja trwa nawet rok. Dopiero po tym czasie widać, że zabieg zmniejszenia zmienił wygląd piersi w ogóle – podniósł je, uformował, ujędrnił.

Możliwe powikłania

Pomniejszanie biustu, jak każdy inny inwazyjny zabieg chirurgiczny, niesie ze sobą ryzyko komplikacji. Są wśród nich:

• krwotok,
• przecięcie nerwu i w efekcie zanik czucia w piersiach,
• uszkodzenie przewodów mlekowych (uniemożliwia karmienie piersią),
• asymetria piersi,
• utworzenie się zakrzepu w naczyniach krwionośnych,
• stany zapalne,
• obumarcie brodawki piersiowej i jej otoczki,
• zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych, zatorowość płucna (ryzyko związane z każdym zabiegiem chirurgicznym).

Najczęstsze pytania o zmniejszanie piersi 

• Ile kosztuje zmniejszenie piersi?

  Cena operacyjnego zmniejszania biustu zależy od wielu czynników. Najtańsza z ofert publikowanych w cennikach szpitali to 7 tys. zł za odsysanie tłuszczu, najdroższa – 20 tys. zł. Jednak mammoplastyka jest o tyle nietypowa, że wykonuje się ją nie tylko ze względów estetycznych, ale też zdrowotnych. Jeśli ortopeda lub neurolog skierują pacjentkę na operację zmniejszenia biustu, NFZ może zrefundować zabieg. Szansę na to mają zwłaszcza pacjentki, u których trzeba usunąć ponad pół kilograma tkanek z każdej piersi.

• Jak zmniejszyć biust?

  Metodą przynoszącą najlepsze efekty jest mammoplastyka – chirurgiczne zmniejszenie piersi. Jeśli wystarczy usunięcie tylko nadmiaru tkanki tłuszczowej, a skóra pacjentki nie utraciła jeszcze jędrności, można wykorzystać mało inwazyjną metodę liposukcji – odsysania. W każdym innym przypadku, gdy oprócz wycięcia tłuszczu trzeba też zredukować wielkość gruczołu piersiowego i nadmiar skóry, konieczna staje się operacja klasyczna. Pozwala ona na znaczące zmiany rozmiaru biustu i poprawia jego wygląd ogólny.

• Czy istnieją ograniczenia wiekowe przy zmniejszeniu biustu?

  Operację zmniejszenia piersi wykonuje się raczej u pacjentek pełnoletnich. Jeśli zabiegiem jest zainteresowana nastolatka, konieczna jest konsultacja, podczas której lekarz oceni czy wykonanie procedury będzie w jej przypadku możliwe. Na taką wizytę pacjentka musi wybrać się ze swoim prawnym opiekunem. Warto dodać, że po operacyjnym zmniejszaniu biustu istnieje duże ryzyko utraty zdolności karmienia piersią w przyszłości, o czym bezwzględnie należy pamiętać.

• Czy będę mogła karmić piersią po zmniejszeniu biustu?

  W większości przypadków przerostu piersi już przed operacją karmienie jest niemożliwe, tym bardziej po operacji.

Zmniejszenie piersi przed i po – zdjęcia

Chcesz zobaczyć jak wyglądają piersi po zmniejszeniu? Zdjęcia znajdujące się w poniższej galerii zostały wykonane u tych samych pacjentek przed i po procedurze.

Zmniejszanie piersi – opinie pacjentek 

Poniżej przeczytasz opinie pacjentek, które zdecydowały się na operacyjne zmniejszanie piersi. Wszystkie zamieszczone komentarze pochodzą od kobiet, które zapisały się na zabieg za pośrednictwem naszego portalu, dzięki czemu są one w 100% rzetelne i zweryfikowane.

Umów wizytę!

Jeśli Ty także planujesz zmniejszyć piersi, nie wahaj się dłużej - skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę spośród 34 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny termin.

Zadzwoń do nas:  (telefon czynny pon - pt, w godz. 8:00 - 18:00)